پاسخ دندان‌شکن به آمریکا و اسرائیل در دستور است
پس از حملۀ هوایی اسرائیل به سه نقطه از کشور ما در ۵ آبان ۱۴۰۳، اظهار نظرها و تحلیل‌های متفاوتی در رسانه‌های داخل و خارج کشور پیرامون پاسخ ایران به اسرائیل به راه افتاد. اکنون این تلاش رسانه‌ای به‌ویژه با آشکار شدن موفقیت غرور‌آفرین پدافند ایران در دفع تجاوز اسرائیل و خنثی کردن نقشۀ پلید رژیم صهیونیستی، در دو طیف فکری صف آرایی کرده است.
یک طیف با دلایل متفاوت و خروجی مشترک، ایران را دعوت به تسلیم و مماشات می‌کند. عده‌ای از این طیف فکری با کوچک شمردن عملیات اسرائیل و عده‌ای دیگر با بزرگ‌نمایی آن و ضعف ایران در برابر «قدر قدرت» آمریکا و اسرائیل، پاسخ ایران به اسرائیل را غیرلازم یا ناممکن می‌دانند. چاشنی تبلیغاتی بسیاری از آنها نیز توسل به روسیه‌ستیزی و چین‌هراسی و هشدار به مسؤولان مملکتی در باب خطر خیانت این دو کشور به ایران است. ذهنی‌گرایی و خطای شناختی این طیف سیاسی، که عمدتاً از میان اصلاح‌طلبان هستند، از سویی مورد بیشترین بهره‌برداری دشمنان ایران قرار می‌گیرد، و از سوی دیگر، با ایجاد بی‌اعتمادی در میان متحدان استراتژیک ایران، موجب سوزاندن فرصت‌ها و زیان‌های جبران‌ناپذیر ناشی از آن می‌شود.
در مقابل، طیف دیگری از سیاست‌پردازان و تحلیل‌گران نه‌تنها پاسخ ایران را الزامی می‌دانند، بلکه چگونگی و زمان آن را نیز تعیین می‌کنند. طبق نظر این گروه، پاسخ ایران محدود به زمان انتخابات آمریکا و مشروط بر تأثیرگذاری در روند این انتخابات است. اما گروهی نیز صرفنظر از هر پیش شرطی، در هر حال به پاسخ فوری و قاطع ایران تأکید می‌ورزند.
آنچه این دسته از تحلیل‌گران و صاحبان رسانه‌های مختلف در ارزیابی‌ها و دستورالعمل‌های خود نسبت به آن بی‌توجه هستند، دلایل پرهیز از شتابزدگی در میان مقامات مسؤول نظامی و امنیتی کشور است. نیاز به جمع‌آوری اطلاعات از آخرین وضعیت دشمن، در نظر گرفتن شرایط بین‌المللی و صف آرایی‌های منطقه‌ای، رایزنی با متحدان استراتژیک و محور مقاومت با در نظر گرفتن مصالح عمومی همۀ طرف‌های ذینفع، و نیز توجه به شرایط داخلی کشور، از جمله اقدامات ضرور است که بی‌تردید از نظر مسؤولان امور نظامی و امنیتی کشور به دور نمی‌ماند. هر چند همۀ این مقدمات اولیه برای فراهم آوردن مناسب‌‌‌ترین زمینه و تصمیم‌گیری برای زمان اجرای عملیات در خاک اسرائیل، زمان‌بَر است، اما برای دوام و بقای کشور حیاتی است.
از طرف دیگر، وقایع تلخی که در فاصلۀ دو عملیات وعدۀ صادق رخ داد، و به‌ویژه ارزیابی از علل و عوامل ترور سید حسن نصرالله توسط اسرائیل، از جمله نکاتی است که پرهیز از تعلل یا شتابزدگی و پاسخی هوشمندانه به اسرائیل را ایجاب می‌کند. به‌علاوه، اقدامات ایران باید با توجه به پیچیدگی اوضاع در منطقه و از جمله هم‌دستی بسیاری از رهبران کشورهای عربی با اسرائیل، صورت پذیرد. طبق اسناد منتشره در کتاب جدیدی از روزنامه‌نگار و پژوهشگر آمریکایی به نام باب وودوارد، افشاگر ماجرای واترگیت، برخی رهبران کشورهای عربی در دیدارهای اخیر خود با آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجۀ امریکا، بر همکاری خود با اسرائیل تأکید ورزیده‌اند، از جمله: عبدالله بن حسین(عبدالله دوم) پادشاه اردن، محمد بن زاید حاکم ابوظبی، فیصل بن فرحان آل سعود وزیر خارجه عربستان سعودی، محمد بن سلمان، ولیعهد و نخست وزیر عربستان سعودی، السیسی رئیس جمهور مصر. برخی از آنها حتی راهکارهایی برای نابودی حماس را دراختیار نتانیاهو گذاشته‌اند.
