اقتصادی

در اقتصادی که واردات سودهای نجومی می‌آورد و تولید با بحران روبه‌روست، طبیعی است که به نام جذب سرمایه خارجی باقی‌مانده اقتصاد ملی هم تقدیم مونتاژکارها و وارداتچی‌ها شود.

آیا اندیشه‌ای که به‌عنوان لیبرالیسم در ایران وجود دارد را می‌توان لیبرالیسم واقعی دانست یا این یک برداشت آزاد لیبرال‌های وطنی از این اندیشه است؟

اعتماد: از میــان انبـوه سـخنرانی‌ها و مصاحبه‌هـا و دست نوشته‌هایش می‌توان نگرانی را درک کرد. می‌گوید هر چه هست برای فردای ایران نگرانم و معتقدم فرصت‌سوزی‌ها به حدی بالا بود که دیگر فرصتی برای «فرصت‌سوزی» نداریم. هشت صبح یک روز بهاری، در نیمه دوم اردیبهشت ماه در دفتر موسسه دین و اقتصاد، روبه‌روی ما نشست تا به سوالات‌مان درباره دغدغه‌هایش پاسخ بدهد. در آن ساختمان قدیمی خبری از غوغای ترافیک صبحگاهی نبود. با آرامش کاغذ‌ها را زیر و رو می‌کرد و در یک ساعتی که به روزنامه اعتماد اختصاص داد، نه تلفن همراهش را پاسخ گفت و نه کسی را پشت خط نگه داشت.

مسئله عدالت اجتماعی در ایران از اصلی‌ترین اهداف انقلاب اسلامی بوده و شاهد این هستیم که به‌ویژه بعد از جنگ از اهداف عدالت اجتماعی به‌تدریج دور شده‏ایم. بخشی از آن به‌علت تغییر دیدگاهی است که پس از جنگ در ایران به‌وجود آمد و سیاست‌های اقتصادی کشور عملاً در حوزه‌های دیگر موجب آسیب‌های جدی به فرهنگ عمومی شد. عمده این‌ها محصول بی‏توجهی به موضوع عدالت اجتماعی است. عدالت اجتماعی با عدالت الهی فرق می‌کند. بسیاری در کشور سعی می‌کنند برای اینکه پدیده‌ها را اسلامی کنند مسئله عدالت اجتماعی را با مسئله عدالت الهی خلط ‌کنند و به‌همین ‌دلیل با مشکل روبه‌رو می‌شویم.