نظرودیدگاه

آقای جوانرود مطلبی را با عنوان «پاسخی دوستانه به مقاله منتشره در "نوید نو" با عنوان "نه به دیکتاتوری، فساد و نئولیبرالیسم" (۱) که در واقع پاسخی به نوشته‌ ایشان با عنوان "پارادوکس‌های بی‌پایان چپ‌روی" بود، منتشر نموده‌اند که محورهای مهم آن را می‌توان به ترتیب زیر برشمرد:
۱ـ ابراز تأسف از عدم همسویی حزب توده ایران با مردم و پیروزی آنها در انتخابات ریاست‌جمهوری
۲ـ طرح انتقاد از رأی ندادن به روحانی به‌دلیل اینکه می‌توانست به نفع ولی فقیه تمام شود.
۳ـ ادعای تأثیرگذاری اصلاح‌طلبان بر اعتدال‌گرایان و اصلاح‌طلب شدن اعتدال‌گرایان

توده‌ای‌های واقعی که همیشه مردم را می‌فهمند و هیچ‌گاه از توده جدا نمی‌شوند، نمی‌توانند آن‌قدر از حرکت ده‌ها میلیونی توده‌های مردم فاصله بگیرند که گویی از درک آن عاجزند. تاریخ حزب، تاریخ و منبع الهام خود آنهاست. باشد که از تاریخ جنبش چپ و حزب توده ایران بیاموزیم و به امواج مردم بپیوندیم.

قبل از هر چیز از نویسنده محترم مطلب «ضرورت شکل‌گیری خط مستقل مردمی ‌در برابر دور باطل انتخابات حکومتی، سایت نوید نو ۲۷/۱/۱۳۹۶» (۲)، بابت عبارات کلی و آزارنده خود، عذرخواهی و اعلان می‌کنم که قصد توهین به ایشان را نداشته‌ام.
اکنون که انتخابات تمام شده، به‌نظرم پاسخ شما به‌طور بالقوه می‌توانست آغازگر بحثی مفید و جدی باشد که جای آن در نشریات چپ خالی است و قطعاً اینجانب از آن استقبال می‌کنم. امیدوارم اگر عمری باشد و گفت‌وگویی برقرار، این گفت‌وگو‌ها به‌منظور رفع ابهام از برخی نقاط گرهی سیاسی و تئوریک چپ دوام یابد.

توضیح تحریریه: ما به‌رغم آنکه با تحلیلی مشخص، با شرکت در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۹۶ و رأی به حسن روحانی موافقت داشتیم، اما با برخی ارزیابی‌ها و نتیجه‌گیری‌های رفیق جوانرود درباره انتخابات موافق نیستیم. ارزیابی این رفیق از اصلاح‌طلبان و روند حرکت آنها از زمان برآمد جنبش سبز بدین ‌سو؛ و ارزیابی رفیق جوانرود از ماهیت دولت روحانی، از‌جمله نکات مهم مورد اختلاف است. در‌واقع اگر مسأله فقط به اختلاف دیدگاه ما و رفیق جوانرود محدود می‌شد، نیازی به طرح آن در صفحات سایت نبود.

مبارزه با استبداد حاکم به‌معنای پذیرش یا سازش با لیبرال‌ها نیست، بلکه به‌معنای عمده و غیرعمده کردن دشمنان طبقاتی است. تا زمانی که جناح راست حاکم وجود دارد، و تا زمانی که اصلاح‌طلب‌ها ـ اعم از دمکرات‌ها یا لیبرال‌های آن‌ها ـ شعار مخالفت با آن جناح را بدهند و پای آن بایستند، همه در جبهه ضداستبداد ی قرار دارند. مبارزه با جناح راست که از قدرت‌های فراوان سرکوب همه مردم برخوردار است تا زمانی که آن‌ها در قدرت باشند در دستور کار کارگران و زحمت‌کشان قرار خواهد داشت.