گفتوگو با نیکلاس مادورو
نکته قابل توجه این که برخلاف آنچه که در بیشتر کشورهای آمریکای لاتین و بهویژه کشورهای همسایه (کلمبیا، برزیل) رخ داده است، بیماری کووید ۱۹ در ونزوئلا بهخوبی کنترل شد. (گسترش) مختصر عفونت، (آمار) مرگ و میر پائین. از دیگر سو اقتصاد در شرایط آشفته، بازگشت و رونق چشمگیری را تجربه نمود. با افزایش بیسابقه در تولید محصولات کشاورزی و فعالیتهای تجاری.
علاوه بر این ، قوانین جدید از ورود سرمایهگذاریهای خارجی حمایت میکند. بهدنبال چند سال دشوار و پُرکشمکش، این هوای تازه نوعی پیروزی سیاسی تفسیر شد و خود را در انتخابات قانونگذاری ٦ دسامبر٢٠٢٠ نشان داد که به پیروزی چشمگیر چاویستها منجر شد.
رئیسجمهور نیکولاس مادورو که سالها شدیدترین حملات را تحمل کرده، از این لحظات شیرین لذت میبرد، آن هم درست زمانی که رقبایش یک به یک در جنگ جان میسپارند. در صحنه سیاست داخلی کشور: مخالفان افراطی او به رهبری خوان گوایدو در ٦ دسامبر با پذیرش شکست، طی انتخاباتی دموکراتیک کرسیهای پارلمان را واگذار کردند. در صحنه سیاست خارجی نیز: دونالد ترامپ طلایهدار توطئه علیه ونزوئلا بهدنبال انتخابات ٣ نوامبر ٢٠٢٠ از صحنه سیاست کنار گذاشته شد. ترامپ در تاریخ ٢٠ ژانویه ٢٠٢٠ [بهصورت رسمی] از قدرت کنارهگیری کرد. برای بحث پیرامون همین مسائل به باغ زیبای لا کاسونا، که زمانی محل اقامت روسای جمهور ونزوئلا بود و هماکنون یک مرکز فرهنگی عمومی است، میرویم تا با نیکلاس مادورو به گفتوگو بنشینیم.
اگناسیو رامونه: جناب رئیسجمهور اجازه بدهید بهخاطر فرصتی که برای این مصاحبه در اختیار ما قرار دادید از شما سپاسگزاری نمایم. گویی برای ما یک سنت شده که هر سال اول ماه ژانویه به حضور شما برسیم تا در خصوص نتایج کارهای سال گذشته گفتوگو کنیم و شما از دورنما و چشماندازهای برنامههای سال آتی برایمان صحبت کنید.
گفتوگوی ما حول ٩ محور و پرسش شکل خواهد گرفت: سه سوآل در مورد سیاست داخلی، سه سوآل در خصوص اقتصاد و سه پرسش در زمینه سیاست بینالملل.
اگر اجازه بدهید میخواهم شروع گفتوگو از سیاست داخلی باشد. سال ٢٠٢٠ که بهتازگی پشت سر گذاشتیم، در تاریخ بشری بهعنوان «سال کووید ١٩» به یادها سپرده خواهد شد، سالی هولناک از نظر تعداد افراد مبتلا و تلفات از این بیماری در این چشمانداز ترسناک، ارقام ارائه شده از جانب [دولت] ونزوئلا بسیار دلگرمکننده، بسیار مثبت و در میان ممالک جهان از بهترینها است چنین نتایج مطلوبی را، در کنار محاصره و اقدامات یکجانبه تحمیل شده به کشورتان از سوی مقامات ایالات متحده و اروپا، چگونه توضیح میدهید؟ آیا «الگویی ونزوئلایی» برای مبارزه با کووید وجود دارد؟
نیکلاس مادورو: پیش از هر چیز به خاطر این فرصتی که دراختیار من قرار دادید تا پنجرهای جهت برقراری ارتباط با بیشمار انسانهای شریف و صادق در اقصا نقاط جهان، در اروپا، ایالات متحده، آمریکای لاتین، حوزه کارائیب، و آفریقا و بگشایم، تشکر کنم. در واقع با این مصاحبهها بهصورت روایت مکتوب درآمده که با آن آغازگر سال ٢٠٢١ خواهیم بود. در حقیقت ما تلاش بسیاری برای درمان بیماری ناشی از ویروس کرونا کردیم. میتوانم ادعا کنم که یک مدل مختص ونزوئلا وجود دارد. این را کاملاً فروتنانه عنوان میکنم، چرا که در ونزوئلا یک نظام بهداشت و درمان دولتی رایگان وجود دارد که پس از انقلاب شکل گرفته است. و نیز به این دلیل که علیرغم وجود موانع و تحریمهای کمرشکن که مانع خرید تجهیزات پزشکی از سراسر جهان شده و ما را از دستیابی به داروهای مورد نیاز کشور، بهطور طبیعی محروم نمودهاند، ما همچنان توفیق پیدا کردیم نظام سلامت عمومی کشور را که توسط رهبرمان «چاوز» پایهگذاری شده را حفظ نموده و حتی گسترش و ارتقاء دهیم. «ماموریت محله محور» (١) گام نخست در ساخت سیستم پزشکی ضروری خانوادگی است که ١٤٠٠٠ درمانگاه سرپایی با حضور پزشک خانواده و را دربرمیگرفت. همه اینها با حمایت فیدل کاسترو رهبر کوبا و بهمدت شانزده سال شکل گرفت و هزاران پزشک و پرسنل بهداشتی کوبایی در آن مشارکت داشتند در این میان ما نیز هزاران پزشک و پرستار زن و مرد را آموزش دادیم.
هنگامیکه در ماه مارس گذشته ونزوئلا درگیر مبارزه با کووید شد، مقالههای نشریاتی چون میامی هرالد، روزنامههای اسپانیایی ال پائیس، ABCT، نیویورک تایمز و غیره را بهخاطر میآورم که همچون همیشه «فروپاشی» اجتماعی ونزوئلا، «فروپاشی» نظام سلامت را برای ونزوئلا پیشبینی میکردند؛ ارقامی که ارائه میدادند واقعاً دلهرهآور و غمانگیز بود این جنگ روانی تاثیر خود را میگذارد چون وقتی چشمتان به این ارقام و اعداد میافتد به خودتان میگویید:«خدای من، چه چیز در انتظار ماست ». در ماه مارس، هنگامی که مشخص شد این بیماری یک همهگیری جهانی است، ما تمام مکانیسمهای پزشکی پیشگیری را فعال کردیم حدود ١٦٠٠٠ اکیپ پزشکی را بسیج کردیم ــ که هنوز هم فعال هستند ــ این کار برای رفتن و یافتن موارد مشکوک بهوسیله انجام آزمایش PCR، آزمایش سریع، سرکشی خانه به خانه، در محلهها و جمعیتهای گوناگون و انجام گرفت.
تصمیم گرفتیم که برای همه بیماران مبتلا به کووید، درمان جامعی ارائه دهیم برای همه! و آنها را توسط نظام بهداشت عمومی بستری کردیم و درصد کمی هم در کلینیکهای خصوصی؛ سیستم بخش خصوصی که با آن هماهنگی کاملی ایجاد کردیم تا ١٠٠٪ موارد مورد معالجه و بستری قرار گیرند.
