قطعنامه پایانی تجمع سراسری فرهنگیان ایران (۲۶ خرداد ۱۴۰۱)
طولی نکشید که وعده‌ها فراموش و مشخص شد که سیاست «جراحی اقتصادی»، ادامه سیاست‌ِ دولت‌های پیشین است و به‌جای کاهش شکاف طبقاتی و فقر، سفره ما معلمان و سایر دست‌مزدبگیران را هدف گرفته‌است، به‌گونه‌ای که طبقه متوسط را با سرعتی وصف ناشدنی، به زیر خط فقر کشانده‌اند.
بهنام خداوند جان و خرد
همکاران فرهیخته، مردم آگاه ایران، اولیای محترم دانش آموزان!
کم‌تر از یک سال پیش، وعده‌هایی پر رنگ و لعاب، از زبان رئیس‌جمهور محترم از تلویزیون پخش شد:
ــ معیشت مردم به مذاکرات هسته‌ای گره نخواهد خورد.
ــ در اقتصاد رشد پنج درصدی خواهیم داشت.
ــ سالانه یک میلیون شغل و یک میلیون واحد مسکونی ایجاد خواهد شد.
ــ نرخ بیکاری کاهش خواهد یافت.
ــ فقر مطلق به‌سرعت ریشه‌کن خواهد شد.
طولی نکشید که وعده‌ها فراموش و مشخص شد که سیاست «جراحی اقتصادی»، ادامه سیاست‌ِ دولت‌های پیشین است و به‌جای کاهش شکاف طبقاتی و فقر، سفره ما معلمان و سایر دست‌مزدبگیران را هدف گرفته‌است، به‌گونه‌ای که طبقه متوسط را با سرعتی وصف ناشدنی، به زیر خط فقر کشانده‌اند.
در چنین شرایطی، کارمند، کارگر، معلم ــ شاغل و بازنشسته ــ توان مقابله با تورم لجام‌گسیخته را از دست داده و هر روز قدرت خریدشان کم‌تر و به‌تبع سفره‌شان کوچک‌تر می‌شود و به‌ناچار، مطالبات خود را از طریق تجمعات اعتراضی و با فریاد دادخواهی و حق‌طلبی در کف خیابان طلب می‌کنند.
جای تأسف است که، کاربه‌دستان، به‌جای شنیدنِ فریاد اعتراضِ مردم بەستوە‌آمدە، با خشونت‌ورزی تمام با آنها مقابله می‌کند. گویی هنوز باور نمی‌کنند که مردم، از فقر و فرق، به ستوه آمده‌اند.
در حوزه آموزش و پرورش، علاوه بر کاهشِ چشمگیر سهم آموزش و پرورش از درآمد ناخالص ملی، اصل سی‌ام قانون اساسی را زیر پا گذاشته و حقوق سیزده میلیون دانش‌آموز را تضییع نموده‌اند.
چهارده‌سال از تصویب قانون مدیریت خدمات کشوری می‌گذرد، همسان‌سازی حقوق بازنشستگان به انحای مختلف اجرا نمی‌شود، قانون رتبە‌بندی شاغلان گویی هیچ‌گاه اجرا نخواهد شد و … این‌موارد و مواردی از این‌دست، ظلم مظاعف در حقِ جامعه معلمان کشور است، فرهنگیانی که صادقانه، توان خود را با عشق به فرزندان این آب و خاک، صرف کرده‌اند.
مگر معلمان، چیزی فراتر از حق خود و دانش‌آموزان طلب کرده‌اند؟
از دیگر سو، صدا و سیما، در حرکتی پیش‌پا افتاده و غیرقانونی، با زیر پا گذاشتنِ اصول ۳۷ و ۱۰۵ قانون اساسی و برای به‌انحراف کشاندن ذهنیت عموم مردم، در جهت تخریب چهره معلمان نموده و به ابزاری برای فرار دولت و مجلس، از زیر بار مسئولیتِ اجرای قانون، دست به سناریوسازیِ نخ‌نما، تبدیل شده است.
دست‌اندرکاران، به‌جای پاسخگویی و حل مشکلاتِ مبتلابه آموزش و پرورش، موجودیت خود را در گرو نابسامانی‌هایی خود‌ساخته و پاک کردنِ صورت مسأله می‌بینند. غافل از اینکه جنبش معلمان ایران، بدون هیچ نوع وابستگی داخلی و خارجی، با اصالت و حفظ استقلال، مطالبات معلمان و دانش‌آموزان را پیگیری کرده و خواهد کرد.
