امپریالیسم

این تفاوت در چگونگی پاسخ به مصایب ناشی از توفان‌های دریایی اخیر، نمونه برجسته و عریانی است از یک دمکراسی واقعاً مردمی حاکم بر کوبا، در برابر دمکراسی ادعایی خون‌آشام امپریالیستی در همان همسایگی! این دو نوع پاسخ، نمونه انکارناپذیری است از احترام راستین و عملی دولت کوبا به حقوقِ بشر و  جایگاه انسانیت، در برابر مدعیان دروغین آن با چنگال‌های خونبار بر گلوی مردمِ از هستی ساقط‌شده‌ی پورتوریکو زیر پای ایالات متحده آمریکا.
 

با تحریم نفتی بزرگترین دارنده ذخایر نفتی دنیا (ونزوئلا) و دومین تولیدکننده اوپک قبل از تحریم‌ها (ایران)، بازارهای خوبی برای شرکت‌های نفتی آمریکا باز می‌شود. این، یکی از پشت پرده‌های تحریم‌های نفتی ایران و ونزوئلا است. هر چند طبیعتاً اهداف سیاسی دیگری هم برای تحریم‌ها تعریف کرده‌اند.
 

بسیاری متد‌لوژی‌ها که امکان دست‌کاری آگاهی اجتماعی را می‌دهند، بر تکنولوژی هوش مصنوعی پایه‌گذاری شده‌اند. اگر سیلیکون ولی‌های (۱) غول‌آسا در آمریکا در عمل انحصار مهندسی اجتماعی ـ سیاسی را از طریق شبکه‌های اجتماعی، ربات‌ها و آلگوریتم‌های مختلف برقرار کرده باشند، در این صورت ساختار قدرت آمریکا ضمن حرکت به آن سمت، به‌د‌نبال اهداف تهاجمی ‌بیشتری است. آژانس دفاعی فناوری‌های پیشرفته (یا دارپا که زیر نظر وزارت دفاع آمریکا است ـ مترجم) رهبری این رشته را به‌دست دارد. در حال حاضر این سازمان برای پنج سال آینده دو میلیارد دلار برای پروژه‌های توسعه هوش مصنوعی اختصاص داده است.

جنگ هنوز همچون طرحی بر روی کاغذ بود که به‌مناسبت ۵۰‌مین سالگرد تأسیس اتحادیه ناتو، موج حملات جنگنده‌های نیروی هوایی آن علیه شهرهای صربستان آغاز گردید. ناتو در نشست سران کشورهای عضو در آوریل سال ۱۹۹۹ در واشنگتن، مفهوم استراتژیک تازه‌ای را تصویب کرد که بر پایه آن مداخلات نظامی بدون مجوز سازمان ملل متحد بخش جدایی‌ناپذیر این اتحادیه گردید. علاوه بر «تروریسم» و «جرایم سازمان‌یافته»، «وقفه در عرضه منابع حیاتی» و هم‌چنین «فرار دسته‌جمعی و مهاجرت انبوه» نیز به بخش «ریسک‌ها» که به اتحادیه در صورت ضرور امکان استفاده از نیروی نظامی را می‌دهد، افزوده شد.

آلکساندر وان در بلن رئیس‌جمهور اتریش در مصاحبه‌ای با نشریه آلمانی «دی ولت» اروپایی‌ها را فراخواند که در مورد مسئله ایران به ساز دونالد ترامپ نرقصند. وی گفت  «رئیس‌جمهور آمریکا بدون هیچ علتی توافق‌نامه هسته‌ای با تهران را که با شرکت آمریکا بسته شد و امضاء‌کننده آن هم آمریکا بود، ترک کرد. و سپس شرکت‌های اروپایی را ضمن تهدید به اعمال تحریم‌های جدی، از کار کردن با ایران منع کرد. به‌نظر من این دیگر غیرقابل تحمل است». وان در بلن از سیاست ترامپ نسبت به متحدان ناتو که آنها را وادار می‌کند که در طرح های دفاعی واشنگتن به‌طور فعال مشارکت کنند، انتقاد کرد.