امروز میتوانم با شما بگویم که ٩٥% موارد کویود در ونزوئلا ــ یکصد و پنجاه هزار مبتلا ــ به موقع تشخیص داده شدند، در بیمارستانها تحت درمان قرار گرفتند و داروهای مورد نیاز را دریافت کردند.
ما گروهی از بهترین داروهای ساخت داخل و بینالمللی را شناسایی کردیم و عملاً یک روش درمان جامع تضمین شده را برای همه بیماران فراهم کردیم: برای کسانی که بدون علائم هستند، برای کسانی که بهصورت خفیف آلوده شدهاند، برای کسانی که در سطح متوسط مبتلا هستند و البته کسانی که با درجه شدیدتر و از جنبههای مختلف آلوده شدهاند. علاوه بر این، با تکیه بر دانش ونزوئلایی، موفق به تهیه دو دارو شدهایم: یكی به نام DR١٠ و یكی دیگر كه من آن را «قطرههای معجزهگر خوزه گرگوریو هرناندز» مینامم، كه هر دو روش درمانی قادرند به ویروس كرونا حمله كرده و آن را ١٠٠٪ خنثی كنند. این سهم کوچک ماست این دو دارو را به تأیید سازمان بهداشت پان امریکن (PAHO) و سازمان بهداشت جهانی (WHO)خواهیم رساند و بهزودی وارد مرحله تولید انبوه دارو جهت بهرهمندی کشور از آن خواهیم گردید که بسیار دلگرمکننده است.
زمانی که درباره «مدل ونزوئلایی» سخن میگوییم، باید فرمولی را یادآوری کنیم که بهدنبال قرنطینههای داوطلبانه طولانی درماههای مارس، آوریل، مه، ژوئن و ژوئیه اتخاذ کردیم. سپس روشی را امتحان کردیم که همان روش ویژه ما است که آن را «٧ + ٧» مینامیم: هفت روز قرنطینه افراطی و عمیق و همچنان داوطلبانه، و هفت روز انعطافپذیری. این شیوه به ما این امکان را داد تا حمایت مورد نیاز را با فعالیت اقتصادی ترکیب کنیم بهبود شرایط اقتصادی لازم با قرنطینهای سخت و داوطلبانه، برای محدود نمودن زنجیره انتقال همراه است. اینگونه ما روش خود را پایهریزی کردیم.
این شیوه را چگونه پیدا کردیم رامونه؟ با مطالعه تجربیات دیگر کشورها. از مطالعه تجربیات مثبت، آنطور که در چین، ویتنام، کوبا، نیکاراگوئه، نیوزلند، و همچنین چند مرحله در کره جنوبی وجود داشته است از این تجربیات و از مداقه در تجربیات ناموفقی مانند ایالات متحده، برزیل، کلمبیا، که این کشورها را چون برادر خوانده ویروس کرونا و پر از بیماری و مرگ نموده است. بنابراین به یک توازن بین قرنطینه لازم، مراقبتهای ضروری و نظم لازم و انعطافپذیری رسیدیم.
ایگناسیو رامونه: همچنین باید یادآوری نمود که ونزوئلا نخستین کشوری در قاره آمریکا، در سراسر منطقه بود که اقدامات قرنطینهای را انجام داد. اگر درست بهخاطر داشته باشم، سازمان بهداشت جهانی در ١١ مارس همهگیری را اعلام کرد و در اینجا قرنطینه در ١٣ مارس اعلام شد. .. قبل از هر کشور دیگری در منطقه.
نیکلاس مادورو: بله همینطور است و در سه ماه نخست با موارد مبتلای بسیار کم، موفقیت چشمگیری کسب کردیم. پس از آن با یک پدیده جدید مواجه شدیم: بازگشت گسترده هزاران مهاجر ونزوئلایی از کلمبیا، اکوادور، پرو گریزان از ویروس کرونا، خشونت، قحطی برخی با پای پیاده از اکوادور، پرو، کالی، از طریق مدلین، از طریق بوگوتا خود را به مرز رسانده بودند. ما پذیرای بیش از ٢٧٠هزار ونزوئلایی بودیم که ٢٥٠هزار تای آنها از کلمبیا آمده بودند موجی مواجه شدیم که در ماههای ژوئن و ژوئیه سرازیر شده بودند مرزهای ما بسیار نفوذپذیر و طولانی است. و بخش عمدهای از این مهاجران با استفاده از «تروچا» راهی شده بودند؛ (تروچا کوره راهی است که به شما امکان میدهد در جنگل و بیشه به گردش بپردازید). بههمین دلیل است که ما از متد «تروشیسمو» صحبت میکنیم بسیاری از آنها از کلمبیا، اکوادور، پرو آمده و مستقیماً به جوامع خود برگشتند همین موجب افزایش تعداد موارد کووید شده است. در حال حاضر این موضوع تحت کنترل درآمده. امروز میتوانم بگویم با وجود این واقعیت که ما در دسامبر سال ٢٠٢٠ انعطافپذیری کامل انجام دادیم ــ که برای خانواده و اقتصاد ما الزامیبود ــ در عینحال کنترل خوبی بر اوضاع داریم.
اکنون توافقنامهای را برای خرید ١٠ میلیون دُز واکسن اسپوتنیک وی با روسیه امضا کردهایم. در حال تکمیل مطالعات مرحله سوم این واکسن علیه کووید ١٩ هستیم ، که بسیار رضایتبخش بوده. و سپس مرحله واکسیناسیون را شروع خواهیم کرد. اما نباید خودمان را فریب دهیم: واکسنها کمک میکنند، اما تنها برای شش ماه تا دو سال موثر هستند [مصونیت] همیشگی نیست مردم باید این را بدانند. بسیاری از افرادی که اکنون در سراسر جهان خود را در معرض واکسینه شدن قرار میدهند، امیدوارند این واکسیناسون پایان قطعی خطر ابتلا به کووید باشد. نه، این یک تجربه است. واکسیناسیون انبوه تازه یک آزمایش است که دارد مورد ارزیابی قرار میگیرد.
ایگناسیو رامونه: جناب رئیسجمهور، در طول سال گذشته حملات و خرابکاریها ــ بهویژه علیه صنایع برق و نفت ــ که از خارج کشور علیه انقلاب بولیواری راهاندازی و تأمین بودجه میشود ــ همچنان ادامه داشته. در همین راستا، شکست حمله مسلحانه موسوم به «عملیات گیدئون» در ماه مه سال ٢٠٢٠، بار دیگر قدرت اتحادیه مدنی ــ نظامی را نشان داد. رمز و راز این اتحادیه، که بهنظر میرسد در برابر همه مصائب مقاومت میکند چیست؟ از چه تهدیدات مسلحانه جدیدی علیه ونزوئلا و نیز علیه خودتان میترسید؟
نیکلاس مادورو: راستش را بخواهید، ما زیاد کار میکنیم. در وهله نخست، با کلاممان، با نمونههایی که ارائه میکنیم، با فعالیت مداوم دولت. ما روی ایدئولوژی، سیاست و ارزشها در همه جامعه تلاش میکنیم. ونزوئلا در سال ٢٠٢٠ بار دیگر قدرت برجسته نهادهای نوبنیاد خود و ارزشهای مندرج در قانون اساسی را به نمایش گذاشت. این سال به قول من، نمایانگر آگاهی برجسته «اتحاد مدنی، نظامی و انتظامی» بود. ونزوئلا قربانی یک جنگ دائمی گردیده. جای هیچگونه تردیدی نیست که امپراتوری ایالات متحده، بهعنوان تنها ابرقدرت موجود، درصدد است تا ونزوئلا را تسخیر کرده، مجدداً به استعمار بکشد، انقلاب ما را به زیر بکشد و نهادهای ما را نابود کند. در طول چهار سال ریاستجمهوری دونالد ترامپ، ما یک نسخه افراطی از سیاست امپریالیستی علیه ونزوئلا را تجربه کردیم. افراطگرایی تام ترامپ بارها و بارها ترور من را مجاز اعلام کرد ــ در زمان مناسب آنرا افشا خواهیم کرد. ترامپ از خون خوشش میآید، از مرگ او دستور قتل سلیمانی را صادر کرد (در ٣ ژانویه ٢٠٢٠ ژنرال ایرانی قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس در بغداد عراق، توسط حمله هواپیمای بدون سرنشین آمریکا کشته شد) و بسیاری دیگر. چند بار نیز با همکاری ایوان دوکه (٢) رئیسجمهور کلمبیا نقشه ترور من را طرح ریزی نمودند. این طرحها کماکان ادامه دارد. هر از چندگاهی، عناصری را کشف میکنیم و برای محافظت از زندگی من ، نه فقط خودم به شخصه، بلکه زندگی خانوادهام ، فرماندهی عالی سیاسی ــ نظامی، زندگی رهبری کشور و نهادها، اقدامات لازم را انجام میدهیم.