اما مهم‌تر از همۀ علل و عوامل ناظر بر تأمل در جوانب امر، این نکتۀ کلیدی است که به‌درستی در سخنان همۀ فرماندهان نظامی و در رأس آنها فرمانده کل قوا به گوش می‌رسد، و آن چگونگی پاسخ به اسرائیل است که می‌تواند آغاز مصاف نظامی با آمریکا باشد. لذا، آمادگی همه‌جانبه برای مقاومت و دفاع طولانی‌مدت از کشور و سرنوشت مردم ایران در برابر آمریکا و متحدان آن در ناتو و پادگان نظامی آن اسرائیل در منطقه، ضرورتی حیاتی دارد.
در رأس این دوراندیشی‌ها و آمادگی‌ها، مبارزه با پایگاه داخلی امپریالیسم آمریکا، یعنی اقتصاد وابسته به دلار و سرمایه‌داری لجام‌گسیختۀ نئولیبرال، از اهمیتی سرنوشت‌ساز برخودار است. سردار امیرعلی حاجی‌زاده، فرمانده نیروی هوا – فضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران، در سخنان اخیر خود در صدا و سیما به‌خوبی به این نکته پرداخته است. او در پاسخ به پرسش مصاحبه‌کننده پیرامون اثر تهدیدها و تحریم‌ها بر تصمیم‌گیری مقامات ایران، گفته است: «این‌ها به‌قصد ترساندن مسؤولین ما انجام می‌شود…. این ترس بزرگ‌‌‌ترین تهدید است برای ما…. ما از بخش خودمان [توان نظامی کشور] نگرانی نداریم…. نگرانی ما از درون کشور است، از داخل است. از آقازاده‌ها، برادر زاده و خواهر زاده‌ها است، از کسانی است که روی تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان اثر می‌گذارند….»
مسؤولان کشور چه می‌گویند
اظهار نظرهای یاد شده در بالا از سوی تحلیل‌گران و سیاست‌پردازان ایران در شرایطی صورت می‌گیرد که آیت‌الله خامنه‌ای در مقام فرمانده کل قوا پاسخ دندان‌شکن به اسرائیل و آمریکا را قطعی دانسته و چگونگی و موعد آن را به‌عهدۀ مسؤولان مربوطه و فرماندهان نظامی گذاشته است. همۀ قرائن و شواهد نیز حاکی از آن است که فرماندهان رده بالای نظامی در شورای عالی امنیت ملی تصمیم به اجرای وعدۀ صادق ۳ دارند. سردار محمد اسماعیل کوثری، از فرماندهان سپاه در دوران جنگ تحمیلی، گفته است: «پاسخ ایران به اسرائیل، دنیا را متحیر خواهد کرد.» او همچنین به آمادگی همه‌جانبه در صورت شرارت احتمالی رژیم اسرائیل اشاره کرده است.
سرلشکر حسین سلامی، فرمانده کل سپاه پاسداران، نیز در مراسم بزرگداشت ۱۳ آبان، روز تسخیر سفارت آمریکا در تهران، در سخنرانی جامع، سنجیده، و پرشور خود، پس از برشمردن علل و ضرورت مقاومت مردم ایران در برابر آمریکا، مقابله با اسرائیل را جزئی از مبارزۀ بی‌امان با آمریکا شمرد. او، با اعلام آمادگی سپاه برای جانفشانی در راه حفظ کشور از تجاوز دشمنان ایران، مردم را به این مبارزۀ تاریخ‌ساز دعوت کرد.
به این ترتیب، از سخنان همۀ رهبران سیاسی و نظامی کشور چنین بر می‌آید که ایران نه‌تنها پاسخ دندان‌شکن به اسرائیل را در دستور کار دارد، بلکه خود را برای مقابله‌ای سنگین و دراز مدت با آمریکا، این دشمن تاریخی ملت و مملکت، آماده می‌کند. در این راه خطیر و پرشکوه، نه‌تنها نفرات و ادوات نظامی بلکه آمادگی برای یک اقتصاد جنگی قدرتمند ضرورتی درنگ‌ناپذیر است. باید از هم‌اکنون به مقابله‌ای قانونی و بی‌مجامله با دزدان و غارتگران منابع و ثروت‌های ملی ایران بر آمد. برای کوتاه کردن دست آمریکا و اسرائیل از ایران، باید دست پایوران اقتصادی و سیاسی آنها در داخل کشور را نیز از تعدی به ساحۀ اقتصاد و سیاست ایران برید.
در این برهۀ حساس و سرنوشت‌ساز برای کشور، وظیفۀ میهنی همۀ ایرانیان است که دلاورانه و هوشیارانه به این نهضت سترگ میهنی بپیوندند. ما ایرانیان باید با هرچه در توان داریم برای دفاع از تمامیت ارضی میهن‌مان از تجاوز بیگانگان و برچیدن پایگاه اجتماعی آنان در داخل کشور، آماده شویم.
رفقا، در تحلیل شما یک تناقض اساسی هست: در یک اقتصاد جنگی جایی برای بهبود وضع معیشت مردم و عدالت اجتماعی نیست.
علاوه بر این مبارزه با امپریالیسم نه با توپ و تفنگ و موشک بلکه با گسترش جهانی سیاست صلخ طلبی نتیجه خواهد داد.