کارگری

یکی از این اعتصاب‌ها یعنی اعتصاب کارگران شرکت نفت تیر خلاصی به رژیم سلطنتی بود.

کارگر یعنی قشر مرده. ما هر ماه باید دعا کنیم که مریض نشویم. همین. راستش را بخواهید هیچ‌گاه هم تا سر ماه دوام نمی‌آوریم. ماه به نیمه نرسیده که پولمان تمام است. باید راه بیفتیم در معدن و فامیل و دوست و آشنا از هرکس ١٠، ٢٠ ‌هزار تومان قرض کنیم تا روزمان بگذرد. بسیاری مواقع حتی پولی برای غذاخوردن نداریم. ماهی چهار، پنج کیلو گوشت می‌خریم و به‌جایش از خیلی چیزهای دیگر صرف‌نظر می‌کنیم. این وضع ماست. 

شیوه گمراه‌کننده‌ای که تاکنون موجب کم‌توانی و  شکل‌نایافتگی سازمان‌های سندیکایی فراگیر کارگران در ایران شده است نیز در همین وزارت‌خانه کاربست داشته است و آن استفاده اشرافیت کارگری گردآمده در حزب اسلامی ‌کار است ...کارکرد ویژه این اشرافیت کارگری گردن نهادن به سیاست‌های تشکل‌ستیزی بود که تمامی ‌نهاد‌های کارگری برآمده از شرایط پیش از انقلاب را هدف گرفته بود و در نتیجه رادیکالیزم موجود در بین کارگران از طریق سازمان‌های کارگری وابسته  کنترل و از فعالیت‌های کارگری به‌نام دفاع از انقلاب جلوگیری به‌عمل آمد و رهبران این حزب سیاسی سال‌ها رسماً در رأس وزارت کار

میانسال است. حدوداً ۵۰ ساله. اما چهره‌اش پیرتر به‌نظر می‌رسد.

تجربه تاریخی همه کشور‌های جهان نشان داده‌ است که این بحران‌آفرینی‌ها جز با تکیه بر نظارت عمومی