اخیراً یک طرح [خرابکاری] که در ریوآچا (٣)، در سواحل اقیانوس اطلس، در کشور کلمبیا در حال شکلگیری بود را خنثی کردیم. در همین نقطه بود که در تاریخ ٢١ دسامبر ٢٠٢٠ جلسهای با هدایت و سرکردگی سه مامور سرویس مخفی کلمبیا و از نزدیکان آلوارو آوریبه ولوز (٤) ــ رئیسجمهور سابق کلمبیا ــ تشکیل شد؛ این ماموران از جانب ایوان دوکه راهی شده بودند، آیا نقشه حمله به نیروگاه برق ـ آبی ما در گوری بود، یا قصد حمله به پالایشگاههای ما را داشتند یا میخواستند در مقر مجلس ملی ما بمبگذاری کنند؟ نام این عملیات «تحریم مجلس ملی» بود. همین الان نیز در حال از بین بردن این توطئه هستیم؛ با شواهد و مدارک متقن، به گواهی اشخاصی که خودشان در آن جلسه در ریوآچا حضور داشتند. دولت کلمبیا سکوت اختیار کرده است، زیرا ما برنامه محرمانهای را که آنها برای آن روزها در ماههای دسامبر و ژانویه داشتند برملا کردیم. ما دائماً مورد حمله قرار میگیریم، دائماً تهدید میشویم.
نکته اصلی اما، وجدان و شرافت است. بیتردید اگر از ما پرسیده شود: رمز حفظ انقلاب بولیواری چیست؟ پاسخ این است: حقیقت؛ گفتار متعهدانه، اقدام دائمی، اتخاذ ابتکار عمل سیاسی وجدان متعالی مردم، وجدان متعالی نیرویهای مسلح ملی بولیواری. سال گذشته قانونی به تصویب رسید ــ قانون اساسی حاکم بر نیروی مسلح ملی بولیواری ــ و در این قانون، عناصر اعتقادی که سرباز ونزوئلا براساس آنها دست به اقدام لازم میزند، بیان شده است. ضدیت با امپریالیسم، اعتقاد به بولیواریسم و آمریکای لاتین در این قانون به منصه ظهور میرسد. نیروهای مسلح خود را بهعنوان یک نیروی مسلح ضد الیگارشی اعلام کردهاند. یک سری اصول اخلاق و عناصر کلیدی وجود دارد: کار بر روی وجدان و آگاهی عمومی، کار بر روی ارزشها با تکیه بر حقیقت. این یک نکته اساسی برای اتحادیه مردمی ــ نظامی ــ پلیسی است که از انقلاب ما در نبردهای مستمر، پشتیبانی میکند.
ایگناسیو رامونه: آقای رئیسجمهور، انتخابات مجلس قانون گذاری ٦ دسامبر یک پیروزی جدید و چشمگیر برای چاویسم و متحدانش محسوب میشود. در ۵ ژانویه دوره نمایندگان مجلس قبلی، که تحت تسلط مخالفان بود، پایان مییابد. و چاویسم کنترل مجلس شورای ملی را دوباره بهدست خواهد گرفت. با این حال، بخشی از مخالفان از شرکت در این انتخابات سرباز زده و نتایج را بهرسمیت نمیشناسند. چه ابتکاراتی را برای متقاعد کردن این مخالفان برای شرکت در گفتوگوی جدید و برای حرکت بهسمت آرامسازی نهایی زندگی سیاسی در نظر دارید؟
نیکلاس مادورو: راستش در واقع، بخش عمدهای از مخالفان، از افراطگرایی تحمیل شده توسط واشنگتن در دوره ترامپ استقبال کردهاند. اما دوره ترامپ در حال پایان است و ما اینک شاهد واکنش این مخالفان خواهیم بود. ما همیشه به گفتوگو و مذاکره با همه مخالفان، ازجمله مخالفانی که خود را از نظام سیاسی دموکراتیک کشور جدا کردهاند، پایبند میدانیم. با آنها وارد گفتوگو هم شدهایم و از آنها برای حفظ جایگاهشان دعوت کردیم. مخالفان ونزوئلا دلبستگان و هوادارانی دارند. رأیدهنده دارد. خوب، آنها حق دارند فضا و جایگاه سیاسی خود را داشته باشند. امیدوارم با آغاز به کار مجلس شورای ملی در ۵ ژانویه برای دوره ٢٠٢١-٢٠٢۵ قانون دوره مجلس، مندرج در قانون اساسی به پنج سال افزایش یابد، و در این صورت مهلت قانونگذاری به پنج سال، یعنی از ۵ ژانویه ٢٠٢١ تا ۵ ژانویه ٢٠٢٦ افزایش میآبد، نه یک روز بیشتر، نه یک روز کمتر. من امیدوارم این مجمع ملی که در حال راهاندازی است، خواستار یک گفتوگوی همهجانبه، فراگیر و گسترده باشد؛ بسیار گسترده. من پیشنهاد میکنم که بهعنوان یک فرد اضافی در این گفتوگو شرکت کنم و مانند یک نماینده بیشتر روی صندلی بنشینم. پاگونهای ریاستجمهوری خود را برمیدارم و در آنجا مینشینم تا به دیدار و آشتی ونزوئلاییها کمک کنم. و امیدوارم که این گفتوگو که توسط شورای ملی تشکیل شده نتایج خوبی داشته باشد. و اینکه این شورا به یک مرکز سیاسی گفتوگو، اتحاد و آشتی تبدیل شود. امیدواریم که همه مخالفان در انتخابات سال ٢٠٢١ تعیین فرمانداران، که از اهمیت بسیاری برخوردار است، شرکت کنند قانون اساسی اختیارات بسیاری به فرمانداران داده است ٢٣ فرماندار در کشور وجود دارد.
