برگ‌هایی از تاریخ

«پرومته از ایزدان بارگاه خدایان یونانی است. وی ایزدی بود راد و چون رنج و سرگردانی آدمیان را در سرما و تیرگی دید، بر آن شد که آتش را از کوره خدای خدایان برباید و آنرا به انسان بدهد. پس با نئی زبانه‌ای سوزان از آتش ربود و آن را ارمغان بشر ساخت. بشر در فروغ آن از تیرگی و در تابش ان از سرما رست و جهان خود را بهتر ساخت.
مارکس شیفته چهره پرومته بود و او را «والاترین شهید و قدیس در کارنامه فلسفی» می‌نامد. خود مارکس در تاریخ معاصر نقش پرومته زمینی را بازی کرد. آموزش او به همان آتش جان‌بخش برای توده کار و زحمت بدل شد».

برای مطالعه متن کامل مقاله به فایل پیوست مراجعه کنید.

«متن سخنرانی آقای محمدعلی عمویی در تاریخ ۱۸ و ۲۵ مهرماه ۱۳۸۳ در جلسات تشکیل شده توسط سازمان دانش‌آموختگان ایران اسلامی «ادوار تحکیم وحدت» در دفتر آن سازمان با هدف بررسی و نقد تاریخ و عملکرد احزاب و سازمان های مختلف ایران از بدو پیدایش این سازمان‌ها، به‌منظور تجربه‌آموزی و بهره‌گیری احزاب و سازمان‌های موجود (اکنون). 

این جلسه با توضیحات کوتاه آقای موسوی خوئینی نماینده مجلس ششم و عضو مرکزی ادوار تحکیم وحدت، شروع و با سخنرانی آقای عمویی ادامه پیدا کرد...» 

برای مطالعه متن سخنرانی و پرسش و پاسخ رفیق عمویی به فایل پیوست مراجعه کنید. 

حزب توده ایران پنجمین سالگرد بنیادگذاری خویش را به‌صورت گسترده‌ای جشن گرفت. «هیأت مدیره جشن مهرگان» که ازجمله شامل رفقا عبدالصمد کامبخش، رضا روستا و رضا رادمنش بود، در روزنامه «رهبر» ـ شماره ۸۲۸، سه‌شنبه ۹ مهرماه ۱۳۲۵ ـ معرفی شد و اطلاعیه برگزاری رژه عمومی حزب در همین شماره انتشار یافت. 

«ما که خواستار آزادی‌ها هستیم، الزاماً باید خواستار دولت اکثریت باشیم. دولتی که از آن اکثریت نباشد، هرچه خوش بدرخشد، باز دولتی مستعجل خواهد بود. 

دست‌یابی بر دولت اکثریت که تحقق آزادی‌های همگانی را مسیر می‌گرداند مستلزم درهم شکستن ساخت طبقه‌ای جامعه و تحقق برابری همگان است. این مهم نیز بدون مبارزه طبقاتی صورت نمی‌پذیرد. در این‌صورت راه‌گشای آزادی‌های اجتماعی مبارزه طبقاتی است». 

برای خواندن این گفت‌و‌گو به فایل پیوست مراجعه کنید. 

کتاب حاضر تلاشی است در دست‌يابی به رگه‌های اصلی مشروطيت و شناخت علمی مجموعه عوامل و دلايلی که به اين انقلاب دروان‌ساز انجاميد. تأکيد می‌کنم که اين کتاب تنها رديابی شاخه‌های اصلی و عمده نهضتی است که در قرون و اعصار پيش از خود ريشه دارد. 

پيش‌گفتار