افغانها از بازگشت حکومت وحشیانه و سنگدل طالبان می‌ترسند
افغان‌هایی که حکومت وحشیانه و سنگدل «طالبان» را به‌یاد می‌آورند و کسانی هم که در سال‌های اخیر در مناطق تحت کنترل ستیزه‌جویان اسلامی زندگی کردند، با احساس ترس روزافزون ناظر این مسئله هستند که چگونه شورشیان کنترل کابل را در دست گرفته و همه کشور را به تصرف خود درآورده‌اند. دفاتر دولتی، مغازه‌ها و مدارس تعطیل هستند. در مناطقی که اخیراً توسط «طالبان» تصرف شده‌اند، بسیاری از ساکنان یا در خانه‌های خود پناه گرفته‌اند و یا رهسپار کابل بودند، که دیر رسیدند. به گزارش «آسوشیتد‌پرس» در افغانستان نشانه‌هایی از بازگشت خشن حکومت اسلامی که در آن افغانها از ۱۹۹۶ تا سال ۲۰۰۱ زندگی می‌کردند مشاهده می‌شود. بسیاری از ساکنان محلی معتقدند که «طالبان» دستاوردهای اندوخته شده در این دو دهه در زمینه حقوق زنان و اقلیت‌های قومی را لغو کرده و فعالیت روزنامه‌نگاران و کارمندان سازمان‌های دولتی را محدود می‌کنند. یک نسل کامل از افغانها با امید به ایجاد یک دولت مدرن بزرگ شده‌اند. ناظران می‌گویند که اکنون به‌نظر می‌رسد این رویاها پس از ورود سریع و رعدآسای «طالبان» به پایتخت، از بین رفته است. هنگامیکه شورشیان صبح یکشنبه به کابل رسیدند، جوانان افغان با عجله به خانه‌های خود پناه بردند تا شلوارهای جین و تی‌شرت‌های خود را با لباس‌های سنتی اسلامی عوض کنند. در پایتخت، مغازه‌ها، سینماها، نهادهای دولتی و عمومی تعطیل شدند. بسیاری از ساکنان محلی خود را مخفی کرده و منتظرند «طالبان» چه نظمی را برقرار خواهند کرد. نمایندگان این گروه‌های شورشی اعلام کردند که در افغانستان «زنان می‌توانند تحصیل و کار کنند و روزنامه‌نگاران می‌توانند از آنچه در حال رخ دادن است،انتقاد کنند. به‌گفته سخنگوی «طالبان»، «سهیل شاهین» زنان باید حجاب داشته باشند، اما در این میان به آنها اجازه داده می‌شود بدون همراه از خانه خود بیرون بیایند.
خود مردم محلی اعتقاد چندانی به این وعده‌ها ندارند. روز یکشنبه عملاً هیچ زنی در خیابان‌های «هرات»، سومین شهر بزرگ کشور نبود. یکی از مصاحبه‌کنندگان با «آسوشیتد‌پرس» خبر داد که در نظر داشت در سال جاری تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد را در دانشگاه «هرات» جایی که بیش از نیمی از دانشجویان زن هستند، آغاز کند. حالا او مطمئن است که او از امکان خروج از خانه محروم خواهد شد. «طالبان» در این میان از افغانها می‌خواهند که در این کشور بمانند و وعده می‌دهند که «محیطی امن» برای مشاغل، سفارتخانه‌ها، مؤسسات خیریه خارجی و محلی ایجاد کنند. اما در واقع برخی از اقدامات آنها گواه چیز دیگری است. ماه گذشته پس از تصرف ولسوالی «مالستان» در ولایت غزنی در جنوب افغانستان ستیزه‌جویان طالبان خانه به خانه به‌دنبال افرادی می‌گشتند که با دولت کار می‌کردند. تندروها پس از تصرف هرات، دو سارق احتمالی را با صورت‌های آغشته به دود در خیابان‌ها گرداندند. این امر به‌عنوان یک هشدار تلقی