آخرین بار که با مخالفانی که علیه نیروهای بولیواری متحد شده بودند جنگیدیم، در انتخابات فرمانداران در ١۵ اکتبر ٢٠١٧ بود. و از ٢٣ استان، در ١٩ استان آراء مردمی را بهدست آوردیم. ۵٤ درصد آرا ملی را نیز از آن خود کردیم. یک پیروزی فوقالعاده. آخرین باری بود که توانستیم خودمان را ارزیابی کنیم. علاوه بر این، دوست دارم اضافه کنم که ما میخواهیم خود را در برابر تمام مخالفتها در تمام ایالتهای کشور بسنجیم، در زورآزمایی، یا همانطور که آنها میخواهند در تکواندو و یا در بوکس (با مزاح) همانطور که آنها میخواهند؛ اما در انتخابات بسنجیم، در انتخابات به شرطی که به صحنه بیایند. سپس در سال ٢٠٢٢ ، انتخاب شهرداران ٣٣۵ شهرداری آغاز میشود که برای دولت محلی بسیار مهم است. و در سال ٢٠٢٢، باید به یاد داشته باشم که در ١٠ ژانویه ٢٠٢٢ سه سال از زمان ریاستجمهوری من میگذرد.
ایگناسیو رامونه: احتمال لغو وجود دارد؟
نیکلاس مادورو: بله ، حق همهپرسی فراخوان لغو انتخابات وجود دارد. اگر کسی در اپوزیسیون بخواهد امضاء جمع کند و موفق به این کار شود و این کار را درعین احترام به قانون اساسی و قوانین جاری انجام دهند، در آن صورت ما یک رفراندوم فراخوان در سال ٢٠٢٢ برگزار خواهیم کرد، ما نیز به ارزیابی توان خود خواهیم پرداخت. و سپس، در سال ٢٠٢٤، تحت هر شرایطی انتخابات ریاستجمهوری ونزوئلا برگزار میشود. بنابراین ما یک برنامه اصلی انتخاباتی داریم، یک برنامه سیاسی و فراتر از برنامه انتخاباتی و نیز فراتر از برنامه سیاسی، یک برنامه اقتصادی جهشی، یک برنامه اجتماعی و همچنین یک برنامه اخلاقی مبارزه با فساد وجود دارد. مایلم در مورد همه این موضوعات با مخالفان صحبت کنم تا بتوانیم به اجماع برسیم.
رامونه، دوست دارم با شما روراست باشم، شما یک شهروند فرانسوی-اسپانیایی هستید، اروپا را بهخوبی میشناسید. مسئولیت افراطگرایی جناح مخالف، کنار کشیدن مخالفان از حیات سیاسی کشور، رها کردن فرصتهای طبیعی و رایدهندگانشان، بیشتر بهعهده اتحادیه اروپا و دولتهای اروپایی است. فقط دونالد ترامپ نبود، زیرا کشورهای دیگری نیز از دونالد ترامپ تبعیت کردند،این اتحادیه اروپا است که از همه سیاستهای وحشیانه، افراطگرایی دست راستی و همه سیاستهای نامعقول و غیرقابل دفاع، حمایت میکند، تنها نقطه در جهان که اتحادیه اروپا از چنین سیاستهایی حمایت میکند، ونزوئلا است. باید ببینیم چرا؟ بخش اعظم این واقعیت که راستگراهای ونزوئلا، جناح مخالف بهسمت اتخاذ یک سیاست عقل سلیم سوق میدهد و آنها را به شرکت در انتخابات ترغیب مینماید، به اتحادیه اروپا بر میگردد که نفوذ بسیاری بر رهبران این گروهها بهعنوان جناح مخالف دولت دارند. امیدواریم که اتحادیه اروپا در مورد گفتوگو [با دولت] با آنها وارد صحبت شود و به آنها کمک کند تا بیشتر بیندیشند و مسائل را در مسیر درست قرار دهند.
ایگناسیو رامونه: حالا برویم سراغ اقتصاد، میخواهم موارد زیر را از شما بپرسم: دولت شما طی سال گذشته بهجای تجارت، ترجیح داد تا حدودی به دلاریسازی اقتصاد روی بیاورد. میتوانید نتیجه این دلاریسازی اقتصاد را توضیح دهید؟ چرا چنین راهبردی را اتخاذ کردید؟ چه فوایدی حاصل شد؟ چه میزان ضرر و زیان بهبار آورد؟ تا چه زمان این سیاست را حفظ خواهید کرد؟ و در نهایت یک پرسش دیگر که تحلیلگران از خود میپرسند، شما در انقلاب و دلاریسازی [اقتصاد]، تضادی نمیبینید؟
نیکلاس مادورو: نخست این که ونزوئلا در شرایط بسیار ویژهای قرار دارد. همه منابع مالی ما مسدود شده است. رامونه، میتوانم به شما بگویم که امپراتوری ایالات متحده عملاً استفاده از ارز دلاری توسط دولت ونزوئلا را ممنوع کرده است. بنابراین، میبینید من با بیان این حقیقت بزرگ پاسخ کوتاهی به سوال شما میدهم: ونزوئلا حق فروش نفت به دنیا و دریافت پول نقد به دلار را ندارد. بهعنوان یک کشور مستقل، ونزوئلا حق ندارد حسابهای خود را برای خرید دارو، مواد غذایی در جهان مدیریت کند، این حق را ندارد. ما روشهای ویژه خودمان را برای جابجایی منابع داریم، اما همه این روشها باید ناشناس و موازی با جهان دلار باشند. همه اینها نشان میدهد که دلار، سیستم بانکی ایالات متحده، چگونه برای تحمیل الگوی اقتصادی، سیاسی و در نهایت تغییر رژیم در ونزوئلا بهکار گرفته میشود. این حقیقت روشن است.
ما در حال دست و پنجه نرم کردن با یک نوع اقتصاد مقاومتی هستیم، یک اقتصاد زمان جنگ. مجبور شدیم از ۵٦ میلیارد دلار درآمد در سال ٢٠١٣ به کمتر از ۵٠٠ میلیون دلار درآمد نفتی در سال ٢٠٢٠ قناعت کنیم. هر کسی هر جور دوست دارد نتیجهگیری کند. علیرغم همه این محدودیتها، ما توانستیم دولت رفاه اجتماعی را طبق قانون اساسی خود حفظ کنیم. در اینجا، آموزش عمومی و رایگان با کیفیت برای مردم ما حفظ شده است. تا حالا بهداشت عمومی رایگان و با کیفیت حفظ شده و حتی ارتقاء یافته است. در کشورما، حق بهرهمندی از مسکن را حفظ کردهایم. ما در ساخت و تحویل مسکن یک رکورد جهانی ثبت کردیم. من شخصا تاکنون ٣ میلیون و ٤٠٠ هزار واحد مسکونی تحویل دادهام، ما ١٠٩۵ واحد مسکن اجتماعی در روز سرپا میکنیم. این یک حدنصاب است، یک رکورد واقعی جهانی. در اینجا، سطح اشتغال حفظ شده است.
چه چیزی از هم پاشید؟ درآمد ملی و درآمد کارگران. درآمد کارگران، به این دلیل که ٩٩ درصد درآمد ملی به ارز خارجی تبدیل گردید، کاهش یافت. و در این گیرودار، چه اتفاقی افتاده است؟ یک اقتصاد پنهانی که از منظر عمومی کاملاً آشکار بود پدید آمد که در آن دلار، بهویژه در سطح تجاری حکم میراند. در اینجا ارقامی دارم که برای اولین بار قصد دارم رسماً به شما اعلام کنم. در سطح تجارت و برخی فعالیتهای خاص، دلار بهعنوان شیر اطمینان برای درآمد، تجارت و تأمین نیازهای بخشهای مهمی از زندگی ونزوئلائیها، عمل کرده است صحبت در مورد یک شیر اطمینان است. اما من میتوانم برخی از دادههای امسال، ٢٠٢٠ را به شما بدهم ، میبینید؟ همه فعالیتهای تجاری در همین اعداد جمع شده است. میتوانم به شما بگویم در سال ٢٠٢٠، بهویژه در دو ماه آخر نوامبر و دسامبر، فعالیتهای تجاری در کشور نسبت به سال گذشته به میزان ۵ برابرافزایش یافت. پنج برابر در مقیاس بولیوار و دلار.