فرهنگیان شریف و ملت گرانقدر!
همانطور که اطلاع دارید، اخیراً تعدادی از بهترین معلم‌های این سرزمین به ناحق، بدون هیچ‌گونه سند و صرفاً برای خاموش کردن شعله حق‌طلبی معلمان کشور، بازداشت کرده و نزدیک بە دو ماە است که بدون دسترسی به وکیل، به شدیدترین شکل، تحت فشاراند که علیه خود دست به اعتراف بزنند و به این شکل معلمان کشور را، از پیگیری مطالبات، دل‌سرد نمایند، غافل از اینکه:
از آن به دیرِ مغانم عزیز می‌دارند
که آتشی که نمیرد، همیشه در دلِ ماست
جنبش معلمان ایران در طول دو دهه فعالیت، برای اجرای عدالت با استفاده از ظرفیت‌های داخلی و مستقل و تبیین اندیشه‌های علمی، عدالتخواهانه و مطالبه‌محور توانسته است هزاران معلم دادخواه و کنشگر را وارد عرصه مطالبه‌گری و حق‌خواهی نماید، بی‌شک با زندانی کردن تعدادی از کنشگرانِ خوش‌نام، نمی‌توان این حرکت را عقیم و ناکارآمد ساخت، بلکه برعکس، از خاکسترِ این فشارها، تهدیدها و به حبس کشیدن‌ها، ققنوس‌های جوان، تازه‌نفس و با انگیزه، برخواهند خاست و این راه را تا سرمنزل مقصود ادامه خواهند داد!
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، ضمن ابراز اعتراض به رویه‌یبازداشت‌ها و اعمال فشار و ارعاب بر جامعه صنفی و مطالبه‌گری، از متولیان امر و دست‌اندرکاران می‌خواهد که با آزاد کردن معلمان زندانی، از جامعه فرهنگیان کشور دلجویی نمایند.
ما به دولت و حاکمیت، وظایف قانونی داخلی و بین‌المللی را ــ که نسباً به آنها تعهد داده‌است ــ را یادآوری می‌کنیم و منتظر اقدامات عملی در جهت برچیده شدن تفکر سرکوب‌گرانه در برخورد با فعالان صنفی و سایر معترضین هستیم.
ما دولت‌مردان و مجلس‌نشینان را به عقلانیت، منطق و قانون توصیه می‌کنیم و معتقدیم اگر خلاف این رویه عمل نماید، به مصداق شعرِ سعدی:
یکی بر سرِ شاخ، بُن می‌برید …
علاوه بر سست‌کردن پایه‌های حکومت، اعتماد مردم را نیز، از دست خواهد داد.
این شورا با تأسی از آرمان‌ها، تفکرات حق‌خواهانه و فراگیر معلمانِ کشور و به پشتوانه تشکل‌های صنفیِ مستقل و ریشه‌دار، از تمام ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های اعتراضی، برای برآورده شدن مطالبات معلمان و دانش آموزان، اقدام خواهد کرد.
در پایان اهم خواسته‌های فرهنگیان کشور را با صدای بلند و اعلام می‌کنیم:
۱ــ مختومه کردن پرونده کنشگران صنفی و آزادی هر چه زودتر معلمان زندانی: اسماعیل عبدی، اسکندر لطفی، رسول بداقی، محمدتقی فلاحی، محمد حبیبی، جعفر ابراهیمی، مسعود نیکخواه، شعبان محمدی، مژگان باقری، هاله صفرزاده، محمدعلی زحمتکش، غلامرضا غلامی کندازی، اصغر امیرزادگان، محمد عالیشوندی، حمید عباسی، ناصر موسوی، ایرج رهنما، عبدالرزاق امیری، مهدی فتحی، بهنام محمدی، جبار دوستی، هاشم خواستار، جواد لعل محمدی، محمدحسین سپهری و ….
۲ــ اجرای کامل رتبه‌بندی معلمان، همسان‌سازی حقوق فرهنگیان بازنشسته.
۳ــ اجرای اصل سی‌ام قانون اساسی
۴ــبرچیدن آموزش پولی و جلوگیری از کالایی‌سازی آموزش
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران
۲۶ خرداد ۱۴۰۱