یادمانده

بانوی مبارز و دانشور فرهیخته و نماد پایداری و عشق، بانو پوری سلطانی، یکی دیگر از چهره‌های درخشان میهن ما بود که از آسمان غم‌زده اما پر ستاره آن، در جسم فروافتاد اما با شعله‌ور کردن قلب‌های دگرخواهان انسان‌یار، بار دیگر و این بار با ستارگانی جوان‌تر به آسمان بازگشت. «وگر در گور، جای ماست رسم ما روا گردد / که کار آدمی باقی است ور جسمش فنا گردد» .... 

برای مطالعه این مطلب به فایل پیوست مراجعه کنید. 

دقیقاً ۱۰۰ سال پیش در روز ۱۹ نوامبر (۲۷ آبان) جوزف واندر هلستروم یا همان جو هیل ـ سندیکالیست برجسته و فعال پیگیر جنبش کارگری، آهنگ‌ساز و ترانه‌سرای شورمند طبقه کارگر آمریکا به اتهام دروغین تیرباران شد. ترانه‌های «واعظ و برده»، «قلندر»، «قدرت در اتحادیه است» و «کیسی جونز ـ اعتصاب‌شکن ضداتحادیه» یا ترانه‌ای به‌نام «دیشب خواب جو هیل را دیدم» که در مورد خود سروده است از مشهورترین ترانه‌های او هستند .... 

گیرم هزار همچو تو را ناپدید کرد
دستان خون‌فشان پلیدان نابکار
گیرم هزارها چو تو بر دار برکشید
اندیشه تو نیز تواند کشد به دار؟

رفیق هاشم بنی‌طرفی، پس از طی یک دوره بیماری در صبح‌گاه چهارمین روز از فروردین ماه ۱۳۹۵ چشم از جهان فروبست. رفیق توده‌ای ما در خانواده‌ای زحمتکش در اهواز به دنیا آمد.

«پر از دانایی و فرزانه‌گی و صبوری بود … بزرگ گروه ما بود و چه خوب آداب بزرگی می‌دانست و چه خوب با گروه جوان ما کار می‌کرد … در فاصله آماده‌سازی صحنه‌ها، بیشتر درباره کتاب‌ها و تازه‌ها حرف می‌زدیم. او بیشتر حرف می‌زد. آراسته و آرام و بااخلاق. ما با اشتیاق گوش می‌دادیم. تاریخ معاصر این خاک را چقدر خوب می‌دانست و می‌خواند. راز صبوری‌اش این بود. می‌دانست کجاست. پایش روی کدام زمین است.»