اکنون میتوانم در مورد دلار به شما خاطر نشان کنم که ــ دادهها مربوط به همین تازگیهاست ــ براساس اهمیت نسبی هزینههای صورت گرفته توسط خانوارها و با توجه به روش پرداخت، مجدداً در اینجا تاکید میکنم، ٧٧/٣ درصد از معاملات تجاری کشور طی سال ٢٠٢٠ به صورت پرداخت دیجتال با بولیوار صورت گرفته است. بنابراین، بهخوبی میتوانید وزن پول ملیمان را تشخیص بدهید، ما کمر همت به احیاء آن بستهایم. تنها ١٨/٦درصد معاملات نقدی با ارزهای قابل تبدیل، عمدتاً به دلار صورت گرفته به عنوان مثال میتوانید در اینجا ببینید که در ماههای ژوئن، ژوئیه پرداختهای ارزهای خارجی به بیش از بیست درصد افزایش یافته است، اما نتیجه سالانه ١٨/٦ درصد نقدی است، پرداخت به دلار در بسیاری از فعالیتهای مراکز خرید، ازجمله تجارت خیابانی، تجارت غیررسمی صورت گرفته و ٣/٤ درصد بهصورت بولیوارهای فیزیکی، که البته میدانید آنها علیه پولهای فیزیکی ما جنگ بهراه انداختهاند. ما طی امسال، یعنی در سال ٢٠٢١، بهسمت یک اقتصاد دیجیتال قوی و گستردهتر حرکت خواهیم کرد. هدف را تعیین کردم: یک اقتصاد ١٠٠٪ دیجیتال که هر کس روش پرداخت خود را با کارت نقدی، کارت اعتباری و در اختیار دارد.
ایگناسیو رامونه: بنابراین پول کاغذی تا حدود زیادی کنار گذاشته میشود.
نیکلاس مادورو: این پول کلاً محو میشود. این یک مزیت بزرگ برای ونزوئلا محسوب میشود. ما حتی قصد داریم ترتیبی اتخاذ کنیم تا با یک حساب پسانداز ارزی در بانک ونزوئلا، امکان استفاده از چند قالب پرداخت ارز دیجیتال فراهم شود. افتتاح حسابهای پسانداز و حسابهای جاری به ارزهای خارجی مجاز است و مردم میتوانند در بازار عمومی کشور، با مقیاس بولیوار معامله کنند. این بدان معناست که دلار یک شیر اطمینان است. نمیتوانید بگویید که ونزوئلا مانند اکوادور صاحب یک اقتصاد دولاریزه است. پول ما مانند پاناما به خزانهداری آمریکا وابستگی ندارد. ونزوئلا واحد پول خود، بولیوار را دارد و از آن در سال ٢٠٢١ برای بهبود سطح درآمد، دفاع خواهیم کرد. باید کیفیت ارز ونزوئلا را ارتقاء دهیم. ما باید به اعمال کاهش نرخ تورم ادامه دهیم که هنوز هم بسیار فزاینده است، حتی اگر آن را بهتدریج کنترل کنیم. ولی خوب، مشکل است، آن هم به دلیل وضعیت کلی درامد ملی بنابراین ما نمیتوانیم از دلاریزه شدن تمامیت اقتصاد صحبت کنیم. بنابراین به این سوال: آیا تضادی بین دلاریسازی و انقلاب وجود دارد؟ پاسخ تا آنجا که میتوانیم ببینیم، منفی است. بیشتر جنبه یک مکمل را دارد.
ایگناسیو رامونه: آقای رئیسجمهور ، ونزوئلا قربانی یک سرقت پرسروصدای املاک در خارج از کشور گردید. بهویژه، شما از شرکت سیتگو در ایالات متحده و همچنین ذخایر طلای سپرده شده در لندن، محروم شدید. دولت شما چه اقداماتی برای بازپس گیری این داراییها انجام داده است؟ اکنون در چه وضعیتی قرار دارند ؟ چه امیدهایی برای بازگرداندن آنها دارید؟
نیکلاس مادورو: ما امیدمان را حفظ کردهایم، زیرا دلیل قانونی و محکمهپسند داریم، دلیل ملی داریم، دلیلی از منظر جمهورمردم. اینها املاک جمهوری است. طلای لندن متعلق به جمهوری است که توسط بانک مرکزی ونزوئلا نگهداری و اداره میشود. حسابهای بانکی مسدود شده در پرتغال، اسپانیا، ایتالیا، انگلستان، فرانسه و ایالات متحده، حسابهای بانکی به ارزش پسانداز نزدیک به ٣٠ میلیارد دلار است که در صورت فعال شدن و بازپسگیری، تزریق فوری، بهبود اقتصادی در ونزوئلا را در پی خواهد داشت، فقط با بازپسگیری این پول. آنها مجموعه سیتگو، شرکتی که هشت هزار پمپ بنزین در ایالات متحده دارد را، از ما ربودند. این شرکت ابتدا کاملاً مسدو د(تحریم) شد، توسط دارودسته ترامپ به سرقت رفت، به محض زمان رئیسجمهور شدن دونالد ترامپ، گروه تجاریاش از همان ابتدا برای سرقت از ما، گروه سیتگو را زیر نظر داشت با همدستی آن راهزنان آبزیرکاه، سارقانی از راست افراطی ونزوئلا به رهبری خوان گوایدو، سیتگو را دزدیدند. امید به بهبودی وجود دارد. ما برای دفاع از ونزوئلا و منافع آن با مشکلات بسیاری مواجه شدیم، زیرا حتی برای پرداخت دستمزد به موسسات حقوقی بینالمللی در تنگنا قرا داشتیم و مانع این کار میشدند، چرا که، تکرار میکنم، همه حسابهای ما را مسدود کردند و پساندازهای ما را به سرقت بردند. اما در ونزوئلا، ما همیشه راهحلی برای یافتن دفاتر حقوقی خوب، وکلای شجاع، شایسته و آگاه در آستین داریم و نیز، برای دفاع از منافعمان، یک مجلس ملی جدید تشکیل خواهیم داد و مجلس شورای ملی سابق، که مرکز غارت، تصرف غیرقانونی و سرقت از ونزوئلا بود، پی کارش میرود این وضعیت اوضاع را بسیار تغییر خواهد داد زیرا یک مجلس شورای ملی جدید که دارای اختیارات قانونی کامل است وارد میشود و من معتقدم که این امر به ما یاری میرساند تا با هدف بازیابی آنچه متعلق به جمهوری است، به پیش برویم. این مجلس به مادورو تعلق ندارد، به گروهی تعلق ندارد، میراث جمهوریت است، این مجلس پول و میراث همه مردان و زنان ونزوئلایی است.
