چگونه سردار سلیمانی اتحاد ضدامپریالیستی ایران و ونزوئلا را تحکیم کرد
نویسنده: موسی اقبال ــ
در دهههای اخیر، اتحاد میان ایران و ونزوئلا بهعنوان یکی از تحولات مهم ژئوپولیتیکی جهان پدیدار شده است؛ اتحادی ریشهدار در تعهدات مشترک ایدئولوژیک و مقاومت متقابل در برابر برنامههای سلطهجویانهٔ غرب.
این همبستگی، که در بستر مبارزه مشترک مردم دو کشور علیه تحریمها و تجاوزهای نظامی غربی شکل گرفت و با تاریخ طولانی مقاومت در برابر متجاوزان درهم آمیخته است، شراکتی راهبردی را نمایندگی میکند که فراتر از مرزهای جغرافیایی و تفاوتهای فرهنگی است.
هر دو کشور، با وجود برخورداری از منابع طبیعی غنی، سالها است زیر فشار نیروهای خارجیای قرار دارند که قصد تسلط بر آنان را دارند. در چنین شرایطی، ایران و ونزوئلا رابطهای همهجانبه پروراندهاند که همکاری اقتصادی، همکاری نظامی و حمایت دیپلماتیک را دربر میگیرد.
از پروژههای مشترک انرژی گرفته تا هماهنگی در مجامع بینالمللی، شراکت ایران و ونزوئلا نمونهای از روند گستردهتر همکاری جنوب ـ جنوب است؛ روندی که بهسرعت هژمونی آمریکا را به چالش میکشد.
امروز هر دو کشور با سناریویی از تجاوزگری آمریکا روبهرو هستند. ایران، که از «جنگ ۱۲روزهٔ» اخیر پیروزمندانه بیرون آمد، هدف بمبارانهای دوربرد ایالات متحده پس از تجاوز اسرائیل قرار گرفت.
جمهوری اسلامی ایران، با دفاع از تأسیسات صلحآمیز هستهای خود و خنثیسازی دوباره طرح «تغییر رژیم»، توانست محور آمریکایی ـ اسرائیلی را تا جایی عقب براند که اسرائیل، پس از نابودی کامل سامانههای دفاعیاش زیر ضربات موشکی ایران، برای آتشبس التماس کند.
با این حال، نشانههای تجاوزگری تازه در افق دیده میشود و جمهوری اسلامی خود را برای مقابله با آن آماده کرده است.
بهطور همزمان، ونزوئلا نیز با تهدید تجاوز از سوی ایالات متحده مواجه است، چراکه ارتش آمریکا در حال بسیج نیرو در منطقهٔ کارائیب است و ناوشکنها و یگانهای نظامی خود را در موقعیتهای راهبردی پیرامون ونزوئلا مستقر میکند.
تجاوز نظامی آمریکا ــــ بهویژه در دوران ریاستجمهوری دونالد ترامپ ــــ پدیدهای تازه نیست. ترامپ همان کسی بود که در ماه مه ۲۰۲۰ کودتای نافرجام علیه رئیسجمهور ونزوئلا، نیکولاس مادورو، را راهاندازی کرد؛ همان سالی که فرمانده ارشد ضدتروریسم سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، سردار قاسم سلیمانی، را در حالیکه در مأموریتی دیپلماتیک در عراق بود، ترور کرد.
با توجه به منافع مشترک و فرهنگ مقاومت، طبیعی بود که ایران و ونزوئلا به متحدانی استراتژیک تبدیل شوند. هوگو چاوز، رئیسجمهور فقید ونزوئلا و رهبر انقلاب بولیواری، از همان ابتدا این واقعیت را دریافت و روابط گرمی با ایران برقرار کرد، در حمایت از انقلاب اسلامی و تعهد آن به مقابله با امپریالیسم آمریکا.
اما این سردار سلیمانی ــــ همان فرماندهای که بهخاطر نابودی داعش در عراق و سوریه شناخته میشود ــــ بود که روابط ایران و ونزوئلا را به سطحی بیسابقه رساند.
سلیمانی، که بنیانگذار محور مقاومت ضدامپریالیستی و فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران بود، بهخوبی از چنگالهای دشمن امپریالیستی آگاه بود. به همین دلیل، او به آموزش ارتشها و نیروهای مقاومت در کشورهای مختلف پرداخت تا با عوامل امپریالیسم مقابله کنند. از نگاه او، شکست امپریالیسم پیروزی مردم آزاد است.
در سال ۲۰۱۹، تنها یک سال پیش از عملیات شکستخورده «گیدئون»، ونزوئلا هدف تحریمهای سنگین ایالات متحده قرار گرفت. این تحریمها بخش انرژی ونزوئلا را هدف گرفته بود و در همان زمان، حملات سایبری گستردهای نیز در مارس همان سال به زیرساختهای انرژی کشور وارد شد و شبکههای اصلی برق را از کار انداخت.
