دموکراسی بورژوایی

... ‬اگر فکر سلیم‏ ‬و تاریخ را مورد تمسخر قرار ندهیم،‏ ‬آنگاه روشن است که تا زمانی که طبقات گوناگون وجود دارند،‏ ‬نمی توان از‏ «‬دموکراسی خالص‏» ‬سخن به‌میان آورد،‏ ‬بلکه فقط می‌توان‏ ‬از دموکراسی طبقاتی سخن گفت‏....‬

‏«دموکراسی خالص‏» ‬عبارت کاذبانهٔ ‬فرد لیبرالی است که کارگران را تحمیق می‌کند‏. ‬آنچه در تاریخ سابقه دارد دموکراسی بورژوایی است که جای‌گزین فئودالیسم می‌گردد و دموکراسی پرولتری است که جای‌گزین دموکراسی بورژوایی می‌شود‏....‬

دموکراسی بورژوایی در عین این که نسبت به نظامات قرون وسطایی پیشرفت تاریخی عظیمی به‌شمار می‌رود،‏ ‬همواره دموکراسی محدود،‏ ‬سر و دم بریده،‏ ‬جعلی و سالوسانه باقی می‌ماند‏ (‬و در شرایط سرمایه‌داری نمی‌تواند باقی نماند‏) ‬که برای توانگران در حکم بهشت برین و برای استثمارشوندگان و تهیدستان در حکم دام و فریب است‏....‬

نه‌تنها دولت باستانی و فئودالی،‏ ‬بلکه‏ «‬دولت انتخابی معاصر هم آلتی است برای استثمار کار مزدوری توسط سرمایه‏» (‬اثر انگلس دربارهٔ ‬دولت،‏ ‬ص‏ ‬۱۶). «‬دولت چیزی نیست جز ماشینی برای سرکوبی یک طبقه توسط طبقهٔ ‬دیگر و در جمهوری دموکراتیک هم این نقش وی به هیچ‌وجه کمتر از نقش آن در رژیم سلطنتی نیست‏» (‬از پیش‌گفتار انگلس برای کتاب مارکس به‌نام‏ «‬جنگ داخلی‏»). ‬حق انتخاب همگانی‏ «‬نمودار نضج طبقهٔ ‬کارگر است‏. ‬چنین حقی بیش از این نمی‌تواند چیزی بدهد و با وجود دولت کنونی هرگز نخواهد داد‏» (‬اثر انگلس دربارهٔ ‬دولت،‏ ‬ص‏. ‬۱۶)….‬

قوانین اساسی دولت‌های معاصر را بردارید،‏ ‬ادارهٔ ‬امور آن‌ها،‏ ‬آزادی اجتماعات یا مطبوعات و‏ «‬برابری افراد در برابر قانون‏» ‬را درنظر گیرید و ببینید که چگونه در هر گام با سالوسی دموکراسی بورژوایی که هر کارگر شریف و آگاه از آن مطلع است،‏ ‬روبرو هستید‏. ‬حتی یک دولت دموکراتیک،‏ ‬ولو دموکراتیک‌ترین دولت ها هم،‏ ‬وجود ندارد که در قوانین اساسی آن‌ها روزنه یا قیدی یافت نشود که امکان به‌کار بردن ارتش علیه کارگران و برقراری حکومت نظامی و‏ ‬غیره را،‏ «‬در صورت برهم زدن نظم‏»‬،‏ ‬و در واقع در صورتی که طبقهٔ ‬استثمارشونده وضع برده‌وار خود را‏ «‬برهم زند» ‬و بکوشد خود را از حالت بردگی خارج سازد،‏ ‬برای بورژوازی تأمین نکند‏....‬

‏... ‬حزب حاکمهٔ ‬بورژوایی مصون داشتن اقلیت را فقط برای حزب بورژوایی به‌رسمیت می شناسد ولی برای پرولتاریا در مورد هر مسألهٔ ‬جدی،‏ ‬عمیق و اساسی،‏ ‬به‌جای‏ «مصون داشتن اقلیت‏» ‬حکومت نظامی یا تالانگری حاصل می‌گردد‏....‬

