ک. رادین

از پیام چرچیل به استالین در ۲۲ فوریه ۱۹۴۵: «نسل‌های آینده دین خود را در برابر ارتش سرخ بدون هیچ شرطی درست آنطور که ما انجام می‌دهیم، به‌جا خواهند آورد، بازماندگانی که شاهد این دستاوردهای باشکوه خواهند بود.»

یک سال گذشته است، اما کوچکترین نشانه‌ای از آغاز نوسازی نمی‌بینم. تنها "انطباق و سازواری" وجود دارد که هر لحظه می‌تواند با ریزش و فروپاشی جایگزین شود. «برژینسکی» نوسان و بی‌ثباتی اقتصاد روسیه که بر اساس نسخه‌های توافق و همراهی واشنگتن برنامه‌ریزی شده بود، را فهمیده بود. به اصطلاح اقتصاد بازار روسیه کاملاً با بودن طولانی مدت در شرایط حالت تحریمی‌ (مانند اقدامات نظامی ‌طولانی) منطبق و مناسب نیست. نیاز ضروری به جایگزینی الگوی «بازاری» اقتصاد با مدل «بسیج و متحرک‌سازی» هست. و تجهیز و بسیج برای آنکه صنعتی‌سازی جدید آغاز شود ضروری است. اگر این کار انجام نشود، قسمت دوم پیش‌بینی «زبیگنیف برژینسکی» درست در خواهد آمد.

این پروژه نقش کلیدی در تحقق مفهوم آسیای مرکزی بزرگ دارد. هدف از این مفهوم، همانطور که نوشتیم، بیرون راندن روسیه و چین از منطقه، با تأکید بر ادغام جمهوری‌های آسیای مرکزی تحت کنترل واشنگتن با افغانستان و پاکستان است. پروژه‌های زیرساختی، در درجه اول پروژه خط لوله "تاپی"، باید نقشی کلیدی در این امر ایفا کند.

در بحبوحه درخواست اصلاح سازمان ملل متحد، ادعای عضویت دائمی ‌در شورای امنیت سازمان ملل متحد توسط کشورهای شرکت‌کننده در پیمان سه‌جانبه، آلمان و ژاپن، که جنگ جهانی دوم را آغاز کردند، هر چه بیشتر بلندتر می‌شود. و این امر توسط کسانی تلاش می‌شود که از رأی دادن به قطعنامه‌های مجمع عمومی‌ سازمان ملل برای مبارزه با تجلیل نازیسم امتناع می‌ورزند! ایالات متحده آمریکا موفق شد ائتلافی متشکل از ۵۰ کشور را فراهم آورد که دولت‌های آنها نیازی به ایجاد مانع برای گسترش نازیسم در جهان نمی‌بینند.

مشاور امنیت ملی آمریکا افزود: «اگر کره شمالی به این مسیر ادامه دهد، این به‌معنای تقویت بیشتر حضور نظامی آمریکا در منطقه خواهد بود. از این‌رو، چین باید «علاقه‌مند به ایفای نقش سازنده در مهار بدترین تمایلات کره شمالی باشد». بدین ترتیب، دولت ایالات متحده آمریکا از سفر آسیای شرقی رئیس‌جمهور خود برای گسترش خط مشی سیاسی از موضع قدرت استفاده می‌کند. خواهیم دید که آیا چین این را تحمل خواهد کرد. معمولاً چین این را تحمل نمی‌کند.