۲۲ آذر ۱۴۰۰، شکوه ماندگار در تاریخ مطالبه‌گری فرهنگیان

۲۲ آذر ۱۴۰۰ بی‌شک روزی ماندگار در تاریخ مطالبه‌گری معلمان شاغل و بازنشسته کشور ماست. این روز از هر نظر شاخص و فراموش‌نشدنی، بزرگ و باشکوه، آموزنده و روشنگر بود:

•    از نظر وسعت حضور، هرگز در یک دهه اخیر تعجماتی در این حد گسترده از سوی جامعه معلمان کشور را تجربه نکرده نبودیم.
•    از نظر همراهی و همگامی ‌فرهنگیان شاغل و گروه‌های بازنشستگان، هرگز این سطح از همگرایی و درآمیزی شعارها و مطالبات را شاهد نبودیم.
•    از نظر حضور برجسته و درخشان زنان در تجمعات اعتراضیِ ۲۲ آذر در سراسر کشور، سطح پیشگامی‌ زنان بسیار امیدبخش بوده است.
•    از نظر همراهی و حمایت دانش‌آموزان با معلمان، دوشنبه ۲۲ آذر از هم‌اکنون با تصاویری ماندگار و همبستگی‌های پُرشکوه در حافظه جمعی جنبش مطالباتی نقش بسته است.
•    از نظر درجه  قدرت سازماندهی و برخورداری از حمایت توده معلمان، نقطه عطفی در تاریخ شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان کشور رقم خورده است.
•    از نظر تأثیر کار پیگیر سازمان‌گرانه به موازات کانون‌های صنفی، اعتراض ۱۵‌هزار نفری در شیراز بازتاب معجزه‌آسای سازماندهی اراده جمعی را به سطح کشیده است.
•    از نظر شکل حضور و خصلت نمادین آن هم، برای آنان که گوشی برای شنیدن و چشمی‌ برای دیدن داشتند، حرکت بزرگ و باشکوه معلمان شاغل و بازنشسته سخت آموزنده بود: گرفتند و بردند و پرونده امنیتی ساختند و به اسارت کشاندند به این امید که با رعب‌آفرینی صدای مطالبه‌گری را خاموش کنند، اما همان اسرای دیروزشان همراه ده‌ها و صدها کنشگر جدید و سازمانده مطالبه‌گر خوش درخشیدند و ۲۲ آذر را روزی تاریخی ساختند.
•    برخورد امنیتی و سرکوب و ارعاب با مطالبات معلمان شاغل و بازنشسته و سایر اقشار هم‌سرنوشت با معلمان و بازنشستگان شاهدیم که نه‌تنها به سکوت و انفعال نمی‌انجامد که عزم و اراده مطالبه‌گران را استوارتر می‌سازد.

 

 

قطعنامه پایانی تجمع سراسری معلمان ایران، دوشنبه ۲۲ آذر ۱۴۰۰
 

به‌نام خداوند جان و خرد

فرهنگیان عزیز!
دانش‌آموزان و والدین گرامی!
مردم شریف ایران!

همانطور که همه می‌دانند سال‌هاست کانون‌های صنفی و انجمن‌های صنفی فرهنگیان به پشتوانه فرهنگیان شاغل و بازنشسته برای تحقق آموزش رایگان، باکیفیت و عادلانه برای دانش‌آموزان و بهبود وضعیت معیشت و منزلت معلمان تلاش می‌کنند و فعالان صنفی در این راه متحمل هزینه‌های فراوان شده‌اند، اما از مطالبه‌گری هرگز خسته نشده و بر تلاش خود برای تحقق آموزش با‌کیفیت برای دانش‌آموزان و دفاع از حق زندگی شرافتمندانه برای همه از‌جمله فرهنگیان افزوده‌اند.

فرهنگیان پس از یک دوره اعتراضات سراسری، در روزهای شنبه و یکشنبه دست به اعتصاب سراسری زدند تا به دولت و مجلس نشان دهند که برای تحقق مطالبات مصمم هستند اما دولت و مجلس نه تنها در جلسه دیروز توجهی به مطالبات نکردند بلکه با رونمایی از بودجه انقباضی سال ۱۴۰۱ نشان دادند که اراده‌ای برای حل مشکلات ندارند. بودجه‌ای که در آن بودجه نهادهای نظامی ‌و غیرپاسخگو چند برابر شده و به معیشت اکثریت جامعه از‌جمله فرهنگیان بی‌توجهی شده‌است.