پارلمان بورژوازی را در نظر گیرید‏ ... [‬آیا‏] ‬هرقدر دموکراسی تکامل بیشتری یافته باشد،‏ ‬به همان نسبت بورس و بانک‌داران‏ ‬پارلمان‌های بورژوازی را بیشتر تابع خود نمی‌سازند؟ از این‌جا چنین نتیجه نمی‌شود که نباید از پارلمانتاریسم بورژوایی استفاده کرد‏ (‬و بلشویک‌ها با احراز چنین موفقیتی از آن استفاده کرده‌اند که می‌توان گفت هیچ حزبی در جهان از این لحاظ به‌پای آنان نمی‌رسد‏...). ‬ولی از این‌جا نتیجه می‌شود که فقط لیبرال می‌تواند محدودیت تاریخی و مشروط بودن پارلمانتاریسم بورژوایی را فراموش کند‏.... توده‌های ستمکش در دموکراتیک‌ترین کشور بورژوایی هم‏ ‬در هر گام با تضاد فاحشی میان برابری ظاهری که دموکراسی سرمایه‌داران اعلام می‌دارد و هزاران محدودیت واقعی و حیله و نیرنگی که پرولترها را به بردگان مزدوری بدل می‌سازد،‏ ‬روبرو هستند‏. ‬همین تضاد است که چشم توده‌ها را در مورد کذب و سالوسی سرمایه‌داری می‌گشاید‏. ‬همین تضاد است که مبلغین و مروجین سوسیالیسم،‏ ‬آن را در برابر توده‌ها فاش می‌سازند‏....‬

سیاست خارجی را در نظر گیرید‏. ‬در هیچ کشور بورژوایی این سیاست آشکارا نیست‏. ‬همه‌جا توده‌ها را فریب می‌دهند‏. ‬در فرانسهٔ ‬دموکراتیک،‏ ‬در سوئیس،‏ ‬در آمریکا و انگلستان،‏ ‬این عمل با دامنه‌ای صدبار وسیع‌تر و ماهرانه‌تر از سایر کشورها انجام می گیرد‏....‬

ساختمان دولت را در نظر گیرید‏ ... ‬سرمایه‌داران در دموکراسی بورژوایی با هزاران دوز و کلک،‏ ‬که هرچه دموکراسی‏ «خالص‏» ‬تکامل‌یافته‌تر باشد دوز و کلک ها هم ماهرانه‌تر و صائب‌تر است،‏ ‬توده‌ها را از شرکت در کشورداری و آزادی اجتماعات و مطبوعات و‏ ‬غیره دور می‌سازند‏.... ‬راه شرکت در پارلمان بورژوایی‏ ... ‬به‌وسیلهٔ ‬هزاران مانع و رادع به روی توده های زحمتکش مسدود است‏....‬

شوراها ـــ سازمان بلاواسطهٔ ‬خود توده‌های زحمتکش و استثمارشونده ـــ هستند که این امر را برای آنان تسهیل می‌نمایند که خودشان دولت را به‌پا دارند و به هر نحوی بتوانند کشورداری کنند‏....‬

دموکراسی پرولتری یک میلیون بار دموکراتیک‌تر از هر دموکراسی بورژوایی است؛ حکومت شوروی یک میلیون بار دموکراتیک‌تر از دموکراتیک‌ترین جمهوری بورژوایی است‏.‬

تنها کسی ممکن است این موضوع را متوجه نگردد که یا خادم آگاه بورژوازی باشد و یا از لحاظ سیاسی کاملاً‏ ‬مرده باشد و حیات واقعی را از خلال گرد و‏ ‬غبار کتب بورژوایی نبیند و خرافات بورژوا دموکراتیک در تار و پود وجودش رسوخ کرده باشد‏ ….‬

تنها کسی ممکن است این موضوع را متوجه نگردد که قادر نباشد از نقطه نظر طبقات ستمکش مسأله را طرح نماید‏....‬‏ ‬

‏‬‬منتخب آثار فارسی،‏ ‬جلد‏ ‬۹،‏ ‬صفحات‏ ‬۲۱ ـ ۳۰‏