م. نوری

در خلال جنگ سرد که به‌نظر میامد جهان بین «ما» و «آنها» تقسیم شده است، آمریکا حتی اجازۀ خطاهای بزرگ‌تری را به خود می‌داد. ظاهراً پس از پایان جنگ سرد، دوران کوتاهِ یگانه قدرت جهان بودنِ آمریکا اعتقاد واشنگتن به پاکی و خطاناپذیری خود را راسخ‌تر کرده است. این تصورات ولی اکنون محو شده‌اند.

وزارت دفاع روسیه موفق شده طرح مزبور را بررسی و جزئیات آن را روشن نماید. رهبران حزب دموکرات، نظریه‌پرداز فعالیت‌های نظامی ــ بیولوژیکی آمریکا در اوکراین بوده‌اند، به این ترتیب که قوۀ مجریه چهارچوب قانونی برای تأمین هزینۀ تحقیقات زیست پزشکی از بودجۀ فدرال آمریکا را فراهم آورده است. سازمان‌هایی که تحت کنترل حزب دموکرات هستند، از‌جمله صندوق سرمایه‌گذاری کلینتون‌ها، راکفلرها، جرج سوروس و بایدن منابع مالی لازم را با تضمین دولتی جمع‌آوری کرده‌اند. شرکت‌های بزرگ داروسازی نیز در این طرح مشارکت داشته‌اند از‌جمله فایزر، مدرنا، مرسک و مؤسسۀ نزدیک به وزارت دفاع آمریکا، Gilead. متخصصان آمریکایی بدون رعایت استانداردهای ایمنیِ بین‌المللی مشغول به آزمایش داروهای جدید بر روی انسان‌ها بودند. در نتیجه مؤسسات غربی موفق شده‌اند هزینۀ طرح‌های تحقیقاتی را به مقدار زیاد کاهش دهند و از این مزیت در عرصۀ رقابت با سایر شرکت‌ها سود ببرند.

جنگ نیابتی واشنگتن در اوکراین تمهیدی است در راستای جهانی‌سازی تا امکان غلبه بر تداوم تاریخ، فرهنگ و جغرافیایی که مظاهر دولت‌های ملّی هستند را فراهم آورد.

بیل کلینتون در خلال حملات هوایی سال ۱۹۹۹ در کوزوو، به مردم آمریکا اعلام کرد: در کوزوو مسأله بر سر جهانی‌سازی و مبارزه علیه تفکّر قبیله‌ای است.

هم اکنون جهان مکانی ناپایدار است. به‌نظر می‌رسد که امور به‌سرعت در حال تغییرند و کسی نمی‌داند اتّفاق بعدی چه خواهد بود. در میانۀ این هرج‌ومرج تنها چیزی که تغییر نیافته است و احتمالاً در آینده نیز تغییر نخواهد یافت، روانشناسی انسان است.

از بدو تاًسیس مرکز به‌ظاهر غیردولتی رسانه‌ای بحران اوکراین و مرکز مطبوعاتی آن در سال ۲۰۱۴، بودجۀ این مرکز از سوی تعداد بی‌شماری از حامیان بین‌المللی تاًمین می‌شود. بنابه اظهارات خود مرکز، از‌جملۀ حامیان، آژانس ایالات متحده برای توسعۀ بین‌المللی AID، که زیرمجموعۀ وزارت امور خارجۀ آمریکاست، اندیشکدۀ «بنیاد ملی آمریکا برای دموکراسی NED»، که بودجۀ آن از سوی کنگرۀ آمریکا پرداخت می‌شود، پیمان ناتو، یونیسف، بنیاد «جرمن مارشال» آمریکا، کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، جامعۀ همکاری‌‌های بین‌المللی آلمان GIZ (نهادی دولتی در آلمان)، و همچنین سفارتخانه‌‌‌های کشور‌‌های ایالات متحده، هلند، سوئیس، فنلاند، نروژ، سوئد، آلمان و نهایتاً بنیاد ‌‌‌هانریش بل آلمان، انستیتوی بریتانیایی «هنر دولت» و اندیشکدۀ «ارزش‌‌های غرب» در جمهوری چک هستند.