سرمقاله

پس از آغاز ریاست‌جمهوری حسن روحانی، انشقاق و دودستگی در میان اصلاح‌طلبان و طرفداران مهندس موسوی پدید آمد. «شورای هماهنگی راه سبز امید» که توسط رهبران جنبش سبز برای هدایت جنبش مردمی در شرایط دستگیری آن‌ها تشکیل شده بود، روز‌به‌روز به انفعال بیشتری دچار گردید. از سوی دیگر بخش بزرگ نیروهای سیاسی «اصلاح‌طلب» و همچنین برخی از نیروهای اپوزیسیون در خارج از کشور، ادامه جنبش را به حمایت از دولت حسن روحانی محدود دانستند. در نتیجه طیف راست و میانه اصلاح‌طلبان، ابتکار عمل را به‌دست گرفتند.

رهبر جمهوری اسلامی‌، سال ۱۳۹۵ را سال «اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل» نامیده است. 

مقاومت در برابر کدام نیروی معارض؟ 

ابزار و راهکارهای مقاومت کدامند؟ 

در طی سالیان گذشته، کدامین رویکرد اقتصادی از سوی رهبر جمهوری اسلامی‌ مورد تأیید قرار گرفته است؟ 

برای یافتن پاسخ، مروری کوتاه خواهیم داشت بر  راهکارها و سیاست‌های اقتصادی مطلوب رهبر کنونی جمهوری اسلامی‌، از سال‌های نخست پس از انقلاب بهمن تا به امروز. 

تکاوران نیروی دریایی نخستین رزمندگانی بودند که همان اول صبح روز سوم خرداد ماه ۱۳۶۱ با قایق و حتی برخی با شنا وارد خرمشهر شدند و دشمن را پس از حدود ۱۹ ماه مجبور به عقب‌نشینی کردند و انتقام آن همه خونی را که در این شهر ریخته شده بود گرفتند. همه حال عجیبی داشتند. تکاوران وقتی پا به ساحل می‌گذاشتند، خم می‌شدند و زمین و خاک خونین خرمشهر را می‌بوسیدند. و اغلب از شوق گریه می‌کردند. صدای تیراندازی از همه جا به گوش می‌رسید. شمار زیادی از نیروهای نظامی ‌عراقی کشته و مجروح و شمار زیادی، اسیر نیروهای ایرانی شدند.

نخستین جشن و راه‌پیمایی کارگری پس از انقلاب، در روز اول ماه مه، برابر با روز سه‌شنبه، ۱۱ اردیبهشت ماه ۱۳۵۸ با شرکت میلیون‌ها تن از کارگران و زحمتکشان در سراسر کشور برگزار شد. 

زنده‌یاد محمدعلی طبرسی، دبیر سندیکای مستقل بافنده سوزنی، از پیشکسوتان جنبش سندیکایی در ایران و از فعالان «شورای متحده مرکزی کارگران و زحمتکشان» در دهه ۲۰ شمسی، در جریان گفتگو با نشریه «اندیشه جامعه»، در رابطه با برگزاری روز کارگر در سال‌های پیش از انقلاب چنین می‌گوید: