داعش ۱۱ سپتامبری جدید است
نویسنده: کمال اوکویان، از اعضای کمیتهٔ مرکزی حزب کمونیست ترکیه ـــ
این واقعیت که این ایالات متحده بود که داعش را کارگردانی کرد قرار است با برچسب «تئوری توطئه» کنار گذاشته شود؟ آیا ما از رد کردن این جملهٔ مبتذل که «ایالات متحده از آنها حمایت میکرد اما اکنون آنها از کنترل خارج شدهاند» وحشت داریم؟ داعش عملیات پنهان ایالات متحده است. یک حملهٔ ۱۱ سپتامبر جدید و فکر شده است. حاصل استراتژی «آشوب خلاق» است.
ما پیش از این هم شاهد بودهایم که چطور سازمانهای مخلوق نیروهای مسلح، آژانسهای اطلاعاتی و نهادهای مالی ایالات متحده، «دشمن» اعلام شدهاند. برخی از این سازمانها در کشورهایی حضور داشتند که نسبت به اوامر امپریالیسم ایالات متحده غیرحساس بودند، و برخی دیگر نمیتوانستند با این واقعیت کنار بیایند که از سوی ایالات متحده کنار گذاشته شدهاند. مواردی هم وجود داشت که آنها در فهرست ترور قرار داده میشدند یا حقیقتاً … بهعنوان تهدید واقعی شناسایی میشدند.
داعش، یکی از این سازمانها نیست. داعش خارج از کنترل نیست. ما میتوانیم بهراحتی بگوییم که داعش یا حکومت اسلامی با نام جدیدش، بهطور حیرتآوری در جهت منافع ایالات متحده عمل کرده است.
اگر هر دو طرف مذاکراتی که بین ایران و آمریکا در جریان است و همچنان ادامه دارد بتوانند طرف دیگر را «دشمن» خطاب نکنند و در پی یافتن راههای همکاری برای سرکوب داعش باشند، اگر دولت اوباما بتواند دولت جدید در تهران را که در تلاش شالودهریزی یک «استراتژی» است به راه بیاورد …
اگر، در زمانی که تمایز بین «اسلام معتدل» و «اسلام رادیکال» محو و کمرنگ بود، داعش، که با ظهور خشونتبار خود رابطهٔ بین اسلام سیاسی و «بنیادگرایی مسلحانه» را نابود کرد، باعث میشود که همگان ابعاد پیشرویهای ارتجاعی را در یک پهنهٔ جغرافیایی بسیار گسترده فراموش کنند …
اگر داعش، که میگوید: «من اینجا هستم»، و آن هم نه فقط در کشورهای عربی و ترکیه بلکه حتی در اروپا، میتواند به بازسازی «یک درک تهدید مشترک» در انظارعمومی، که چسب متصلکنندهٔ یک اتحاد غربی است، کمک کند …
اگر برای نخستین بار یک ائتلاف تحت رهبری ایالات متحده، مانند آنچه که اکنون بهوجود آمده است، میتواند چنین مشروع، مؤثر و حتی محبوب باشد، اگر یانکی میتواند خود را یک آزادیبخش واقعی جلوه دهد …
اگر داعش، که دارد فرصتی کامل برای وادار کردن همه به فراموش کردن شکست در سوریه ایجاد میکند، به وسیلهای برای جلب حمایت همه به پذیرش تغییر سیاستهای ناشی از این شکست مفتضحانه بدل شده است، اگر داعش به پنهانسازی جنایات جنگی اوباما و دیگران در سوریه کمک میکند …
اگر داعش میتواند یکروزه تعادل نیروها را در عراق عوض کند تا نشان دهد «عراق نمیتواند با ثبات باشد، دیگر چنین کشوری وجود ندارد»، و زمینه را برای تجزیهٔ عراق آماده میسازد …
اگر بهدلیل وجود داعش، توانایی گروههای مختلف کرد به «اقدام جمعی» در حال افزایش است، و اگر اختیارات رهبری کرد در شمال عراق، بهرغم «نداشتن ستون فقرات» که از همان روزهای اول معلوم شد، تثبیت میشود… (و ما برای این ادعا که نیروهای بارزانی برای راندن داعش عکسالعمل سریعی از خود نشان ندادند چون این خواست ایالات متحده بود، دلایل زیادی داریم ) …
عمو سام از نیروی مسلحی که بهوجود آورده است بیش از این چه انتظاری میتوانست داشته باشد!
چنین وضعیتی دیگر برای جهان عرب عجیب و غریب نیست: پیشمرگههای کرد آموزش دیده توسط ایالات متحده و آدمکشان داعش با سلاحهای آمریکایی به یکدیگر حمله خواهند کرد و بمبهای آمریکایی که از هواپیما بر سر یکی از دو طرف ریخته خواهد شد.
داعش انرژی لازم را برای تجدیدنظر در طرح دگرگونی عظیمی که با «بهار عربی» آغاز شده بود ایجاد کرد، اما بعد از آن در سوریه به مانع برخورد کرد. خشونت نشان داده شده چنان وحشتآور است که کسی مایل به بیان نقش آشکار ایالات متحده در آن نیست. بشریت در برابر بربریت متحد میشود و عبارت «یا بربریت یا سوسیالیسم» که نیروی خود را در طول چندین دهه از دست نداده بود اکنون در برابر فاجعهٔ هزاران شکنجهدیده، سر بریده، و زنده بهگور تبخیر میشود.
علیه بربریت متحد شوید! به ایالات متحدهٔ آمریکا بپیوندید! آیا قرار است ما این را بپذیریم؟
این واقعیت که این ایالات متحده بود که داعش را کارگردانی کرد قرار است با برچسب «تئوری توطئه» کنار گذاشته شود و ما قرار است چنین چیزی را تحمل کنیم؟
آیا ما از رد کردن این جملهٔ مبتذل که «ایالات متحده از آنها حمایت میکرد اما اکنون آنها از کنترل خارج شدهاند» وحشت داریم؟
داعش عملیات پنهان ایالات متحده است. یک حملهٔ ۱۱ سپتامبر جدید و فکر شده است. حاصل استراتژی «آشوب خلاق» است.
ما نباید با گفتن «هیچ شانسی برای موفقیت وجود ندارد، ایالات متحده محکوم به شکست است، هیچ یک از برنامههای آن به نتیجه نمیرسد» از واقعیت احتراز کنیم. بیایید فراموش نکنیم که بزرگترین طرح نیروهای امپریالیستی حفظ نظم موجود است، هیچ طرح یا پروژهای که از این فراتر رود یا بتواند جایگزین آن شود نمیتواند وجود داشته باشد.
اتحاد با امپریالیسم برعلیه نیروهای ارتجاعی و اتحاد با نیروهای ارتجاعی برعلیه امپریالیسم باید بهشدت محکوم شود. یکی از راههای اجتناب از این در امور داخلی رهاسازی سکولاریسم از پیوند با بازار است. اگر اردوغان هنوز هم میتواند این و آن را تهدید کند، دلیل پنهان آن فقدان جبههای گسترده علیه وی نیست. دلیل آن موضعگیری عاری از پرنسیپ و جربزه علیه اردوغان، و نبود تحقیقهایی است که ماهیت واقعی اردوغان را نشان دهد.