ایگناسیو رامونه: آقای رئیسجمهور، در شرایط دشوار اقتصادی کنونی، چه ملی و بینالمللی، که پیامدهای آن به واسطه محاصره و همهگیری [کرونا] تشدید نیز شده، سوالات اصلی که باید برای احیای رشد اقتصادی کشور شما پاسخ داده شوند، کدامند؟ تصویب قانون اخیر«ضد تحریم» چگونه میتواند به این امر کمک کند؟
نیکلاس مادورو: خوب، ما در کوران مشکلات آبدیده شدهایم. مبارز رهاسازی کشور خود را «مرد دشواریها» میخواند. و ما مردم خود را، «مردم روزهای دشوار» مینامیم. هفته گذشته برنامه بهبود را، که محور اصلی آن قانون ضد تحریم است، ارائه شد. قانون ضد انسداد نقش محور اصلی در روند وصول درآمد ملی ایفا میکند. و با بازیابی درآمد ملی، باید به تدریج عوامل و تعادلهای اقتصاد کلان را پیدا کنیم. درآمد کارگران را بازیابی کرده و روند بهبود بازار داخلی کشور را حفظ نماییم. میتوانم اطلاعات قابل توجهی در خصوص چگونگی پیشرفتمان در روند استقرار یک اقتصاد جایگزین، پسارانتی، تولید محور به شما ارائه دهم. بهعنوان مثال ما تولید مواد غذایی را تا ٤٠٠ هزار تن افزایش دادهایم، و میزان کمبود محصول و غذا را که سه، چهار یا پنج سال پیش وجود داشت، پشت سر گذاشتیم. فقط بهواسطه تولید ملی. میخواهم به بازرگانان و تولیدکنندگان صنایع کشاورزی ــ غذایی تبریک بگویم ما در حال تدوین برنامه CLAP ٢٠٢١ (۵) هستیم. امروز من برنامه CLAP ٢٠٢١ را تصویب کردم که بهمعنای بازار ماهیانه مواد غذایی برای ٧ میلیون خانوار است اگر بخواهم واضحتر بگویم: CLAP کمیتههای تأمین آذوقه و محصولات محلی هستند که ابزاری اساسی در بازار مواد غذایی محسوب میشوند. که بدون شک وظیفه آنها بهبود و ارتقاء است. ما در ماه ژانویه با وزیر امور غذا، معاون سابق اجرایی رئیسجمهور در مورد آن صحبت خواهیم کرد من پیشتر خط مشی اقدامات ضروری تولید ملی همه کمیتهها، همه انواع مواد غذایی را، جهت توزیع برای ٧ میلیون خانوار ونزوئلایی ترسیم کردم. پیش از این ٦٠ یا ٧٠ درصد از این مواد غذایی را وارد میکردیم بنابراین از سال ٢٠٢١، با قانون ضد تحریم، ما درآمد ملی را بازیابی خواهیم کرد، توازن اقتصاد کلان را به وضعیت نخست باز خواهیم گرداند، تورم در سال آینده بیش از این مهار خواهیم کرد و رشد اقتصاد واقعی را از سر میگیریم. یک رشد اقتصادی واقعی. فکر میکنم این همه قساوتی که علیه ونزوئلا اعمال شده، درسهای بزرگی را برای ما بههمراه داشت و ما در مسیر توسعه اقتصاد مختص خودمان، یعنی یک اقتصاد واقعی که بسیار قدرتمند است، گام خواهیم نهاد. و علاوه بر این، برای جهانیان یک نمونه خواهیم شد. میتوانند ما را از دلار محروم کنند، میتوانند ما را از تجارت بینالمللی و تأمین مالی مجدد در سیستم بانکی غرب محروم نمایند، مورد آزار و اذیت قرار دهند و حسابهایمان را خالی کنند، اما نمیتوانند ما را متوقف کنند، ما هرگز باز نخواهیم ایستاد. و آنچه در اینجا پدیدار میشود، برای جهانیان ثابت میکند که جهانی دیگر نیز ممکن است، دنیایی که در آن از اخاذی توسط دلار با پشتیبانی صندوق بینالمللی پول خبری نیست در ونزوئلا با مقاومت، یک مقاومت بسیار سخت، ثابت خواهیم کرد که دنیای دیگری نیز امکانپذیر است. ما پیش میرویم، خواهید دید.
ایگناسیو رامونه: آقای رئیسجمهور، اکنون میخواهم در مورد سیاست بینالملل صحبت کنیم و با آمریکای لاتین شروع خواهیم کرد. در آمریکای لاتین یک چیزی در حال تغییر است. پیروزی اخیر MAS در بولیوی، توفیق همهپرسی در شیلی، شکست بولسونارو در انتخابات شهرداریهای برزیل، جنبشهای مردمی در پرو، اعتراضات در گواتمالا و کلمبیا، همه اینها به دولتهای مترقی مکزیک و آرژانتین پیوستند. چشمانداز معقول پیروزی آرااوز نامزد در انتخابات ریاستجمهوری در اکوادور و پیروزی چشمگیر چاویسم در انتخابات قانونگذاری ٦ دسامبر در ونزوئلا، همه اینها فضای بسیار متفاوتی را از فضای موجود این اواخر، یعنی هنگامی که برخی صحبت از« پایان چرخه ترقیخواهی » میکردند، خلق کرده است. وضعیت ژئوپلیتیک آمریکای لاتین را برای سال ٢٠٢١ که بهتازگی آغاز شده، چگونه میبینید؟
نیکلاس مادورو: حقیقت را بخواهید، میتوانم بگویم که جنبشهای مردمی مبارزه رادیکال، جنبشهای بهاصطلاح مترقی، جنبشهای چپگرا و در مجموع جنبشهای انقلابی در آمریکای لاتین و حوزه دریای کارائیب، یک واقعیت است. ما گزینههای مختلف مردممان هستیم، هر کدام با مشخصات بهخصوص، ویژگی، گفتمان و روحیه رهبری بهخصوص. بهعنوان مثال نمیتوانیم رهبری جنبشهای مردمی کلمبیا را با رهبری اکوادور، ونزوئلا یا برزیل مقایسه کنیم هر یک [از جنبشها] مشخصات، بافت، زیباییشناسی، گفتمان، شهامت و فرصتهای خود را دارد، اما بدون شک، از مکزیک تا پاتاگونیا و سراسر کارائیب، یک جنبش مردمی، عمیق و طغیانگر قدرتمند وجود دارد. یک حرکت مترقی قدرتمند و یک جنبش چپ قدرتمند وجود دارد. یک رهبری انقلابی قدرتمند وجود دارد. پیشاهنگ جنبشها ALBA (٧) اتحاد بولیواری برای مردمان آمریکای ما است. پیروزی در بولیوی یک پیروزی بزرگ برای ALBA محسوب میشد و خوب، این اتحاد عالی برای صلح و توسعه اجتماعی، زندگی مردم ما را شکل میدهد. بدون شک در خط مقدم کوبا، نیکاراگوئه، ونزوئلا، بولیوی، کارائیب با رهبران کارائیبی ما، سنت وینسنت گرنادین، آنتیگوا و باربودا، دومینیکا، گرنادا حضور دارند. این اتحاد بزرگ، عمیق و واقعی است که در برابر همه تهدیدها و هر شرایطی قد علم کرده است.
