م. نوری

جنگ در سوریه از سال ۲۰۱۱ جریان دارد و در وضعیت بن‌بست است. یک سوم خاک این کشور تحت کنترل نیروهای نظامی ‌ایالات متحده قرار دارد. ایالات متحده هزینۀ جنگ در سوریه و متحدان خود، نیروهای جدایی‌طلب را با فروش نفت و گندمی‌ تأمین می‌کند که از سوریه می‌دزدد. به این ترتیب ایالات متحده و نیروهای مذکور با غارت منابع خود سوریه هزینه‌های جنگ علیه این کشور را به‌دست می‌آورند.

غرب در بد مخمصه‌ای گیر افتاده است. از سویی با تداوم جنگ و تسلیح همه‌جانبۀ اوکراین در صدد تضعیف روسیه است و از سوی دیگر از بدو آغاز جنگ و تحریم روسیه به نفوذ خود در جنوب جهانی به‌شدت آسیب زده است.

طی سال‌های گذشته کم‌تر واژه‌ای در ذخیرۀ لغات روزنامه‌نگاران بود که به اندازۀ واژۀ «بحث‌برانگیز» استفاده شده باشد و میزان استفاده از آن نیز روز‌به‌روز افزایش یابد. هرکس در برابر اجماع رسانه‌ها بر سر موضوع یا روایت معینی سر خم نکند «بحث‌برانگیز» نام می‌گیرد. این واژه که زیاد هم به‌کار می‌رود گاهاً به جزء جدایی‌ناپذیر نامِ اشخاص تبدیل می‌شود، البته اشخاصی که مواضع «بحث‌برانگیزی» دارند : سیاستمدار «بحث‌برانگیز»، پیش از گرد‌هم‌آییِ «بحث‌برانگیز»، مواضعِ «بحث‌برانگیز» خود را برای چندمین بار طرح کرد. این جملات برایمان کاملاً آشناست.

روز سه‌شنبه، روسیه شورای امنیت سازمان ملل را فراخواند تا بر پایۀ افشاگری‌های «سیمور هرش» مأموریتی به این سازمان جهت تحقیقات دربارۀ انفجار خطوط لولۀ نورداستریم اعطا کند. در جریان مباحث تندی که در گرفت، موضوع در کنار سایر مسائل بر سر روشن ساختن این نکته بود که آیا تحقیقات انجام گرفته توسط آلمان، دانمارک و سوئد کافی است؟ «جفری ساکس» اقتصاددان و کارشناس مدعو در بیانات خود این امر را رد کرد. سایت NachDenkseiten اظهارات جالب «جفری ساکس» را به آلمانی ترجمه کرده است.

حزب چپ آلمان جلسۀ بحثی در ۱۷ نوامبر در برلین برگزار خواهد کرد. این جلسه با همکاری تشکل مهاجرین سوری در آلمان به‌نام «انقلاب را بپذیر» (۱) تشکیل خواهد شد. عنوان و شعار جلسۀ مذکور این است: «از تحریم‌های سوریه درس برای روسیه و ایران بیاموزیم.» در متن این دعوت‌نامه نوشته شده: «در کشورهای غربی، جامعۀ مدنی فعال در عرصۀ صلح، مداخلۀ نظامی ‌برای پایان دادن به جنایات جنگی و مجازات کردن مسببین آن را به دلایلی کاملاً معقولانه رد می‌کند. ما فعالین جنبش مدنی صلح اگر نخواهیم که جنایات جنگی بی‌مجازات بمانند باید فوراً به ابزار تحریم متوسل شویم. تداوم جنگ تهاجمی ‌روسیه به اوکراین و سرکوب وحشیانۀ جنبش اعتراض مدنی توسط رژیم ایران ضرورت چنین مباحثی را ایجاب می‌کند.»