بیانیهٔ شماره ۳ و پایانی جمعی از هواداران اتحاد چپ ضدامپریالیست ایران در مورد چهاردهمین دورهٔ انتخابات ریاست‌جمهوری

هم‌میهنان عزیز،

انتخابات ریاست‌جمهوری ایران با مشارکت بالغ بر ۳۰ میلیون نفر ـــ ۴۹/۸ درصد از واجدان حق رأی ـــ به پایان رسید و اکنون آقای دکتر مسعود پزشکیان با کسب ۵۴ درصد از آرای مأخوذه، رئیس‌جمهور قانونی و منتخب مردم ایران محسوب می‌شود.

ما که در انتخابات از آقای دکتر سعید جلیلی حمایت کردیم، اگرچه پیروز انتخابات نبودیم، به دستاوردهایی ارزشمند نائل گشتیم.

انتخابات اخیر مجلس و در امتداد آن انتخابات چهاردهمین دورهٔ ریاست‌جمهوری نشان داد در میهن ما نیز همچون بسیاری از نقاط جهان صف‌بندی‌ها و جابه‌جایی‌های سیاسی در حال تغییر کیفی است. صف مستقل عدالت‌خواهان نسبت به دو جناح اصلی حاکم در برآمد متشخص ملّی خود، علی‌رغم فشارهای سنگین، توانست از حمایت حدود ۴۵ درصد مشارکت‌کنندگان و حدود ۲۲ درصد واجدان حق رای برخوردار شود. «عدالت‌خواهی ملّی» نشان داد ظرفیت ارائهٔ بدیل مستقل خود را دارد؛ از نگاه ما این ارزشمندترین دستاورد انتخابات اخیر بود!

در یک نگرش کلی، چه ما و چه آن‌ها که به آقای پزشکیان رأی دادند، ایستادگی ایران در مقابل تحریم‌های سخت و دیگر تهاجمات سنگین دشمن امپریالیستی را به نمایش گذاشتیم. ما به‌اتفاق و جملگی این پیام مشترک را به جهان مخابره کردیم که برای برون‌رفت از مشکلات کشور آماده‌ایم حضورمان را در صحنهٔ سیاست‌ورزی جمعی حفظ کنیم؛ به‌ویژه که باور داریم بخش قابل توجهی از رأی‌دهندگان به آقای پزشکیان نیز برای تحقق مطالبات عدالت‌خواهانه به ایشان رأی دادند.

در این مجال و در این بیانیه، ضمن تکیه بر نقاط قوت خود در کارزار انتخاباتی‌ای که پشت سر گذاشتیم، اجمالاً به آسیب‌شناسی نقاط ضعف خود نیز می‌پردازیم بدون آن‌که به تبلیغات مسموم و توهین‌ها و تخریب‌ها و بی‌اخلاقی‌ها اشاره کنیم.

نقطه قوت ما که علی‌رغم تمام کاستی‌ها، در تبلیغات انتخاباتی دکتر جلیلی منعکس شد، نگاه به جلو بود:

امید به آینده با توسل به ظرفیت‌های کشور و شرایط تغییریافته در روابط بین‌الملل، اشاره به امکانات وسیع در تعمیق و تحکیم روابط با کل دنیا و نه فقط چند کشور غربی، تأکید بر ضرورت مقابله با فساد خانمان‌سوز و از همه مهم‌تر تأکید بر ضرورت نقش‌آفرینی آحاد ملت در مسیر پیشرفت کشور.

شعار انتخاباتی جلیلی مبنی بر «یک جهان فرصت، یک ایران جهش؛ هر ایرانی یک نقش باشکوه»، هرچند به‌خوبی برای مخاطب عام تبیین و تشریح نشد، چشم‌اندازی را که کشور و انقلاب به آن نیاز دارد ترسیم می‌کرد.

و اما نقاط ضعفی مانند برائت نجستن از سیاست‌های اقتصاد نولیبرال همچون خصوصی‌سازی ثروت‌های ملّی و خلق پول توسط بانک‌های خصوصی، ناتوانی از مخاطب قراردادن تودهٔ وسیع کارگران و زحمتکشان، عدم رفع نگرانی قاطبهٔ ملت از تنگ‌نظری‌ها و اعمال زور و خشونت در مسائل فرهنگی و مشخصاً در حوزهٔ حجاب، و نداشتن رویکرد فعالیت تشکیلاتی و حزبی و رسانه‌ای، ازجمله عوامل عدم توفیق در انتخابات بود.

با‌این‌حال، کسب آرای نزدیک به ۱۴ میلیون شهروند ایرانی که بسیاری از ایشان را کارگران و زحمتکشان تشکیل می‌دادند، نویدبخش پیروزی‌های آتی است.

درک این واقعیت مهم و کلیدی است که میلیون‌ها شهروندی که به علت نارضایتی‌های موجه و برحق در انتخابات شرکت نکردند، یاران بالقوهٔ کارزاری هستند که از مطالبات آنان حمایت کند.

بر این باوریم که باید با تلاشی خستگی‌ناپذیر به سازماندهی نیروهای بالقوه و بالفعل حامی انقلاب پرداخت و با ارائهٔ یک برنامهٔ سیاسی منسجم که حافظ منافع اکثریت جامعه باشد، اعتماد ازدست‌رفته را بازیافت.

جمعی از هواداران اتحاد چپ ضدامپریالیست ایران
۲۶ تیرماه ۱۴۰۳

@ECZI_Iran