ایالات متحده با تحت فشار قرار دادن متحدان خود برای محدود کردن همکاری با چین، با واکنشهای منفی مواجه شده است
برای مهار پیشرفتهای چین در فناوری پیشرفته، ایالات متحده بارها متحدان خود از جمله هلند، ژاپن و کرهٔ جنوبی را تحت فشار قرار داده است تا دسترسی چین به فناوری نیمهرسانا را محدودتر کنند. با این حال، نارضایتی در این کشورها از افزایش تقاضای واشنگتن در حال افزایش است.
روز چهارشنبه، مدیر اجرایی غول تجهیزات تراشهسازی هلندی ASML اعتراف کرد که کمپین تحت رهبری ایالات متحده برای محدود کردن صادرات این شرکت به مشتریان در چین به نام امنیت ملی، در طول زمان بیشتر و بیشتر «انگیزهٔ اقتصادی» پیدا کرده است تا امنیت ملی. وی اذعان کرد که اثبات این که این محدودیتها واقعاً در مورد امنیت ملی است، روز به روز دشوارتر میشود و انتظار دارد که مخالفتها با محدودیتهای تحت رهبری ایالات متحده افزایش یابد.
این اولین بار نیست که ASML نسبت به خواستههای ایالات متحده ابراز نگرانی میکند.
کریستف فوکه، مدیر عامل ASML، و سَلَفِ او، پیتر ونینک، نیز مخالفت خود را با محدودیتهای ایالات متحده در صادرات تجهیزات تولید تراشه ASML به چین ابراز کردند. بهطور مشابه، تولیدکنندگان ژاپنی و کرهٔ جنوبی نیز با دولتهای خود که مدتهاست فشارهای آمریکا را برای قطع همکاری نزدیکتر با چین احساس میکنند، مخالف هستند. این شرکتها از این بیم دارند که ادامهٔ پیروی از محدودیتهای آمریکا به روابط تجاری عادی آسیب جدی وارد کند و در نهایت به منافع آنها آسیب برساند. افزایش صداهای منطقی در کشورهای متحد ایالات متحده در درجهٔ اول ناشی از نگرانی برای منافع اقتصادی ملی آنها است. این امر همچنین ماهیت خودخواهانهٔ ایالات متحده را برجسته میکند که نارضایتی متحدان خود را نادیده میگیرد.
لو شیانگ، محقق آکادمی علوم اجتماعی چین، به گلوبال تایمز گفت که متحدان ایالات متحده بهدلیل نفوذ هژمونی ایالات متحده مجبور به اعمال محدودیتهای صادراتی شدهاند، اما این اقدامات قبلاً آسیبهای اقتصادی قابلتوجهی را به این کشورها وارد کرده است. ادامهٔ فشار از سوی ایالات متحده ناپایدار است.
در واقع، مجبور ساختن دیگر کشورها از سوی آمریکا برای سرکوب شرکتهای چینی و محدود کردن صادرات فناوریهای پیشرفته به چین، نوعی اجبار اقتصادی است که بههیچوجه با «امنیت ملی» ارتباطی ندارد. متحدان واشنگتن باید بدانند که با کارکرد خود بهعنوان «خط مقدم» در برنامهٔ ضدچینی ایالات متحده، این منافع ملی آنها است که توسط ایالات متحده ربوده میشود.
کشورهایی مانند ژاپن، کرهٔ جنوبی، و هلند روابط اقتصادی عمیقی با چین دارند که بهعنوان یک بازار خارجی مهم و در برخی موارد غیرقابل جایگزین تلقی میشود. با این حال، ایالات متحده با استفاده از وابستگیهای امنیتی این کشورها، آنها را به اتخاذ سیاستهای محدودکنندهٔ خود وا میدارد، که این امر مختلکنندهٔ زنجیرههای تأمین جهانی است. بهگفتهٔ لو، در نهایت، این اقدامات میتواند نهتنها به متحدان ایالات متحده، بلکه به خود ایالات متحده نیز آسیب برساند.
گرچه ایالات متحده بارها بر اهمیت گسترش اتحادهای خود تأکید کرده است، اما نتوانسته است منافع ملموسی را برای متحدان خود به ارمغان بیاورد. انتظار و توقع ایالات متحده از متحدان خود، صرفاً برای تأمین منافع خود است و اقدامات محدودکنندهای که تحمیل میکند موجب ضرر و زیان برای این کشورها است. بهعنوان مثال، کرهٔ جنوبی را در نظر بگیرید: در سال ۲۰۲۳، کرهٔ جنوبی کسری تجاری ۱۸ میلیارد دلاری با چین را ثبت کرد که اولین کسری با این کشور در ۳۱ سال گذشته بود. بهگفتهٔ رسانههای کرهٔ جنوبی، دلیل اصلی این تحول کاهش صادرات محصولاتی مانند نیمه هادیها بهدلیل محدودیتهای صادراتی است که به درخواست آمریکا اعمال شده است.
ایالات متحده بارها متحدان خود را برای محدود کردن صادرات به چین تحت فشار قرار داده است، اما هرگز تمایل یا توانایی ارائهٔ غرامت از خود نشان نداده است. لو گفت که نه ادعای ایالات متحده برای تقویت شراکت ترانس آتلانتیک، و نه بهاصطلاح چارچوب اقتصادی هند و اقیانوس آرام با متحدانش، شامل هیچ تعهدی از سوی ایالات متحده برای دسترسی بهتر به متحدانش به بازار خود نمیشود. این بدان معنا است که متحدان ایالات متحده باید عواقب اقتصادی را برای منافع ایالات متحده متحمل شوند.
از قضا، علیرغم تمام تلاشهای ایالات متحده برای محدود کردن توسعه فناوری پیشرفتهٔ چین، حتی به قیمت به خطر انداختن منافع متحدانش و زنجیره تأمین جهانی، این کشور نهتنها نتوانسته به نتیجهٔ مطلوب دست یابد، بلکه اکنون توسط متحدان ناراضی احاطه شده است. ایالات متحده با ترویج تفرقه و تقابل بهدلایل خودخواهانه برای مهار چین، اکنون به پای خود شلیک میکند.
منبع: گلوبال تایمز، ۶ سپتامبر ۲۰۲۴
https://www.globaltimes.cn/page/۲۰۲۴۰۹/۱۳۱۹۳۴۶.shtml