امپریالیسم

سیاست آفریقایی قذافی، به‌ویژه ایده ورود پول واحد آفریقایی به بازار، خطر زوال امپراطوری پسا‌استعماری فرانسه را در خود نهفته بود. ازین رو جای شگفتی نیست که این کشورهای آفریقایی بودند که تا به آخر به‌منظور دستیابی به یک راه‌حل سیاسی تلاش ورزیدند.

در چند دهه اخیر اقلیت صاحب قدرت اقتصادی توانسته است سیاست‌های موردنظر خود را به شکل موفقیت‌آمیزی در تمام کشورهای جهان تحمیل کند. از جمله می‌توان به سهل‌ترکردن مقررات مالی، گسترش بهشت‌های مالیاتی و تشدید پنهان‌کاری مؤسسات مالی و اقتصادی، روش‌های اقتصادی مغایر با رقابت برابر و شفاف و کاهش چشمگیر سرمایه‌گذاری در بخش خدمات عمومی و توسعه کشورها اشاره کرد که ‌بانیان تئوریک این سیاست‌ها همان نئوکان‌ها یا سرمایه‌داران جنائی قلمداد می‌شوند که ظهور پدیده‌هایی مانند دونالد ترامپ و ماری لوپن از یک طرف و نمود گروه‌های تندرو نظیر داعش و بوکوحرام حاصل عملکرد آنان است.

استثمار جهانی کار توسط سرمایه، تشدید خشونت در مقیاس جهانی، تهدید رو به رشد به‌راه انداختن جنگ جهانی جدید توسط سرمایه‌داری جهانی، اولویت وظایف جستجوی راه‌های جامعه جهانی برای استقرار چنان جهانی شدنی را بر روی زمین، در دستور روز قرار می‌دهد که با تحقق آرزوهای دیرینه بشریت ـ زندگی در چارچوب صلح پایدار و عادلانه، و نه در شرایط تقسیم جهان به فقرا و ثروتمندان، قدرتمندان و ضعیفان، جذب‌شدگان و دفع‌شدگان، داراها و ندارها، متناسب باشد.

رکود اقتصادی آمریکا ادامه خواهد یافت. بدهی‌ها افزایش یافته و واردات بر صادرات پیشی خواهد گرفت. ترامپ زمینه را از دست خواهد داد و به‌همین دلیل بیش از پیش به نیروی نظامی‌ که در کابینه خود فراوان هم دارد، تکیه خواهد کرد تا شکست خود را به انحراف بکشاند.

نظامیگری افراطی ایالات متحده قادر به ایجاد یک نظام سرمایه‌داری جهانی با ثبات تحت زمامداری خود نیست ... در نتیجه تمایل ایالات متحده آمریکا به استفاده عمومی ‌از نیروی نظامی ‌در ساخت امپراتوری در شرایط فوق‌العاده‌ی پُست امپریالیستی، رقابت‌های ملی و طبقاتی، بیشتر به جنگ منتهی می‌شود تا به قانون جدید نظم اجتماعی ... ضرورت بی‌اندازه جلوگیری از تهدید جهان با جنگ جهانی نوین، مستلزم بسیج نیروی همه انسان‌های خیرخواهی است که قادربه جلوگیری از چنین حوادث فاجعه‌بار و اجرای چنین سناریوهای جهانی هستند.