انقلاب اکتبر را پاس بداریم!

انسان زحمتکش امروز از منظر تاریخ به انقلاب اکتبر با حسرت زیاد به از دست رفتن دستاوردهای بزرگ خود و با کینه به دشمنان آن مینگرد. اما زحمتکشان جهان امروز انقلاب اکتبر را راه ناتمام خود میدانند که با درسآموزی از آن این راه را تا به آخر ادامه خواهند داد

 

۹۹ سال پیش عمیق‌ترین و انقلابی‌ترین حرکت تاریخ بشری به‌وقوع پیوست و در بخشی از جهان اکثریت استثمار‌شونده توانست حکومت را از دست اقلیت استثمار‌کننده بیرون آورد تا به رؤیاهای بشریت جامه واقعیت بپوشاند. انقلاب بزرگ اکتبر به رهبری لنین آغازگر عصر نوینی در تاریخ جهان به‌حساب آمد که او آن را «تعویض دو دوران» نامید. با این انقلاب زحمتکشان روسیه به رهبری حزب کمونیست که در رأس آن لنین قرار داشت راه دشوار ناهموار و ناشناخته‌ای را در پیش گرفتند که تا آن زمان کسی نرفته بود. آن‌ها آگاه بودند که دشمنان غداری دارند که لحظه‌ای آرام نخواهند گرفت. آن‌ها به نیکی می‌دانستند که امپریالیسم و ارتجاع هرگز آن‌ها را نخواهند بخشید. 

جنگ‌های داخلی، جنگ جهانی دوم، تفرقه در اردوگاه سوسیالیسم، جنگ سرد و مسابقات تسلیحاتی از‌جمله هزاران توطئه‌ای بود که دشمنان قسم خورده زحمتکشان برای به زانو در آوردن حکومت شوراها به‌کار بستند. 

امروز ۹۹ سال از انقلاب اکتبر می‌گذرد. اردوگاه سوسیالیسم فروپاشیده و آمال انسان‌های زحمتکش تا به آخر برآورده نشده است. نئولیبرالیسم به‌جای سعادت و خوشبختی‌ای که انقلاب اکتبر نویدگر آن بود، جنگ و ویرانگری، اعتیاد و فحشاء، گرسنگی و بی‌خانمانی برای جهان به ارمغان آورده است. 

انسان زحمتکش امروز از منظر تاریخ به انقلاب اکتبر با حسرت زیاد به از دست رفتن دستاوردهای بزرگ خود و با کینه به دشمنان آن می‌نگرد. اما زحمتکشان جهان امروز انقلاب اکتبر را راه ناتمام خود می‌دانند که با درس‌آموزی از آن این راه را تا به آخر ادامه خواهند داد. 

پاس بداریم انقلابی را که علی‌رغم تمام توطئه‌ها توانست در مدتی کوتاه حرکت عظیم زحمتکشان را جهت پاره کردن زنجیرهای استثمار و استعمار سازمان دهد و نفوذ خود را در سراسر جهان بگسترد. 

پاس بداریم انقلابی را که به رؤیاهای بشریت جامه عمل پوشاند و برای اولین بار انسان را نه تنها از یوغ استبداد و استثمار رهایی بخشید بلکه او را مالک کشور و سرنوشت خود نیز کرد. 

پاس بداریم انقلابی را که بی‌سوادی، بیکاری، بی‌خانمانی، آوارگی، فحشاء و اعتیاد را ریشه‌کن کرد. 

و این تازه آغاز راه بود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *