میترا تهامی

در ۷ سپتامبر ۲۰۱۳، یک پهپاد آمریکایی، یک کامیون را در استان کنر در شرق افغانستان هدف قرار داد. از ۱۵ سرنشین کامیون تنها عایشه زنده ماند. این دختر ۴ ساله علاوه بر خانواده‌اش، صورتش را نیز از دست داد. صورت پاره پاره شده‌ای که به‌دشواری قابل ترمیم بود. او برای همیشه بینایی خود را از دست داد.
آن‌ها که چهره عایشه و خانواده‌اش را از او ربودند، هزاران مایل دورتر در یک پایگاه هوایی نظامی‌ در آمریکا نشسته بودند. آن‌ها روی مانیتور چه می‌دیدند؟ عایشه و خانواده‌اش مسلح بودند؟

در دادگاه نمادین برلین این واقعیت مورد تأکید قرار گرفت که در حال حاضر به‌سختی می‌توان حاکمیت اقتصادی ــ سیاسی ــ بورکراتیک بلک راک و شرکایش را از راه قانونی مهار کرد.
در ایالات متحده آمریکا، اروپا، آسیا، آفریقا و استرالیا، هیچ کنترل موثری از سوی دولت‌ها بر بازارهای مالی اعمال نمی‌شود. پول بر دنیای سیاست حکومت می‌کند.
قدرت کنترل‌نشده غول‌های مالی را می‌باید از طریق مبارزات توده‌ای در سطح بین‌المللی مهار کرد.

ما تا آنجا که می‌توانستیم، مقاومت می‌کردیم.

اما در یک اردوگاه کار اجباری چگونه می‌توان مقاومت کرد؟

در سال ۲۰۱۵، به‌دنبال اعلام جرم پزشکان هندی علیه بنیاد گیتس، اعلام شد که این شکایت در دیوان عالی کشور مورد بررسی قرار خواهد گرفت.... تزریق واکسن‌ها بدون اطلاع والدین و با سوء‌استفاده از بی‌سواد بودن آنها و از طریق رضایت‌نامه‌های جعلی، انجام شد. ۱۲۰۰ تن از دختران به عوارض جانبی شدید از‌جمله اختلالات خود‌ایمنی دچار شدند. هفت تن از دختران نیز جان خود را از دست دادند.

«
اگرچه دوره دوم زندان عمویی "تنها" ۱۲ سال به‌طول انجامید، اما او خود می‌گوید كه تنها فشارهای یك ماه اول این دوره بیش از تمامی ‌مصائب ۲۵ سال زندان دوره گذشته بود.»

تا نشان سُم اسبت گم کنند 

ترکمانا نعل را وارونه زن

چندی پیش در نوشتاری تحت عنوان «یک پرسش اساسی از ایرج مصداقی» (۱)، پرسش زیر را با وی در میان گذاشتیم:
«ایرج مصداقی با "واقعیت" چگونه و تا چه اندازه واقعی، یعنی همان‌گونه که بوده و هست، روبه‌رو می‌شود و چگونه آن را بیان می‌کند؟»