ادبیات مقاومت

یکی از برجسته‌ترین آثاری که در زبان فارسی درباره ادبیات مقاومت انتشار یافته است، کتاب «ادب مقاومت» اثر نویسنده فرهیخته و مبارز مصری دکتر غالی شاکری است و در اساس بر این نکته پای می‌فشارد که ادبیات راستین در جوهر خود، نماد پیکارمندی و پایداری است در مقیاس جهان، که از مرزهای ساختگی صاحبان ثروت و قدرت که مبتنی بر نژاد و باور و سرزمین است، پای فراتر می‌نهد و در راه همبستگی بشری پیکار می‌کند.

این اثر با ترجمه درخشان، شیوا و کم‌نظیر دکتر محمد‌حسین روحانی (م. ح. شهری) می‌توانست به یک اثر مرجع در گنجینه زبان فارسی تبدیل شود، اما گرایش‌هایی که در جامعه فرهنگی ایران، و از آن طریق در میان بخش گسترده‌ای از مردم ایران، گاه تا مرز نژادپرستی نسبت به مردمان مبارز، ستمدیده و زحمتکش عرب رخنه کرده است، کار را تا آنجا رسانده است که چنین کتاب برجسته‌ای در دالان فراموشی گم شود و مترجم فرهیخته و زحمتکش آن، که آثار بسیاری از این دست را از زبان عربی به فارسی برگردانیده است، مورد چنان بی‌مهری قرار گیرد که اندوه ژرف هر انسان دانشوری را برانگیزد. این مقاله کوششی است بس ناچیز در معرفی این اثر درخشان.
 

برای مطالعه مقاله به فایل پیوست مراجعه کنید.