آموزش های مارکسیسم لنینیسم

لنین نشان داد که فرارسیدن دوران امپریالیستی سرمایه‌داری در عین‌حال در حکم پیشرفت پایه مادی ـ تکنیکی جامعه است و در حکم رشد نیروی مولده سرمایه‌داری جهانی است که چهارچوب تقسیمات ملی ـ دولتی را در‌می‌نوردد. «همه جهان در یک ارگانیسم اقتصادی در‌هم آمیخته شده است، همه جهان میان یک مشت دول بزرگ تقسیم شده است». پیوندها و مناسبات بین‌المللی و تقسیم کار جهانی عمیق‌تر و گسترده‌تر شده‌اند. نیروهای مولده جهانی در دستان معدودی دولت‌های امپریالیستی و انحصارات جداگانه، متمرکز شده است.

لنین شرایط عینی و ذهنی انجام انقلاب سوسیالیستی را بررسی می‌کند، چنین نتیجه می‌گیرد که این انقلاب در پرتو عمل قانون رشد ناموزون اقتصادی و اجتماعی سرمایه‌داری که در دوران امپریالیسم قوت گرفته است، نمی‌تواند آنطور که بنیانگذاران مارکسیسم گمان می‌کردند، همزمان در همه کشورهای پیشرفته، رخ بدهد و این که این انقلاب به‌طور غیر‌همزمان از راه گسست حلقه‌های ضعیف در زنجیره امپریالیسم، روی خواهد داد.
 

لنین انقلاب فوریه روسیه را به‌عنوان ادامه انقلاب بورژوا دمکراتیک سال‌های ۱۹۰۷-۱۹۰۵ در نظر می‌گرفت، انقلابی که هرچند نتوانست وظایف بورژوا دمکراتیک آن مرحله را کاملاً به انجام برساند، اما در مبارزه طبقاتی جاری در کشور نقش مهمی ‌بازی کرد. این انقلاب «زمین جامعه را عمیقاً شخم زد، همه پیش‌داوری‌های باقی‌مانده از قرون و اعصار را از ریشه برکند و میلیون‌ها کارگر و ده‌ها میلیون دهقان را به زندگی سیاسی جلب کرد. در این انقلاب، همه طبقات (و همه احزاب عمده) جامعه روسیه، ماهیت واقعی خود، تناسب واقعی منافع خود، نیروی خود، شیوه عمل خود و اهداف دور و نزدیک خود را به همدیگر و به همه جهانیان نشان دادند».

امروزه، بار دیگر مدعیانی برای تقسیمی ‌دوباره پدیدارشده‌اند، چیزی که ما را به آینده‌

توضیح تحریریه سایت «۱۰ مهر»: در سایت «نوید نو»، شماره ۱۰۳۷ (۱۱ اسفند ۱۳۹۸) مقاله‌ای تحت عنوان «در جستجوی بدیل: بازگشت به دیالکتیک انقلابی» * به‌قلم کسرا فروهی منتشر شده است. نویسنده در مقاله خویش به برخی مقولات نظری می‌پردازد که برای درک دقیق‌تر و صحیح‌تر مضمون این مفاهیم، خوانندگان سایت «۱۰ مهر» را به مطالعه مقاله زیر دعوت می‌کنیم.