محمد زاهدی

دوست ۴۵ ساله‌ای دارم که استاد برجستهٔ دانشگاه و عضو هیأت سیاسی حزب کمونیست بلژیک بود. مدت‌ها بود او را ندیده بودم که بخشی از آن به‌علت سال‌های زندان و ممنوع الخروج بودن من از ایران بود.  روزی او را دیدم و از حال و احوالش جویا شدم. او گفت که دیگرعضو حزب کمونیست نیست. گفت «فکر می‌کردم کمونیست بمیرم، ولی خوب، شرایط جوری شد که به حزب سوسیالیست پیوستم!» سرم را پائین انداختم و چیزی نگفتم. برای او احترام بسیار زیادی قائل بودم.

 توضیح: