تشکل‌های مستقل کارگری و بازنشستگان و اعتراضات نسبت به گرانی‌ها

واقعیت این است که اعتراضات مردم کارگر و زحمت‌کش هنگامی ‌به نتیجه خواهد رسید و حاکمیت را به عقب‌نشینی وادار خواهد کرد که با آگاهی و استقامت تداوم داشته و بر تشکل‌های مستقل و متکی به‌خود کارگران و دیگر جنبش‌های اجتماعی در کارخانه‌ها و کارگاه‌ها، محلات، دانشگاه‌ها، مدارس و جنبش اعتراضی و اعتصابی آنان متکی باشد.

اعلام پشتیبانی از اعتراض‌های دلیرانۀ مردم ایذه، اهواز، سوسنگرد، شیراز، شادگان و دزفول علیه افزایش سرسام‌آور قیمت کالاهای اساسی

گرانی مداوم و کمر‌شکن ارزاق عمومی‌ و دیگر کالاهای اساسی و جهش سرسام‌آور قیمت‌ها به‌دنبال حذف یارانه‌های این اقلام، زنگ‌های خطر را در سرتاسر کشور به صدا درآورده است: خطر فرو رفتن هرچه بیشتر کارگران و توده‌های میلیونی مردم در باتلاق فقر و درماندگی و افزایش محرومیت آن‌ها، در اثر سیاست‌های مخرب و خانمان برانداز حکومت ــ که تماماً در خدمت سرمایه‌داران و باندهای قدرت قرار دارد ــ  بیش از پیش بار بحران‌های داخلی و خارجی را بر دوش کارگران و توده‌های مردم محروم و به جان آمده گذاشته و بخش‌های هرچه وسیع‌تری از آنان را به زیر خط فقر و فلاکت پرتاب می‌کند.

مردم البته سال‌هاست که به این وضعیت فاجعه‌بار، که زندگی نسل‌های کنونی و آینده را به تباهی می‌کشد پی برده و در فرصت‌های گوناگون نارضایتی و اعتراض خود را در شهرها و نقاط مختلف کشور با صدای بلند اعلام داشته‌اند.

در چند روز گذشته نیز شاهد مقاومت دلیرانه و آگاهانۀ مردم ایذه، اهواز، سوسنگرد، شادگان، شیراز، دزفول و چند شهر دیگر در مقابل این موج  گرانی‌ها و سیاست‌های مخرب و ضدِمردمی ‌بوده ایم که نه‌تنها نشان از رنج و نارضایتی عمیق مردم در این شهرها دارد، بلکه به‌نوبه خود بیانگر خشم و انزجار بخش‌های گسترده‌ای از کارگران و زحمت‌کشان در دیگر شهرها و روستاها، علیه چنین سیاست‌ها و برنامه‌هایی می‌باشد. برنامه‌ها و سیاست‌هایی که بیش از پیش مردم زیر  ستم و استثمار را به لبۀ پرتگاه فقر و استیصال کشانده و آنان را به ورطۀ نابودی و خانه‌خرابی سوق می‌دهد.

امضا‌کنندگان این بیانیه به‌عنوان بخشی از مردم کارگر و زحمت‌کش ایران معنا و  حقانیت این اعتراضات را با پوست و  گوشت خود حس کرده و پشتیبانی خود را از مردم دلیر و آگاه سوسنگرد، ایذه، اهواز، شیراز، شادگان، دزفول و دیگر شهرها  اعلام می‌کنند.

به باور تشکل‌های امضا‌کننده این بیانیه و کارگران و فعالان کارگری متشکل در این تشکل‌ها، برای مقابله با گرانی‌ها و وضعیت روز‌افزون فقر و فلاکت عمومی‌ و همچنین ایجاد تغییرات اساسی و تعیین‌کننده در کشور، راهی جز اتحاد و همبستگی هرچه بیش‌تر میان بخش‌های مختلف طبقه کارگر و پشتیبانی از اعتراضات و مبارزات کارگران، معلمان، بازنشستگان، پرستاران، زنان مبارز، دانشجویان، دانش‌آموزان و . . . از جنبش‌های اعتراضی و مقاومت و مبارزه مردمی ‌وجود نداشته و نخواهد داشت.

واقعیت این است که اعتراضات مردم کارگر و زحمت‌کش هنگامی ‌به نتیجه خواهد رسید و حاکمیت را به عقب‌نشینی وادار خواهد کرد که با آگاهی و استقامت تداوم داشته و بر تشکل‌های مستقل و متکی به‌خود کارگران و دیگر جنبش‌های اجتماعی در کارخانه‌ها و کارگاه‌ها، محلات، دانشگاه‌ها، مدارس و جنبش اعتراضی و اعتصابی آنان متکی باشد.

اعتراضات متحد و متشکل، رمز پیروزی مبارزات حق‌طلبانۀ کارگران و زحمت‌کشان و تمامی‌ مردم آزادی‌خواه و عدالت‌طلب در جامعه است.

تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱٤٠۱

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه

گروه اتحاد بازنشستگان

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری

کمیته پیگیری ایجاد تشکل‌های کارگری ایران

کانون گفت‌وگویی بازنشستگان تأمین اجتماعی