درخواست جهانی اسکات ریتر: «روز اقدام علیه خطر روزافزون جنگ هسته‌ای»
پیام ریتر کاملاً روشن است: بشریت در آستانه بزرگ‌ترین فاجعه از زمان آغاز عصر اتم قرار دارد و زمان برای اقدام رو به پایان است. ریتر گفت: «این، نبرد زندگی ماست. اگر شکست بخوریم، همه خواهیم مرد. این یک استعاره نیست، بلکه واقعیتی است.»
در تاریخ ۲۳ نوامبر ۲۰۲۴، اسکات ریتر، بازرس سابق تسلیحاتی سازمان ملل و افسر اطلاعاتی ایالات متحده، سخنرانی تأثیرگذاری در کنفرانس مؤسسه بین‌المللی “شیلر” ایراد کرد که به صورت گسترده منتشر شد. وی با لحنی صریح و هشدارآمیز نسبت به خطر فوری وقوع یک درگیری هسته‌ای هشدار داد؛ خطری که ممکن است به‌واسطه تشدید تنش‌های ناتو علیه روسیه ایجاد شود.
نقطه عطفی در تاریخ تسلیحات هسته‌ای
ریتر توضیح داد:«ما اکنون بیش از هر زمان دیگری به یک جنگ هسته‌ای نزدیک شده ایم»، این بیانیه به ترکیبی از تحولات ژئوپلیتیکی و استراتژی‌های نظامی اشاره دارد که از پایان جنگ سرد به طور فزاینده ای بی ثبات شده‌اند. به گفته ریتر، وضعیت فعلی با چندین روند خطرناک مشخص می‌شود:
- کاهش معیار استفاده از تسلیحات هسته‌ای: روسیه دکترین هسته‌ای خود را به‌گونه‌ای تغییر داده که بتواند به تهدیدات وجودی ناشی از ناتو و ایالات متحده پاسخ دهد. به نظر می‌رسد شرایط لازم برای استفاده از تسلیحات هسته‌ای در حال حاضر محقق شده است.
- راهبردهای تهاجمی ناتو: استقرار سامانه‌های تهاجمی پیشرفته در اروپا، در نزدیکی مرزهای روسیه، نگرانی کرملین را از تحت محاصره بودن افزایش داده است.
- فشار زمانی ناشی از پویایی‌های سیاسی: ریتر توضیح داد که دولت بایدن به‌شدت در تلاش است تا پیش از آغاز دوره ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ در ۲۰ ژانویه ۲۰۲۵، با تحریکات و تحویل سیستم های تسلیحاتی جدید، شرایط غیرقابل بازگشتی ایجاد کند. هدف از این اقدامات، تشدید جنگ در اوکراین است تا ترامپ جنگی را به ارث ببرد که در اوج خود قرار دارد و خروج از آن برای او آسان نباشد، زیرا ایالات متحده از قبل به عنوان یک کشور متخاصم درگیر شده است.
ناتو و روسیه: مارپیچ تشدید تنش‌ها
ریتر تصریح کرد که روابط بین ناتو و روسیه در حال حاضر با تحریکات یک‌جانبه غرب، بی‌اعتمادی متقابل، و کمبود ارتباطات، مشخص می شود. به نظر ریتر، ناتو که در ابتدا به‌عنوان یک ائتلاف دفاعی تأسیس شده بود، به تدریج به سازمانی تبدیل شده است که به طور فزاینده ای تهاجمی عمل می کند.
ریتر به برنامه استقرار سامانه موشکی دارک ایگل (Dark Eagle) در آلمان، که یک سلاح مافوق صوت آمریکایی است، اشاره کرد. همچنین، او به سامانه‌های دفاع موشکی “ایجس در ساحل” (Aegis Ashore) در اروپای شرقی پرداخت که علاوه بر وظیفه دفاعی، قادر به شلیک موشک‌های تهاجمی نیز هستند.
او هشدار داد که این اقدامات نه تنها حساسیت‌های روسیه را افزایش می‌دهند، بلکه به مارپیچ تشدید تنش میان دو طرف دامن می‌زنند و خطر برخوردهای نظامی را به شدت بالا می‌برند.
اگرچه بیانیه‌های رسمی واشنگتن می‌گوید هدف این سیستم‌های آمریکایی مقابله با تهدیدات ادعایی از سوی ایران است، روسیه این دروغ مضحک را بخشی از رویکرد محاصره راهبردی گسترده‌تر تفسیر می‌کند. ریتر تاکید کرد که در پاسخ، روسیه سامانه موشکی میان برد خود اورشنیک (Oreschnik) را توسعه داده است که قادر است هر هدف ناتو در اروپا از جمله مراکز فرماندهی کلیدی و تاسیسات لجستیکی را منهدم کند.
پیام ریتر کاملاً روشن بود: «روسیه بلوف نمی‌زند.» منطق تشدید تنش‌ها بر فشار به روسیه و قرار دادن آن در موقعیتی غیرقابل دفاع متمرکز است، که این مسئله خطر اشتباه محاسباتی یا تحریک عمدی را به طور قابل‌توجهی افزایش می‌دهد.