ALBA همواره ایستادگی کرده است. تولد ALBA در واقع محصول اولین موجی است که در آن زمان توسط هوگو چاوز رهبری میشد، موج اولی که دیدار تاریخی چاوز و فیدل رقم زد، که منجر به بازگشت قدرت به ساندیستها شد، که منجر به پیروزی اوا مورالس گردید، که پیروزی رافائل کوره آ را در پی داشت، که همچنین به پیروزی کرشنر ختم شد، بسیار خوب، از همان موج اول ALBA متولد شد، و در آن زمان محکم و قوی شکل گرفت و حالا بدون شک، میبینم که موج دومی در راه است. موج دوم دولتهای ترقیخواه، مردمی، ملیگرا، آمریکای لاتینی موج دوم میآید و یک توسعه تمام عیار را با خود میآورد، چرا این موج دوم راه افتاد؟ زیرا سرمایهداری نئولیبرال به پایان خط رسیده است سرمایهداری نئولیبرال فقر، محرومیت، سرکوب بههمراه خود میآورد. بیایید نگاهی به شیلی، پرو، اکوادور، کلمبیا، تمام بخشهای اقیانوس آرام بیندازیم: سرکوب، بدبختی، بیکاری امسال در کلمبیا بیش از ٩٠ قتلعام روی داد. بیش از ٢۵٠ مبارز سابق فارک کشته شدند و آنچه رسانهها میگویند چیست؟ جهانیان چه گفتند؟ آنها سکوت اختیار میکنند. بنابراین مدل سرکوبگر، ضد مردمی، مولد بدبختی مربوط به سرمایهداری نئولیبرال، هیچ پاسخی برای مردم ندارد. این یک فرسودگی کاملاً عمیق است، و طبیعی است که رهبریهای جدیدی ظهور کنند که نه تنها برای آمریکای لاتین و کارائیب غافلگیرکننده و تعجبآور است، بلکه برای کل جهان این گونه خواهد بود. بیایید به موج دوم بپردازیم، من این را فقط از روی خوشبینی یا از روی اعتقاداتم نمیگویم ــ از انجا که من یک انسان خوشبین هستم، معتقدم، به مردم اعتقاد دارم، به مبارزه اعتقاد دارم ، به تاریخ کشورهای مان اعتقاد دارم – من این را از روی مشاهدات مستقیم واقعیت و از دادههایی که خود شما در سوالتان مطرح کردید، میگویم.
ایگناسیو رامونه: آقای رئیسجمهور، در چند سال گذشته با شدت یافتن خصومت واشنگتن و بسیاری از پایتختهای اروپایی نسبت به ونزوئلا، شما نزدیکی واضحی با برخی قدرتها از جمله چین، روسیه، ایران، ترکیه، هند و بسیاری کشورهای دیگر که مهر تأیید بر حاکمیت شما زدهاند، در دستور کار خود قرار دادید. ممکن است به ما بگویید چشمانداز برنامهها توسعهای و همکاریهای پیشِ رو با این قدرتها چیست؟
نیکلاس مادورو: آغوش ما بر روی دنیا گشوده است. بدون شک، روابط ما با فدراسیون روسیه، با جمهوری خلق چین، با جمهوری اسلامی ایران و با کوبا رابطه ویژهای است، همچنین روابط خاصی با هند داریم، من هویتمان را بهگونهای وابسته به این کشور میدانم، به معنویت این کشور، به مردمش و با بسیاری از کشورهای دیگر نیز در ارتباط هستیم. مثلاً با ترکیه، با برادرم رئیسجمهور اردوغان و با آفریقا، با بسیاری دیگری از کشورهای جهان نیز روابط عالی و برجستهای داریم. ما میخواهیم این روابط را مستحکمتر کنیم، با این کار ادامه میدهیم. به برکت قانون ضد تحریم، ایجاد ائتلافهای جدیدی در زمینههای گوناگون سرمایهگذاری اقتصادی، پیشرفت چشمگیری را تجربه کرده است، بیش از این نمیتوانم بگویم، این خصوصیت ویژه قانون ضد تحریم است، پیشبرد کار بدون این که حرفی بزنیم و زمانی حرفش را بزنیم که کار را با موفقیت انجام دادهایم. این یک اصل است. کار کن، کار کن، کار کن، بدون حرف زدن به پیش برو تا از جنگ سرمایهداری پیشگیری کنی، آن را خنثی کنی و بعد بگویی، وقتی همه چیز تمام شد، وقتی موفقیت را در چنگال داری. در اینجا، در راستای همان قانون ضد تحریم، من از سرمایهگذاران آمریکای لاتین، مکزیک، پاناما، برادران سرمایهگذار ما از کلمبیا، برزیل، آرژانتین، تمام آمریکای لاتین و حوزه دریای کاراییب و ایالات متحده دعوت میکنم: بیایید، اینجا دنیایی با شرایط خاص برای سرمایهگذاری وجود دارد. اگر کسی به هر ترتیبی، موجب ضرر و زیان سرمایهگذاران و صاحبان اوراق قرضه آمریکایی شده، او کسی جز دونالد ترامپ نیست که با اتخاذ سیاستهای سختگیرانه و افراطی علیه ونزوئلا، چنین وضعی را ایجاد کرده است.
چرا که سرمایهگذاران آمریکایی برای سرمایهگذاری در نفت، گاز، پتروشیمی، مخابرات، جهانگردی، امور مالی و هر آنچه میخواهند، با درهای باز روبرو خواهند شد. ترامپ خسارت زیادی به دارندگان اوراق قرضه وارد کرد و همچنین میتوانم به شما بگویم که ما برای نخستین بار، بنابر تعهد جمهوریت، بیش از ٧٦ میلیارد دلار به دارندگان اوراق قرضه در دوره ٢٠١٤- ٢٠١٧ پرداخت کردیم. و با فرمانده چاوز، طی دوره ٢٠١٠-٢٠١٣، ۵٦ میلیارد دلار پرداخت كردیم همانطور كه یكی از دوستانم میگوید، دو دو تا چهار تا کنید: ٧٦ میلیارد به علاوه ۵٦ میلیارد، ١٣٢ میلیارد دلار است كه ما از ٢٠١٠ پرداخت کردیم تا سال ٢٠١٧ یعنی تا زمان روی کار آمدن ترامپ این به سود سرمایهگذاران بازارهای مالی بود. صاحبان اوراق هنگامی که حسابهای ما مسدود شد، وقتی به درآمدهای نفتی ما هجوم آوردند، همه چیز را از دست رفته دیدند. من به همه صاحبان اوراق، به تمام سرمایهگذاران آمریکایی، تمایلمان برای مذاکره و مذاکرات مجدد و همچنین محترم شمردن تعهدات آیندهمان را گوشزد نمودم. برای دستیابی به توافقات ما بهترین روابط را دارا هستیم . آنها آگاهند که ما خوب پول میدهیم، که ما مردم خوش قولی هستیم، برای انجام فعالیتهای مالی و اقتصادی، آدمهای قابل اعتمادی هستیم، این را خوب میدانند، همچنین میدانند که ترامپ تا چه اندازه به آنها ضرر و زیان وارد کرد، خیلی خوب میدانند.
رامونه، سرمایهگذارانی وجود دارند، حتی نماینده گروهها، اتحادیههای بازنشستگی آمریکایی، گروههای اجتماعی در ایالات متحده هستند که برای خاطرجمعی خود، اوراق قرضه ونزوئلا را خریداری کردهاند و اکنون ملاحظه کنید، ترامپ کشتی آرزوی آنها را غرق کرده، ترامپ آنها را نابود کرد. دنیای دیگری علیرغم این پیشزمینه نیز ممکن است. بنابراین من در این جا از این سوال شما استفاده میکنم و به همه سرمایهگذاران در جهان پیام میدهم: ما آمادهایم، با تدارکات کامل، یک قانون ضد تحریم داریم، یک مجلس ملی جدید داریم که در حال تدوین مجموعهای از قوانین است تا همه فعالیتهای قابل سرمایهگذاری در بخش اقتصاد ونزوئلا هستند را انعطافپذیرتر کند. درهای ونزوئلا برای سرمایهگذاری به روی جهان باز است.
