دکتر رحیم احمدی

از این سموم که بر طرف بوستان بگذشت
عجب که بوی گلی هست و رنگ نسترنی

در غروب روز شنبه ۱۲ سپتامبر سال ۲۰۱۵، به کوشش پر از مهر و دوستی تعدادی از رفقای زنده‌یاد دکتر رحیم احمدی که در ماه مه همین سال قلب مهربان و پر از عاطفه و عشقش، از جوش و خروش همیشگی بازماند و برای همیشه آرمید، مراسمی‌ در بزرگداشت یاد و را‌هش در شهر اسن آلمان، برگزار گردید.

داغ‌ها در سینه داریم از غم یاران و باز 

بسیاری مرا بنام توده‌ای می‌شناسند اعم از رفقای توده‌ای و یا دیگران. این مسئله بزرگ‌ترین افتخار زندگی من بوده است.

پس از سکوت طولانی و نگرانی از آنکه زندگی‌ام پایان یابد بدون آنکه حرفی زده باشم، براساس آموزش حزبم که همیشه به ما آموخته بود که باید با شجاعت بر خطاها انگشت گذاشت و اشتباهات را بیان کرد، حق خود می‌دانم که در این نامه نظراتم را بیان کنم و رفتار اعمال شده  در این سالهای اخیر  را محکوم کنم.