یکی از محورهای کلیدی تحلیل ریتر نقش برنامه سیاسی دولت بایدن است. او اعتقاد دارد که این دولت تلاش دارد تا سیاست‌های خود در قبال روسیه و اوکراین را به گونه‌ای “ضد ترامپ” تنظیم کند که حتی با روی کار آمدن ترامپ، این سیاست‌ها تغییرناپذیر باشند. به همین دلیل، یک جدول زمانی فشرده ایجاد شده است که فشار بر همه طرف‌ها را افزایش می‌دهد.
به گفته ریتر، این فشار زمانی فضایی برای دیپلماسی یا کاهش تنش باقی نمی‌گذارد. او هشدار داد: « یک اشتباه کافی است تا همه چیز به هم بریزد – و دیگر راه بازگشتی وجود نخواهد داشت.» هدف سیاسی شکست راهبردی روسیه به هر قیمتی دنبال می‌شود، حتی اگر این امر خطر وقوع یک درگیری هسته‌ای را افزایش دهد.
پیامدهای جنگ هسته‌ای: پیش‌بینی وخیم ریتر
پیامدهای یک جنگ هسته‌ای، به گفته اسکات ریتر، فراتر از تصور است. او تأکید کرد که هیچ جنگ هسته‌ای محدودی وجود ندارد. به محض استفاده از یک سلاح هسته‌ای، تشدید تنش‌ها به شکل غیرقابل کنترلی اجتناب‌ناپذیر خواهد شد. ریتر با اشاره به مطالعات و سناریوهای نظامی که مسیر چنین جنگی را شبیه‌سازی کرده‌اند، توضیح داد: «در طی ۷۲ دقیقه پس از اولین انفجار، صدها میلیون نفر جان خود را از دست خواهند داد.»
آنچه بیشتر نگران‌کننده است، اظهارات مقامات ارشد نظامی ایالات متحده است که به صورت علنی اعلام کرده‌اند: «آمریکا آماده تبادل هسته‌ای با روسیه است.» ریتربا انتقاد از این نگرش آن را غیر مسئولانه و نشانگر«آرزوی مرگ جمعی» نامید.
زمینه تاریخی: تقابل‌های هسته‌ای و درس‌های گذشته
هشدارهای ریتر یادآور خطرناک‌ترین لحظات جنگ سرد، از جمله بحران موشکی کوبا در سال ۱۹۶۲، است. در آن زمان، ارتباط مستقیم میان رهبران آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی، از وقوع جنگ هسته‌ای جلوگیری کرد. با این حال، امروز، به گفته ریتر، چنین ارتباطاتی وجود ندارد. به جای آن، اوضاع با قطبی شدن، تبلیغات و نگرش سازش ناپذیر شکل گرفته است.
ریتر به نقل قول معروف جان اف. کندی اشاره کرد که در سال ۱۹۶۳ نسبت به تشدید درگیری‌هایی که «دشمن را مجبور به انتخاب بین تسلیم تحقیرآمیز یا استفاده از تسلیحات هسته‌ای» می‌کند، هشدار داده بود. او تأکید کرد که این هشدار اکنون بیش از هر زمان دیگری معتبر است. به همین دلیل او خواستار بازگشت به دیپلماسی و همکاری شد.
دعوت به دیپلماسی و صلح
او تأکید کرد:«صلح چیزی نیست که به خودی خود حفظ شود.» و افزود:«صلح باید به طور فعالانه مورد دفاع قرار گیرد.»
راه حل پیشنهادی ریتر: فراخوان جهانی برای اقدام
اسکات ریتر استدلال کرد که صدای مردم تنها نیروی باقی‌مانده ای است که می تواند تشدید تنش‌ها را متوقف کند. او گفت که این زنگ خطری جدی برای بشریت است که فاجعه قریب‌الوقوع را نادیده نگیرد. ریتر تصریح کرد که هفته‌ها و ماه‌های آینده نقشی حیاتی خواهند داشت – نه تنها برای نتیجه درگیری در اوکراین، بلکه برای بقای کل بشریت.
با توجه به این خطر عظیم و واقعی، ریتر تنها یک راه حل می بیند: بسیج توده ای و فشار عمومی. او خواستار تظاهرات در واشنگتن دی سی در ۷ دسامبر ۲۰۲۴ شد تا پیام روشنی علیه تشدید تنش ارسال کند. او با استفاده از هشتگ SayNoToNuclearWar # از مردم سراسر جهان می‌خواهد تا در اقدامات محلی به اعتراض بپیوندند و سیاست‌های دولت‌های خود را به‌طور انتقادی زیر سؤال ببرند.
ریتر سخنان خود را با تأکید بر فوریت این مسئله به پایان رساند:
«این مبارزه زندگی ما است. اگر شکست بخوریم، همه خواهیم مرد. این یک استعاره نیست، بلکه واقعیت است.»
منبع: راشاتودی-۲۵ نوامبر ۲۰۲۴
زیر نویس گروه ۱۰ مهر: آنچه اسکات ریتر بیان می‌کند، یک تحلیل هشداردهنده است که به شدت بر خطرات واقعی ناشی از افزایش تنش‌ها میان ناتو و روسیه و امکان وقوع یک جنگ هسته‌ای متمرکز است. این نگرانی‌ها ریشه در تغییرات دکترین‌های هسته‌ای، افزایش تسلیحات استراتژیک در اروپا، عدم وجود ارتباطات ارگانیک بین طرفین، و بی‌اعتمادی فزاینده میان قدرت‌های بزرگ دارد.