 در اصل تجمع امروز و اعتراضات روزهای آتی را کسانی بر ما تحمیل می‌کنند که با بی‌توجهی به مطالبات فرهنگیان شاغل و بازنشسته و با تصمیمات نادرست امنیت مالی و روانی خانواده بزرگ فرهنگیان را با چالش روبرو کرده‌اند.

امروز ما در اینجا جمع شده‌ایم که اعلام نماییم فرهنگیان ایران تا تحقق کامل رتبه‌بندی‌ شاغلان؛ حداقل ‌هشتاد درصد حقوق ‌هیأت ‌علمی‌؛ و همسان‌سازی ‌بازنشستگان مبتنی‌ بر قانون مدیریت خدمات کشوری دست از اعتراض نخواهند کشید. چگونه است که بودجه برای نهادی چون صدا‌و‌سیما که عرصه تاخت‌و‌تاز مافیای آموزشی است وجود دارد اما تا پای صحبت از معیشت معلمان به‌میان می‌آید همین صدا‌و‌سیمای غیرملی با گزارشات موهوم افکار عمومی ‌را علیه فرهنگیان مغشوش و تحریک می‌کند؟ چگونه است بودجه برای افزایش سهم حوزه علمیه وجود دارد اما برای حوزه تعلیم و تربیت و آموزش باکیفیت، پولی در بساط حاکمیت نیست!؟ ما از این همه تناقض در حیرتیم و می‌دانیم که مردم آگاه ایران ماهیت ریاکار مسئولان ناکارآمد را شناخته‌اند. به‌خاطر همین امر است که در اعتراضات ماه‌های اخیر ما حمایت‌های داوطلبانه اولیاء و خانواده‌ها و مردم شریف ایران را داشتیم.

ما امروز در اینجا جمع شده‌ایم که به مجلس هشدار دهیم اگر در جلسه روز سه‌شنبه، ۲۳ آذر، لایحه رتبه‌بندی، سرهم‌بندی گردد و همچنان همسان‌سازی بازنشستگان که بودجه آن قبلاً پیش‌بینی شده به محاق رود به اعتراضات گسترده خود ادامه خواهیم داد.

اگر نهادهای حاکمیتی و امنیتی گمان می‌کنند با بازداشت آقای رسول بداقی نماینده ریاست دوره‌ای شورای هماهنگی، با دادگاهی کردن آقای جعفر ابراهیمی‌ بازرس شورای هماهنگی و با ضرب و شتم آقای آمانج امینی و با در زندان نگه‌داشتن آقای محمدرضا رمضان‌زاده، آقای اسماعیل عبدی و آقای مهدی فتحی می‌توانند روند مطالبه‌گری را متوقف نمایند سخت در اشتباهند.

شورای هماهنگی بار دیگر ضمن محکوم نمودن بازداشت‌، پرونده‌سازی و اخراج و احضار تمام فعالان صنفی خواهان آزادی همه معلمان زندانی و پایان دادن به خط برخورد با فعالان صنفی و مختوم شدن تمام پرونده‌هاست و از تمام فرهنگیان می‌خواهد آزادی فعالیت صنفی و معلمان دربند را به یک مطالبه جدی و عمومی‌ تبدیل نمایند.

در پایان شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران اعلام می‌کند بودجه ۱۴۰۱ و عملکرد دولت و مجلس تاکنون مورد رضایت فرهنگیان نیست و اگر خروجی جلسه فردا حداقل حقوق معلمان را بر مبنای حداقل هشتاد درصد حقوق اعضای هیأت علمی ‌دانشگاه تا خط فقر یعنی ۱۲ میلیون افزایش ندهد و بودجه همسان‌سازی واقعی برای اجرا از مهر ۱۴۰۰ تأمین نگردد این اعتراضات در ابعاد گسترده‌تر ادامه خواهد یافت.

 شورای هماهنگی از آن دسته از همکارانی که به هر دلیل تاکنون به اعتراضات نپیوسته‌اند درخواست می‌کند برای تحقق مطالبات به فراخوان‌های بعدی شورای هماهنگی بپیوندند که اگر امروز اعتراض نکنیم فردا فرصتی برای جبران نیست و پشیمانی سودی ندارد.

بی‌شک پیروزی و تحقق مطالبات در گرو همبستگی و اتحاد سراسری ماست.

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران
۲۲ آذر ۱۴۰۰

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *