افزایش قدرت و دستیابی به صعود مسالمت‌آمیز راهی است که چین باید دنبال کند

نویسنده: هوشیجین ــ

ما باید جرأت مبارزه با آمریکا و مقابله با نقشه استکباری آن برای مهار چین را داشته باشیم. در عین حال، مردم چین باید درک کنند که هدف از مبارزه با ایالات متحده تبدیل برنامهٔ عمل بین دو کشور به یک درگیری استراتژیک یا یک رقابت نظامی و استفاده از جنگ برای تغییر الگوی روابط چین و آمریکا نیست. ما باید از طریق مبارزه در پی صلح و با اقدامات متقابل به‌دنبال همزیستی و همکاری باشیم.  میدان اصلی مبارزهٔ چین و آمریکا باید میدان وسیع اقتصادی باشد. اقتصاد باید «میدان نبرد از پیش تعیین‌شده» برای مقابله با قدرت آمریکا و دستیابی به موفقیت استراتژیک چین باشد.



چندی پیش، پست‌هایی را در اینترنت دیدم که ادعا می‌کرد پروفسور «لی لی» (Li Li) از دانشگاه دفاع ملی چین در یک برنامهٔ تلویزیونی به‌صراحت گفته است: وقتی قلمرو چین در معرض تهدید قرار می‌گیرد، ما باید فوراً برای نابودی پایگاه نظامی آمریکا حمله کنیم. ما باید با عزمی قاطعانه اهدافی را که مستقیماً امنیت چین را به‌خطر می‌اندازند نابود کنیم تا از ابتکار عمل در جنگ مطمئن شویم. پروفسور «لی» البته بعداً با صدور بیانیه‌ای این اظهار نظر را رد کرد.



در مورد این دیدگاه خشن «حملهٔ پیشگیرانه به پایگاه‌های نظامی ایالات متحده»، من از همان نگاه اول احساس کردم که اشتباه بود. من معتقدم که فقط افراد بسیار افراطی دوست دارند که این‌چنین سخن بگویند. امکان حملهٔ پیشگیرانه چین به پایگاه‌های نظامی آمریکا در آسیا و اقیانوسیه اساساً صفر است.  به‌همین ترتیب، من معتقدم که در شرایط استراتژیک کنونی، امکان حملهٔ آمریکا به چین، یک قدرت هسته‌ای، نیز اساساً صفر است. تنش‌های بین چین و آمریکا تا این حد جدی نیست. صرف‌نظر از این‌که ایالات متحده باشد یا چین، هر کسی که از دست زدن یک «حملهٔ نظامی پیشگیرانه» علیه طرف مقابل دفاع می‌کند، به‌طور جدی کاری غیرمسؤولانه انجام می‌دهد.



آیا حمایت از یک حملهٔ ویرانگر «پیشگیرانه» علیه پایگاه‌های نظامی ایالات متحده تلاشی برای ایجاد یک حادثهٔ دیگری مثل «پرل‌هاربر» نیست؟ آیا این افراد به این فکر کرده‌اند که بعداً چه اتفاقی می‌افتد؟ به‌همین ترتیب، اگر ایالات متحده به پایگاه‌های نظامی چین حمله کند، آیا چین اقدام تلافی‌جویانه ویرانگر را انجام نخواهد داد؟ نه چین می‌تواند چنین جنگی را تحمل کند و نه ایالات متحده آمریکا. من شخصاً معتقدم که چین باید به‌طور گسترده قدرت هسته‌ای خود را ارتقا دهد و برتری نظامی متعارفی را بر ایالات متحده در غرب اقیانوس آرام ایجاد کند، تا بدین ترتیب بتواند جاه‌طلبی‌ها و انگیزه‌های استراتژیک شاهین‌های آمریکایی را مهار کند و صلح را تحکیم بخشد.



