خسرو باقری

این نویسندگان با آن که خود را در طیف چپ تعریف می‌کنند اما از جهان‌بینی منسجمی ‌برخوردار نیستند؛ متفکرانی هستند که تا حدود زیادی سرمایه‌داری به‌ویژه سرمایه‌داری نولیبرال را می‌شناسند و آن را رد می‌کنند، اما از جایگزین مارکسیستی آن آگاهانه یا ناآگاهانه پرهیز می‌کنند. در این‌گونه آثار، ادبیات مشترکی وجود دارد. ادبیاتی که می‌کوشد از کاربرد کلید‌واژه‌های کلاسیک مارکسیستی از‌جمله امپریالیسم، سرمایه‌داری، سوسیالیسم، طبقه، انترناسیونالیسم و ... خودداری ورزد یا در کاربرد آن پیگیر نباشد. نوام چامسکی و آندره ولچک هم با رواداری معینی، در همین چارچوب قرار می‌گیرند.

... اقدامات آمریکا علیه کوبا فراتر از تعریف «تحریم» و مصداق تمام عیار «محاصره» است.

در نظام آموزشی کوبای سوسیالیستی، در هیچ مقطعی از مهدکودک تا دریافت درجه‌ی دکترا، پول نقشی ندارد. آموزش برای همگان از اصول سوسیالیسم است و دولت کوبا، حتی در سخت‌ترین شرایط پس از انقلاب و پس از نابودی اتحاد شوروی و دیگر کشورهای سوسیالیستی، این اصل را زیر پا نگذاشت. اجرای این اصل در کنار دیگر اصول سوسیالیستی، برآوردن حداقل حقوق بنیادین انسان است و با اجرای آن‌ها، زمینه‌های اولیه برای دمکراسی سوسیالیستی یا جامعه‌گرا فراهم می‌شود ...

داستان اندوهناک و واقع‌گرای "درویش کمال‌الدین" اثر احسان طبری با این جمله‌های هولناک پایان می‌یابد: "درویش را که آوردند، به میدان پر جمعیت و آسمان کبود سیه فام که هنوز تک ستاره‌ای در آن می‌سوخت، نظر افکند. همه تاریخ خون‌آلود انسانی در این نگاه خلاصه بود. گفتند، نعش یک هفته از قاپوق آویخته خواهد ماند. بدین سان زندگی درویش کمال‌الدین، عاشق ساده و مظلوم انسان و جهان  به پاداش سزاوار خود رسید." 

آبراهامیان از مقوله "تناسب نیروها در جهان" و نقش گاه تعیین‌کننده عوامل خارجی در