ایگناسیو رامونه: جناب رئیسجمهور، در این روزها که دقیقاً شکست انتخاباتی اخیر دونالد ترامپ در ایالات متحده و آمدن قریب الوقوع دولت جدید دموکراتها و رئیسجمهور بایدن شاهد هستیم که لحظه خاصی از تغییر در زندگی سیاسی بین المللی را تشکل میدهد. شما از این دولت جدید ایالات متحده چه انتظاری دارید؟ چه پیام خوشآمدگویی به جو بایدن ارسال میکنید؟
نیکلاس مادورو: در این مورد بهخصوص باید کمی محتاط باشم. این بدان معنا نیست که من ذهنیت روشنی ندارم، اتفاقاً در مورد تغییرات در ایالات متحده، در مورد شکست قاطعانه دونالد ترامپ نگاه مثبتی دارم. ترامپ میرود، بیایید ببینیم که آیا با عزیمت ترامپ، سیاستهای شیطنتآمیز و افراطگرایانه او علیه ونزوئلا نیز رخت برخواهند بست. باید منتظر باشیم و ببینیم. لابیهای زیادی در جریان است. دیروز اطلاعاتی در مورد یک دزد و آدمکش به نام لئوپولدو لوپز بهدست من رسید: او بهتازگی در واشنگتن دو شرکت لابیگر نزدیک به حزب دموکرات را بهکار گرفته است تا فشارها را بهنفع راستگرایی افراطی در ونزوئلا به دولت جدید بایدن تحمیل کند. شما میدانید که سیاست آمریکا مبتنی بر لابی است. حتی این کار قانونی هم است اکنون آنها لابیگران جدیدی که به بایدن مرتبط هستند، که مرتبط با وزیر امور خارجه جدید [آنتونی بلینکن] منصوب شده توسط بایدن هستند، دست بهکار شدهاند، بنابراین، خوب، بیایید امیدوار باشیم ٢٠ ژانویه فرا برسد، رئیسجمهور جو بایدن سوگند ریاستجمهوری یاد کند و ما بتوانیم به راه خود ادامه دهیم. من همیشه گفتهام که با خداحافظی ترامپ، امیدوارم که سیاست افراطگرایانه و بیرحمانه او علیه ونزوئلا پایان یابد و گفتوگو با بایدن و ایالات متحده، با یک دستور کار سازنده، دوباره برقرار شود. امیدوار باشیم، امیدوار باشیم، در عینحال، ما همیشه در ید قدرت خداوند هستیم و همواره پیگیر تلاش خودمان نیز هستیم. من همیشه به مردم ونزوئلا و به مردم جهان میگویم: به کسی وابسته نباشید، همیشه به تلاش خودمان دل ببندیم، به عقاید خودمان تکیه کنیم، به گفتههای مردم خودمان، نتیجه اینها سود است. امیدواریم که این تغییر در آمریکا، امر خیری باشد، برای بشریت و امیدواریم که به نفع ونزوئلا نیز باشد. این آن چیزی است که آرزو میکنم.
ایگناسیو رامونه: بسیار سپاسگزارم آقای ریسجمهور، به پایان این مصاحبه رسیدهایم، فقط در اینجا دوست دارم برای شما، خانوادهتان و البته ونزوئلا و همه مردم آن سال جدید، سال خوبی باشد.
نیکلاس مادورو: خیلی ممنونم از این فرصتی که در اختیارم قرار دادید. در مقابل سیل دروغها، اخبار دستکاری شده، هجمههای مطبوعات جهان، من همیشه در مطبوعات و تلویزیون در مادرید، شاهد حملات پی در پی هستم. مادرید به کانون حملات راستگرایان افراطی به ونزوئلا تبدیل شده است. ما نیویورک تایمز، میامی هرالد، مطبوعات کلمبیا و بهطور کلی جهان را میخوانیم: حملات بیرحمانه، بیوقفه و بیوقفه اما خُب، این حقیقت وجودی ماست و برای این حقیقت ما زندگی خود را میدهیم؛ و با حقیقت خود مسیرهای آینده را ترسیم میکنیم. سال ٢٠٢١ سالی نمادین خواهد بود، زیرا دویستمین سالگرد جنگ کارابوبو است (در ٢٤ ژوئن ١٨٢١، پیروزی نیروهای میهنپرست سیمون بولیوار در برابر سربازان سلطنتی در جنگ کارابوبو برای استقلال ونزوئلا، یک پیروزی تعیینکننده بود.) این تاریخ از جانب فرمانده چاوز قطعی شده بود: او گفت: «در سال ٢٠٢١، ٢٠٠ سال پس از نبرد کارابوبو ما باید آزاد، مستقل و حاکم باشیم». و ما با آنها رسیدیم: آزاد، مستقل، حاکم در مقاومت و البته در پیروزی. سال نو مبارک.
ایگناسیو رامونه: با تشکر از شما آقای رئیسجمهور، بیایید همین حالا برای ١ ژانویه ٢٠٢٢ قرار ملاقات بگذاریم.
نیکلاس مادورو: با کمال میل.
(کاراکاس، ٣٠ دسامبر ٢٠٢٠)
١- Mission Barrio Adentro یک برنامه رفاه اجتماعی ملی بولیواری است که توسط رئیسجمهور فقید ونزوئلا، هوگو چاوز ایجاد شده است. این برنامه در تلاش است تا خدمات بهداشتی و درمانی، دندانپزشکی و پزشکی ورزشی با بودجه عمومی را برای جوامع فقیر و حاشیهنشین در ونزوئلا فراهم کند. دو ویژگی Misión Barrio Adentro ساخت هزاران کلینیک پزشکی دو طبقه و پرسنلی با متخصصین پزشکی دارای مجوز اقامت است. در ابتدا باریو آدنترو که بهعنوان تلاشی برای ارائه یک شکل واقعی از خدمات بهداشتی درمانی شناخته میشد، بعداً راهی برای اعطای دسترسی به خدمات درمانی به شهروندان ونزوئلایی شد که موضع سیاسی دولت بولیواری را قابل قبول میدانست. (ویکی پدیا)
٢-Iván Duque
٣-Riohacha
٤-Álvaro Uribe Vélez
۵-Comités Locaux d’Approvisionnement et de Production کمیتههای محلی تأمین آذوقه و محصولات
٦- Movimiento al Socialismo (اسپانیایی) جنبش برای سوسیالیسم
٧-Alliance bolivarienne pour les peuples de notre Amérique
* ایناسیو رامونه، استاد تئوری ارتباطات در دانشگاههای پاریس، از سالهای ١٩٨٠ به فعالیت روزنامهنگاری پرداخته است. در کشاکش جنگ خلیج فارس مسئولیت ماهنامه لوموند دیپلماتیک را بهعهده گرفت و این نشریه را به یکی از ارگانهای مبارزه علیه نئولیبرالیزم و پدیدههای مضر اجتماعی ــ سیاسی آن تبدیل کرد. جنبش ضد جهانیشدن لیبرالی ATTAC بهدنبال فراخوانی از او شکل گرفت. آخرین کتاب وی «جنگهای قرن بیست و یکم» نام دارد که بهتازگی منتشر شده است.