ارتقای مستمر توانمندی‌های نظامی و جامع چین، ابتکار عمل را در مورد چگونگی حل مسأله تایوان و حفظ صلح و ثبات در دریای چین جنوبی به ما داده است. ما دیگر نیازی نداریم که از تهدید نظامی آمریکا نگران شویم. ما گزینهٔ اتحاد مجدد تایوان را از طریق راه‌های غیرصلح‌آمیز برای خود محفوظ می‌داریم، اما این با معکوس کردن الگوی بازی استراتژیک چین و آمریکا از طریق جنگ متفاوت است.



ایالات متحده یک حریف نسبتاً قدرتمند است و رسیدن به یک چرخش استراتژیک برای ما روندی طولانی خواهد بود. تقویت قدرت ما و دستیابی به یک صعود صلح‌آمیز بهترین راهی است که چین باید بیشترین تلاش را برای آن داشته باشد. ما یک قدرت هسته‌ای هستیم و قدرت همه‌جانبهٔ ما یک عامل بازدارندهٔ مؤثر است که خیزش صلح‌آمیز ما را بسیار واقع‌بینانه می‌کند. ما باید تفکر نهایی را حفظ کنیم، برای بدترین اتفاقات آماده شویم، و جهان خارج را متقاعد کنیم که از جنگ نمی‌ترسیم و نمی‌توانیم تحت فشار باشیم. با این حال، این کاملاً متفاوت از این باور است که چین و ایالات متحده باید درگیر جنگ شوند.



در فضای مجازی برخی ادعاهای بسیار افراطی وجود دارد مبنی بر این‌که وظیفهٔ اصلی ما اکنون باید «آماده شدن برای جنگ» باشد. کار به جایی رسیده که گاهی اوقات من احساس می‌کنم اگر کسی در فضای مجازی از «آماده شدن برای جنگ با ایالات متحده» دفاع نکند، به او اتهام تسلیم‌طلبی زده می‌شود. وجود تندروها در اینترنت کاملاً طبیعی است. متنوع بودن افکار عمومی لزوماً بد نیست.  با این حال، آن دسته از صداهایی که باید نسبتاً به حاشیه رانده شوند تمایلی به حاشیه رانده شدن ندارند و می‌خواهند در افکار عمومی جایگاه رهبری داشته باشند. چنین خود موقعیت‌یابی نادرستی نباید توسط جامعه ما پذیرفته شود.



یکی از اهداف مبارزه با ایالات متحده ادامهٔ گشایش چین است، زیرا سرکوب استراتژیک چین توسط ایالات متحده می‌تواند به‌عنوان تلاشی برای مسدود کردن درهای چین به دنیای خارج تلقی شود. اگر روابط چین و آمریکا متشنج‌تر شود، ممکن است ما تمایلی به باز شدن درها به‌سوی دنیای خارج نداشته باشیم.  اما ما نباید این کار را انجام دهیم. این به نفع نخبگان ضدچین در ایالات متحده خواهد بود. سیاست ملی چین کاملاً متفاوت است. در چین، گشایش با دنیای خارج ارجح است و به‌طور کامل ترویج می‌شود. بیشتر مبادلات بین چین و آمریکا به‌دلیل ممانعت برخی از نخبگان سیاسی در ایالات متحده قابل قطع نیست و تبادلات ما با غرب و کل جهان نمی‌تواند قطع شود.



اجازه دهید ضمن داشتن صبر کافی برای شرکت در بازی‌های پیچیده و مبادلات با ایالات متحده، قدرت کافی برای بازدارندگی ایالات متحده را نیز داشته باشیم. ما باید روابط پیچیده‌ای را حفظ کنیم که تعریف آن دشوار است. از ابتکار استراتژیک خود برای هدایت روابط چین و آمریکا استفاده و از حرکت هر دو طرف به‌سمت دشمنی جلوگیری کنیم. من معتقدم که استراتژی و خرد بزرگ ملت چین این مهم را به‌خوبی انجام خواهد داد.

منبع: گلوبال تایمز، ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۳


https://enapp.globaltimes.cn/article/۱۲۹۸۷۴۲

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *