میترا تهامی

در سال ۲۰۰۹، روز ۲۹ ژوئن به فهرست سالروزهای به‌یاد‌ماندنی افزوده شد.
نمایندگان دومای منطقه بریانسک بانی این امر بودند.
این کاملاً طبیعی است، زیرا در طول سال‌های جنگ، منطقه بریانسک به یکی از مراکز اصلی پارتیزان‌ها تبدیل شده بود.
در روز پارتیزان، مراسم یادبودی در سراسر روسیه برگزار می‌شود و بناهای یادبود پارتیزان‌ها را گلباران می‌کنند.

«زندگی و مرگ در دونباس»، روایتی است از آنچه ساکنان کریمه و جنوب شرقی اوکراین پس از کودتای فوریه سال ۲۰۱۴، با پوست و گوشت خود تجربه کرده‌اند: ضرب و جرح، به آتش کشیدن، گلوله‌باران و بمباران.

رسانه‌ها خبر از کشتار غیر‌نظامیان توسط نیروهای ارتش روسیه و کشف گورهای دسته‌جمعی می‌دهند.
برخی سیاستمداران در غرب، بی‌درنگ واکنش نشان می‌دهند و خواستار افزایش صدور تسلیحات به اوکراین می‌شوند.
از‌جمله، یکی از دو رئیس حزب سبزها در آلمان، امید نوری‌پور از کندی روند صدور تسلیحات به اوکراین انتقاد می‌کند و خواستار سرعت عمل می‌شود.
نوری‌پور می‌گوید که با دیدن تصاویر«بوچا» وارد مرحله جدیدی شده‌ایم.
نوری‌پور، گویا تجربه تلخ چهره شناخته شده حزب سبزها را از یاد برده است.

در ماه مارس ۲۰۲۲ رسانه‌ها و شبکه‌های اصلی خبری، تنها و تنها از «پروپاگاندای روسیه» می‌گویند، اما اگر به آرشیو خود رجوع کنند خواهند دید که آنچه «پروپاگاندا» می‌نامند، همان اخباری است که در هشت یا هفت سال گذشته در رسانه‌های خود منتشر کرده‌اند.

در ۷ سپتامبر ۲۰۱۳، یک پهپاد آمریکایی، یک کامیون را در استان کنر در شرق افغانستان هدف قرار داد. از ۱۵ سرنشین کامیون تنها عایشه زنده ماند. این دختر ۴ ساله علاوه بر خانواده‌اش، صورتش را نیز از دست داد. صورت پاره پاره شده‌ای که به‌دشواری قابل ترمیم بود. او برای همیشه بینایی خود را از دست داد.
آن‌ها که چهره عایشه و خانواده‌اش را از او ربودند، هزاران مایل دورتر در یک پایگاه هوایی نظامی‌ در آمریکا نشسته بودند. آن‌ها روی مانیتور چه می‌دیدند؟ عایشه و خانواده‌اش مسلح بودند؟