کارگری

دستمزد‌ها ناچیز است و این ناچیز بودن به یکی از دلایل اصلی عقب‌ماندگی در ایران بدل شده است. در واقع نظام دستمزدی حافظ منافع گروه‌های خاصی است. اینکه سهم دستمزد از تولید ناخالص داخلی کشور زیر ۱۰ درصد باشد، باقی این سهم متعلق به سرمایه‌های مالی، تجاری، دلالی، سفته بازی و فساد است. شما ببینید چه کسانی در صنعت داروسازی این کشور، صاحبان سهم هستند و سهام اصلی را در اختیار دارند. این سهم در‌واقع در اختیار نهاد‌های درون قدرت است.

وقتی این طرح را در کنار بودجه‌ صفر تأمین اجتماعی در لایحه بودجه ۱۴۰۱ قرار می‌دهیم، به یک نتیجه نگران‌کننده می‌رسیم: قصد دارند تأمین اجتماعی را بیش از همیشه تحت فشار قرار دهند به‌گونه‌ای که این احتمال جدی است که سال آینده سازمان در اجرای تعهدات مستمر خود در حوزه‌های درمان و مستمری به مشکل و نقصان برخورد کند.

سندیکای ‌کارگران شرکت واحد بهترین راه برون‌رفت از این وضعیت نابسامان کنونی و بی‌تدبیری اداره‌کنندگان دولتی و حکومتی را فقط در اتحاد کارگران معلمان، بازنشستگان، دانشجویان و دیگر اقشار جامعه می‌داند و باور دارد، که شکل‌گیری این اتحاد و همبستگی در اقشار زحمتکش جامعه می‌تواند پایان درد و رنج و فساد و رانت و اختلاس باشد و به شکل‌گیری جامعه بی‌طبقه بیانجامد.

در صورتی که دولت حاضر نیست بدهی انباشته‌ ۴۰۰‌هزار میلیارد تومانی خود به سازمان تأمین اجتماعی را بپردازد و حتی هیچ پیش‌بینی‌ای برای پرداخت بدهی جاری خود که حدود ۶۰‌هزار میلیارد تومان است، صورت نداده، تصمیم گرفته با کاستن از مزایای مزدی و حقوقی کارگران، بحران سازمان تأمین اجتماعی را تخفیف دهد یا از رسیدن این بحران به مرحله‌ غیرقابل بازگشت جلوگیری کند.

پیش درآمد «اصلاح قانون کار» در شورایعالی کار و بی‌اطلاعی نمایندگان کارگری از رویکرد دبیرخانه‌ شورایعالی کار و هم‌زمانی این دستور کار تعیین شده با آنچه در مجلس برای الحاق تبصره به ماده ۴۱ قانون کار پیگیری می‌شود از اشتراک‌نظر و اراده‌ و عمل دولت و مجلس در هرچه بی‌دفاع کردن کارگران را دارد.