کارگری

تجربه تاریخی همه کشور‌های جهان نشان داده‌ است که این بحران‌آفرینی‌ها جز با تکیه بر نظارت عمومی

هدف دولت کاهش حمایت‌های قانون کار نیست ـ این کار ۲۵ سال پیش در دولت هاشمی انجام شد. دولت و همراهانش در لایحه اخیر قصد نابودی کامل قانون کار، فروپاشی روابط کارگری کارفرمایی و سپس برقراری نظمی ابتدایی مبتنی بر اراده استاد و امربری شاگرد را دارند (که پیش از تصویب اولین قانون کار ایران در سال ۱۳۲۵ در روابط کار حاکم بود). با عزمی که از جانب دولت مشاهده می‌شود این روزها آخرین فرصت‌ ما برای بیان مسالمت‌آمیز اعتراضمان به دولت است. 

۱ 

اگر امروز به خطری که اساس معیشت خانواده‌های کارگری را تهدید می‌کند بی

«پرویز صداقت»، کارشناس اقتصادی در  آستانه روز جهانی کارگر در گفت‌وگوی تفصیلی با ایلنا که متن کامل  آن به شرح ذیل است، به ترسیم وضعیت معیشتی کارگران در وضعیت فعلی و نقش تشکل‌های کارگری در پیشبرد مطالبات جمعی کارگران پرداخت. او معتقد است؛ اگر اوضاع جاری به‌همین منوال ادامه یابد، چشم‌انداز روبرو چندان روشن نیست. 

در ایران جایگاه جامعه کارگری به‌جهت جمعیت قابل‌توجهی که به‌خود اختصاص داده همیشه در مناقشه‌های سیاسی، چه در دوران انقلاب و چه در دوران قبل از انقلاب مورد توجه احزاب و گروه‌های مختلف قرار داشته است. در این میان تأثیرگذاری نیروی کار مولد در رشد و توسعه کشور، به جایگاه این قشر ارزشی دوچندانی می‌دهد. با این اوصاف مشکلات عدیده قشر زحمتکش کارگر در ایران، همیشه تحت تأثیر رویدادها و تصمیمات کلان سیاسی – اقتصادی بوده و عموم آینده‌نگری‌های سیاسی – اقتصادی کشور علی‌الظاهر به‌گونه‌ای رقم خورده که در اغلب اوقات، ابعاد زندگی کارگری کمتر بهایی را به چشم دیده است.