امپریالیسم

این نمی‌تواند اتفاقی باشد که جنگ پیمان ناتو برای نابودی حکومت لیبی کمتر از دو ماه پس از دیدار سران اتحادیه آفریقا آغاز گشت که در ۳۱ ژانویه ۲۰۱۱ چراغ سبز را برای تأسیس صندوق پولی آفریقا داد. این را ایمیل‌هایی که وزیر خارجه اوباما، هیلاری کلینتون که بعدها از جانب ویکی لیکس افشا گشت، نشان داد: ایالات متحده آمریکا و فرانسه قصد داشتند قذافی را حذف نمایند، پیش از آنکه وی بتواند از موجودی‌های طلای لیبی برای ایجاد ارز بدیلی در مقابل دلار و فرانک CFS (که میان فرانسه و ۱۴ کشور آفریقایی اعتبار دارد) اقدام نماید. این گفته را این واقعیت اثبات می‌نماید که در سال ۲۰۱۱ پیش از آنکه بمب‌افکن‌ها وارد عمل گردند بانک‌ها فعال گشته بودند: آنها ۱۵۰ میلیارد دلاری را که کشور لیبی در خارج سرمایه‌گذاری کرده بود توقیف کردند، که بخش عظیم آن نیز به سرقت رفت.

وزرای خارجه کشورهای عضو ناتو اواخر سال ۲۰۲۰، در اجلاسی مجازی «لزوم اصلاح ناتو به‌منظور انطباق آن با چالش‌های جهانی» را مورد بحث قرار دادند. دبیرکل آلیانس (ناتو) «ینس استولتنبرگ» گفت «ما باید به تغییر ادامه دهیم ... وقت آن است که مفهوم استراتژیک ناتو را به روز کنیم. وی تبدیل ناتو به‌عنوان «اتحاد منطقه‌ای» به اتحادی با «رویکرد جهانی» را به‌عنوان یکی از جهات اصلی تغییر عنوان کرد.

به‌دنبال اعلان برلین مبنی بر ارسال یک کشتی جنگی به دریای جنوب چین، پکن اخطار داده است. هفته گذشته وزیر دفاع آلمان تأیید نمود که در ماه اوت سالجاری کشتی جنگی باواریا به‌سوی اقیانوس‌های هند و آرام حرکت خواهد کرد و به‌دنبال یک رشته تمرینات از دریای جنوب چین نیز عبور خواهد نمود. اعلان مزبور پس از آن بود که دو کشتی هواپیمابر آمریکایی با تمامی ‌نفرات جنگی، عملیاتی را در آب‌های آن نواحی انجام داده و نیروی دریایی چند کشور دیگر نیز از‌جمله فرانسه و انگلستان، انجام گشت‌هایی را برای سال ۲۰۲۱ اعلان نموده بودند.

جوزف بایدن، رئیس‌جمهور ایالات متحده، در روز پنجشنبه با اولین اقدام جنگی، دوره ریاست‌جمهوری خود را آغاز کرد. جنگنده‌های نیروی هوا‌یی آمریکا به رزمندگان شبه‌نظامی ‌که تلاش می‌کنند تا سازمان‌های تروریستی بنیادگرا را از منطقه مرزی بین سوریه و عراق دور نگهدارند، حمله و از هوا آنان را بمباران کردند. اما هدف واقعی حمله نظامی ‌آمریکا ایران بود که گویا از این شبه‌نظامیان پشتیبانی می‌کند

چامسکی با دیدی هوشیارانه چنین ادامه می‌دهد: «واقعاً نارضایتی‌های جدی وجود دارد ــ اتفاقاً در مورد هر دو حزب، حتی اگر اخیراً جمهوری‌خواهان از چارچوب‌های متعارف فراتر رفته باشند ــ اما در مورد وجود این نارضایتی‌های جدی بحث نمی‌شود.»