در همین دوره بود که آمریکا میکوشید دولت مادورو را سرنگون کند و «خوان گوایدو» را بهعنوان عروسک سیاسی خود جایگزین کند. حملات سایبری امپریالیستی برای بیاعتبار کردن دولت مادورو و تضعیف انقلاب بولیواری طراحی شده بود. سقوط یک ونزوئلای مستقل، پیروزی بزرگی برای واشنگتن و گامی برای تسلط بر کارائیب و آمریکای لاتین محسوب میشد.
این نقشه بهخوبی برای نیروی قدس شناختهشده بود؛ نیرویی که سالها تجربه مقابله با حملات سایبری و دیگر اشکال حملات پیشرفته امپریالیستی علیه ایران را داشت. بنا بر گفتهٔ رئیسجمهور مادورو، سردار سلیمانی پیشنهاد داد تا کشورش با اعزام کارشناسان ایرانی به ونزوئلا در بازسازی شبکهٔ برق کمک کند.
در عرض دو تا سه روز، کارشناسان ایرانی در محل حاضر شدند و شبکهٔ برق ونزوئلا را به کنترل دولت بازگرداندند.
نقش این مداخله را نمیتوان کماهمیت شمرد. در آن زمان، تمام نیروهای وابسته به منافع آمریکا در منطقه در حال فشار آوردن به ونزوئلا بودند تا دولت مادورو را سرنگون کند و حاکمیت نواستعماری را بپذیرد. ورود سردار سلیمانی و یاری او برای خنثیسازی این حمله، بحران طراحیشده از سوی امپریالیستها را کاهش داد و انرژی حیاتی کشور را بازگرداند.
مادورو در مصاحبهای در سال ۲۰۲۲ دربارهٔ این واقعه گفت: «من او را نمیشناختم، نمیدانستم که چه شخصیت بزرگی است. گفتوگوی من با او بسیار صمیمی و هماهنگ بود، دربارهٔ همه موضوعات صحبت کردیم. او بلافاصله حمایت کارشناسان ایرانی را پیشنهاد داد، و دو تا سه روز بعد، کارشناسان ایرانی در ونزوئلا بودند تا خدمات برق را بازیابی کنند.»
بهروشنی معلوم است که سردار سلیمانی در تلاش ونزوئلا برای مقابله با حملات سایبری نقشی اساسی ایفا کرد.
مادورو، در مصاحبهای دیگر، از دیدار خود با سردار سلیمانی تمجید کرد و گفت: «فرمانده سلیمانی انسانی شاد و امیدوار به زندگی بود و خدا را شاکرم که توانستم او را بشناسم…. او با تروریسم و جنایتکاران خونریز، که به مردم محور مقاومت حمله میکردند، روبهرو شد. او مردی شجاع بود.»
ایران دهههاست که در برابر طیف وسیعی از حملات سایبری، حملات انرژی و توطئههای گوناگون برای تضعیف صنایع ملی خود ایستادگی کرده است. سردار سلیمانی و تیم متخصصان او میدانستند چگونه باید با این تهدیدها مقابله کنند و برای یاری رساندن به ونزوئلا و دیگر ملتها، هزاران کیلومتر سفر کردند.
همین نمونه از همبستگی حیاتی، تصویر سردار سلیمانی را در دل انقلاب بولیواری جاودانه کرد. امروز در ونزوئلا، دیوارنگارههای متعددی از سردار سلیمانی دیده میشود، از جمله در کاراکاس، جایی که «پیادهروی دوستی ایران ـ ونزوئلا» به نشانهٔ قدردانی از جمهوری اسلامی افتتاح شده است.
چنین جلوههایی از همبستگی صرفاً رویدادهای تاریخی نیستند که دیگر تکرار نشوند؛ همبستگی نیرویی زنده و پویا است ــــ بهویژه میان دو غول مقاومت، ونزوئلا و ایران، که هر یک در منطقه خود سنگری در برابر امپریالیسم بهشمار میروند.
امروز نیز، هر دو کشور بار دیگر در حال مقابله با طرحهای تجاوزکارانه و مسلحانهٔ امپریالیستی هستند. شاید تاکتیکها و استراتژیهای این کتابچهٔ تجاوز تغییر کند، اما هدف همان است: سلطهجویی.
آنچه متجاوزان امپریالیست میخواهند، درهمشکستن همبستگی و منزویسازی کشورها است تا هر یک جداگانه با توطئههای تجاوز روبهرو شوند. آنان در پی شکستن همبستگی منطقهایاند و آنچه انتظارش را ندارند، همبستگی میانقارهای است.
حفظ پیوند با همسایگان ضرورتی انکارناپذیر است. اما در برابر تهاجم جهانی امپریالیسم، باید به این نمونه ساده از همبستگی میان دو کشور که اقیانوسها و قارهها از هم جداشان میکند نگریست ــــ و دید که چگونه همین همبستگی توانست جلوی پیشروی دشمن را بگیرد.
اگر قرار است جلوی لشکر مرگبار امپریالیسم گرفته شود، جهان ــــ بهویژه جنوب جهانی ــــ باید از مکتب سردار سلیمانی درس بگیرد و دست یاری به یکدیگر دهد.
منبع: اورینوکو تریبیون، ۲۲ اکتبر ۲۰۲۵
https://english.10mehr.com/wp-admin/post.php?post=32262&action=edit
