مصاحبه سایت «۱۰ مهر» با دکتر مرتضی محیط ـــ بخش دوم: امپریالیسم و اوضاع منطقه

دیباچه ی کتاب صهیونیسم نوشته ی یوری ایوانف ترجمه ی ابراهیم یونسی با این جمله آغاز می شود: بنیاد گذار حکومت ما معتقد بود که وظیفه ی اساسی مطبوعات ما این است که تجزیه وتحلیلی واقع بینانه از نیروهایی که علیه ماعمل میکنند، به عمل آورند - هرچند این نیروها در بادی امرناچیز بنمایند.این کتاب پژوهشی است درباره ي صهیونیسم نوین، یکی از سرسخت ترین انواع دشمنان ما. مایر ویلنر(Meir Vilner) دبیر دفتر سیاسی کمیته ی مرکزی حزب پیشرو اسراییل در ۱۹۶۸ در نامه ای به عنوان روزنامه نگاران ما نوشت «صهیونیسم، دریغا، مساله ای است فراموش شده، اما بسیار واقعی ...» سخنی بسیار درست است! مدت ها مدافعان صهیونیسم مجدانه تلاش می کردند که آن را در حد یک عبارت مهجور جلوه دهند.ناسنجیده است اگر تصور کنیم که این نیروی ارتجاعی جنگ جو تصادفا توانسته است تا این اواخر از توجه عامه به دور ماند.بی گمان این یکی از عوامل اساسی ومهمی بود که موجودیت صهیونیسم جهانی که به سود ارتجاع امپریالیسم عمل می کند، بدان بستگی داشت. زمانی که سازمان جهانی صهیونیسم در شرف تاسیس بود، بنیان گذار حکومت ما به قوه ی پیش بینی دریافت که جریانی است ارتجاعی ومربوط به بورژوازی یهود. چند سطر پایین تردر این کتاب آمده است: صهیونیسم نوین، ایدیولوژی ودستگاه کثیرالشعب سازمان ها وسیاست عملی بورژوازی ثروتمند یهود است که با محافل انحصاری ایالات متحده ی امریکا ودیگر کشور های امپریالیستی دست اتحاد داده است.محتوای اساسی صهیونیسم عبارت است از «شونیسم» جنگ جو و ضد کارگری. پرسش این است: چرا دکتر محیط از صاحب نظران نژاد پرستی چون هالفورد مکیندرکه انسان های آفریقایی را انسان شتر می نامید و در کنیا هشت باربرآفریقایی را کشت وهنوز در فضای مجازی همراه فرد دیگری به عنوان فرد مقصر کشتار می آید در صورتی که ریاست گروه با مکیندر بوده است، نام می برد اما از نظر اندیشمندان شوروی در همین زمینه ها مانند صهیونیسم چیزی نمی گوید ؟