می‌شود، زیرا معلوم است که «طالبان» مظنونان به زنای محصنه را سنگسار می‌کنند و اعدام‌های عمومی را مطابق نسخه خشن قوانین اسلامی انجام می‌دهند. «طالبان» در دوران حکومت خود تا سال ۲۰۰۱ زن‌ها را از کار در خارج از خانه و رفتن به مدرسه منع کردند. زن‌ها ملزم به پوشیدن برقع بودند و هربار که بیرون از خانه می‌رفتند، باید یکی از خویشاوندان شوهر آنها را همراهی می‌کرد. دیده‌بان حقوق بشر مستقر در نیویورک که در گزارشی در سال گذشته منتشر شد، می‌گوید که: «شکاف بین اظهارات رسمی «طالبان» در مورد حقوق و موضع محدود‌کننده اتخاذ شده توسط مقامات طالبان در محل نشان می‌دهد که آنها از اجماع و توافق داخلی در مورد سیاست‌های خود فاصله دارند». ولی آنطور که کارشناسان اشاره می‌کنند، یک مسئله وجود دارد که طبق آن آنها به ظر می‌رسد به توافق و اجماع رسیده‌اند و آن عدم تحمل مخالف است. طالبان روز جمعه یک ایستگاه رادیویی در شهر قندهار در جنوب این کشور را تصرف کردند و آنرا به‌نام صدای شریعت تغییر دادند. این ایستگاه رادیویی که قبلاً در مناطق تحت کنترل طالبان ممنوع بود، دیگر موسیقی پخش نمی‌کند. طالبان همچنین ایستگاه رادیویی در ولایت جنوبی «هلمند» که برنامه‌های زنان را پخش می‌کرد، تعطیل کردند. به گزارش «رویترز» شبه‌نظامیان این گروه وارد دفتر «بانک عزیزی» در قندهار شدند و به ۹ زنی که در آنجا کار می‌کردند دستور دادند فوراً کار خود را ترک کنند. این تندروها این زنان را به خانه‌هایشان می‌رسانند و به آنها می‌گویند که دیگر سرکار نباید بروند. این شبه‌نظامیان به این زنان توضیح دادند که مردان اکنون مشاغل آنها را خواهند گرفت. در سال‌های اخیر، افراط‌گرایان سنی شاخه محلی داعش موجی از حملات علیه «هزاره»ها انجام دادند که این فاجعه کشور را تکان داد. سال گذشته در نتیجه حمله به یک زایشگاه ۲۴ نفر از جمله مادران و نوزادان آنها کشته شدند. «طالبان» چنین حملاتی را محکوم کرد و با سرشاخه محلی داعش در این منطقه به جنگ پرداخت. به‌گفته کارشناسان، هنوز مشخص نیست که رهبران «طالبان» پس از روی کار آمدن چگونه با این گروه تروریستی که در آن برخی از شبه‌نظامیان سابق طالبان هم هستند، برخورد می‌کنند.
تناقض
واژۀ وحشی برای حکومت طالبان که در مصاحبۀ با دکتر مصفی دانش هم تکرار شد با کنار هم قرار دادن داده های دیگر در تناقض است.
1.مردم عادی افغانستان با طالبان مقابله نکردند.
2. طالبان توسط اطلاعات پاکستان هدایت وپشتیبانی می شوند.پس حکومت وحشی در پاکستان مستقر است.اطلاعات پاکستان هم که در مواقع ضروری از اینتلجنس سرویس اطلاعات را دریافت می کند مانند اطلاعاتی که در پاکستان به محسن رضایی وحبیب الله بی طرف وجواد مادر شاهی دادند، در حالی که همه درمورد حمایت سازمان اطلاعات پاکستان ساکت اند.حتی صحبت از هدایت طالبان همچون نوآموزان توسط افسران اطلاعاتی پاکستان در دورۀ پیشین است.
3. کسانی که سراسیمه به هواپیمای امریکایی می آویزند تا از کشورخارج شوند، از طالبان وحشت دارند!