طرح ترامپ برای صلح در غزه، یک خبر جعلی است — این آن چیزی است که قرار است اتفاق بیفتد
نویسنده: مارتین جی ــ
مارتین جی مینویسد: امید چندانی به صلحی پایدار در نوار غزه وجود ندارد.
تا چه اندازه میتوان به توافق آتشبس تازه اعلامشده، که میان اسرائیل و حماس و با میانجیگری ادعایی دونالد ترامپ، رئیسجمهور ایالات متحده، بهدست آمده است، امید بست؟ برندگان و بازندگان این توافق چه کسانیاند؟ و تا چه اندازه آنچه در رسانههای غربی میبینیم و میخوانیم حقیقت کامل را بازمیتاباند؟
متأسفانه چشمانداز تیره است و امید چندانی به صلحی پایدار در غزه وجود ندارد، زیرا آنچه بهاصطلاح «توافق» خوانده میشود در واقع «توافق صلح» نیست، بلکه بیشتر آتشبسی موقت است برای آزادسازی گروگانهای اسرائیلی ــــ و نه بیش از آن.
بیتردید، طرح ۲۰ مادهای بیش از این در بر دارد، اما واقعیت این است که بیشتر بندهای آن مبهم و قابل تفسیرند، و این مسأله چشمانداز جدی گرفته شدن آن را تیره میسازد. شاید از ابتدا نیز قرار نبود چنین طرحی جدی گرفته شود. همانطور که پیشتر نوشته بودم، بهاحتمال زیاد ترامپ این طرح را در آخرین لحظات، با شتاب و تنها بهدلیل توجه رسانهای که رهبران اروپایی دریافت میکردند، و نیز احتمال شکلگیری طرحی از سوی سازمان ملل، سرهمبندی کرده است.
در واقع، تنها دو برندهٔ این توافق حتی کشور یا دولت نیستند، بلکه افرادند. خود ترامپ خواهد پنداشت که با این کار، دستانش را از جنایت نسلکُشی شسته است و امیدوار خواهد بود که چون معمار این طرح شناخته میشود، شانس او برای دریافت جایزه صلح نوبل افزایش یابد. اما این بعید است، زیرا گرچه رسانههای غربی با وفاداری روایت میسازند که ترامپ است که «پیشبرندهٔ» توافق صلح است، اما حقیقت اندکی متفاوت است. ترامپ از همان روز نخست در قدرت میتوانست نسلکُشی در غزه را متوقف کند، اما بهجای آن، تصمیم گرفت تمامقد از نتانیاهو حمایت کند و شخصاً بسیاری از قراردادهای ارسال تسلیحات را امضا کرد. برای نتانیاهو نیز سرمایه سیاسیای که از بازگرداندن بیست گروگان زنده به خانوادههایشان به دست میآید، قیمتی ندارد. از اینرو، بهطور کلی، هر دو ــــ ترامپ و نتانیاهو ــــ وقتی گروگانها آزاد شوند، وانمود خواهند کرد که پیروز شدهاند.
اما انتظار میرود که نتانیاهو وقت را تلف نکند و پس از فروکش کردن توجه رسانهها و هنگامی که اروپاییها دوباره شروع به سخن گفتن از «کشور فلسطین» کنند، بار دیگر به کار کشتار مردم بیگناه در غزه بازگردد ــــ بهویژه وقتی که نیروهای ارتش اسرائیل (IDF) در خارج از مناطق اصلی نوار غزه مستقر باشند. تاریخ بارها نشان داده است که همیشه این اسرائیل است که آتشبسها را میشکند، مذاکرهکنندگان فلسطینی را شکار و ترور میکند و همواره اسرائیل است که به قوانین بینالمللی خیانت میورزد.
قرار است در طول آتشبس کمکهای انساندوستانه به غزه ارسال شود، اما نخستین قربانی همین خواهد بود. شاید نتانیاهو برای چند روز اجازهٔ ورود اندکی کمک را بدهد، اما تنها مسأله زمان است تا دوباره این مسیر را ببندد و به سیاست فاجعهبار گرسنگی دادن بازگردد. همچنین، قابل پیشبینی است که اسرائیل حملات پراکندهای انجام دهد که موجب نقض آتشبس شود؛ تلهای برای حماس، زیرا اگر حماس پاسخ دهد، اسرائیل میتواند ادعا کند که «تروریستها» آتشبس را نقض کردهاند و بدینسان «اسرائیل حق دفاع از خود را دارد».
ممکن است مبادلهٔ گروگانها خود بهانهای شود برای شکستن آتشبس. ترامپ تا چه زمانی به آتشبس نیاز دارد تا بتواند به جهان بگوید که تنها اوست که صلح را برای غزه و کل خاورمیانه برقرار کرده است؟ شاید یک هفته. شاید دو هفته. اگر اجساد گروگانها ظرف ۷۲ ساعت پیدا و برای تحویل به ارتش اسرائیل (IDF) خارج نشود، همین مسأله میتواند بهانهای تازه برای حملهای جدید از سوی اسرائیل شود ــــ حملهای که نسلکُشی بیمارگونه را شدت خواهد داد تا «آمار» را جبران کند؛ با کشتن زنان و کودکان در چادرها یا نابود کردن خانوادهها در خانههایشان، همانگونه که تنها چند ساعت پیش از رأیگیری در کنست اسرائیل برای تأیید توافق، در نیمهشب انجام دادند.
برای حماس، چیزی در این توافق وجود ندارد که بتوان آن را «امتیاز» نامید، جز بازگرداندن شماری از فلسطینیان که بهطور غیرقانونی در زندانهای اسرائیل نگهداری میشوند. آنها میدانند که حتی اگر کمکهای غذایی از سر گرفته شود، این وضعیت چندان دوام نخواهد داشت، زیرا طرح بزرگ نتانیاهو برای کل منطقه ــــ گسترش اسرائیل به سوریه، لبنان، بخشهایی از اردن و عراق ــــ جایی برای فلسطینیان در غزه باقی نمیگذارد، مگر در قالب نابودی کامل آنها در چارچوب سیاست پاکسازی قومی که یادآور نازیها و هولوکاست است.
نباید امید زیادی به «طرح ۲۰ مادهای» تیم ترامپ بست، زیرا از ابتدا هم قرار نبود جدی گرفته شود. روایت رسمی چنین خواهد بود: «ببینید، ما به آنها صلح پیشنهاد دادیم» ــــ پس لازم بود چیزی روی کاغذ بیاید. اما در واقع، ارزش همان کاغذی را که رویش نوشته شده هم ندارد، زیرا حماس حتی قاطعانه ایدهٔ انتصاب تونی بلر بهعنوان نخستوزیر موقت در غزه یا خلع سلاح خود را رد کرده است. اگر این خبر ساختگی بود، ترامپ احتمالاً همین را میگفت ــــ اگر این طرح از دست لرزان خودش بیرون نیامده بود.
منبع: بنیاد فرهنگ استراتژیک، ۱۵ اکتبر ۲۰۲۵
https://english.10mehr.com/trumps-gaza-plan-for-peace-is-fake-news-heres-whats-really-going-to-happen/
