آماده شدن برای «یک رویارویی بزرگ» ـــ بیش از نیم میلیون سرباز ناتو، “تهاجمی گرا”، در انتظار ورود به اوکراین
نویسنده: دراگو بوسنیک ــ
هنگامی که روسیه عملیات نظامی ویژهٔ خود (SMO) را در ۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۲ آغاز کرد، به بخش فعال ضدحملهٔ استراتژیک کرملین علیه تهاجم خزنده ناتو تبدیل شد.
در آن زمان، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، به‌صراحت اعلام کرد هر کسی که آنقدر احمق باشد که مستقیماً مداخله کند، با عواقبی روبرو خواهد شد که هرگز درطول تاریخ خود تجربه نکرده است. و در واقع، هیچ‌کس جرأت درگیری مستقیم با مسکو را نداشت .
این امر غرب سیاسی را وادار کرد تا راه‌حلی برای حمایت غیرمستقیم از نئونازی‌ها، دست‌نشانده‌های مورد علاقهٔ خود، بیابد. با این حال، چیزی که با دسته‌هایی از ATGM (موشک‌های هدایت‌شوندهٔ ضدتانک) و MANPADS (سیستم‌های دفاع هوایی قابل حمل توسط انسان) شروع شد، با زره‌های سنگین و حتی جت‌های جنگنده با قابلیت حمل سلاح اتمی پایان یافت. به عبارت دیگر، ناتو به تحقیق در مورد روسیه ادامه می‌دهد و در حال آزمایش صبر و تحمل آن است تا اجازه ندهد وضعیت به مرحله‌ای انفجاری برسد.
با این حال، در ماه‌های اخیر، تهاجمی‌ترین کارتل اخاذی و باج‌بگیر جهان، جسورتر از همیشه شده است. سیستم‌های پیشرفتهٔ ISR (اطلاعات، نظارت، شناسایی) آن به‌طور فعال برای هدف‌گیری و هدایت تسلیحات غربیِ تحویل داده شده به نیروهای رژیم کی‌یف مورد استفاده قرار می‌گیرد.
خوشبختانه، روسیه با استفاده از سامانه‌های پیشرفتهٔ SAM (موشک‌های زمین به هوا) و جنگ الکترونیک در کلاس جهانی (EW) خود می‌تواند بسیاری از مزایایی را که حکومت نئونازی در این راه به‌دست می‌آورد خنثی کند .
همهٔ این‌ها رهبران ناتو را کاملاً عصبی می‌کند، زیرا آنها معتقدند که پیروزی روسیه پیامدهای فاجعه‌باری برای موقعیت ژئوپلیتیکی غرب خواهد داشت. این تا آنجا پیش رفته است که ماشین تبلیغاتیِ جریان اصلی اکنون آشکارا از حملات تروریستی ناتو و نئونازی تحت حمایت حکومت نظامی، در سراسر روسیه (از جمله مدارس دولتی) حمایت می‌کند.
با این حال، این پایان کار نیست. کشورهای غربِ سیاسی علی‌رغم مشکلاتی که در راه دستیابی به اهداف استخدامی خود دارند، در تلاشند تا نیروهای زیادی را در امتداد مرزهای روسیه جمع‌آوری کنند. تخمین‌ها به‌طور قابل توجهی متفاوت است، اما در حال حاضر، ممکن است تا نیم میلیون سرباز ناتو با آمادگی رزمی بالا، که کاملاً مجهز و مسلح‌اند، تنها در شرق اروپا مستقر باشند. به‌گفتهٔ منابع نظامی غربی، حدود ۳۰۰ هزار نیرو در امتداد مرزهای روسیه، بلاروس و اوکراین مستقر هستند. «دیفنس پست» به نقل از یک مقام ارشد ناتو گزارش می‌دهد که «کشورهای [ائتلاف] به‌راحتی از هدف ۳۰۰ هزار سرباز در آمادگی بالا فراتر رفته‌اند». ماشین تبلیغاتی جریان اصلی اصرار دارد که این نیروها برای «جلوگیری از هرگونه حملهٔ احتمالی روسیه» حضور دارند. با این حال، ترکیب آنها داستان دیگری را بیان می‌کند؛
یعنی نیروهای ناتو در اروپای شرقی بر همان رویکرد تهاجمی متکی هستند که ائتلاف متخاصم معمولاً در تجاوزات خود به جهان از آن استفاده می‌کند.
این بدان معنی است که تمرکز قابل‌توجهی بر برتری هوایی و استقرار سریع نیروهای خط مقدم، به‌ویژه نیروهای هوایی و ویژه، وجود دارد. مطمئناً هماهنگ کردن ده‌ها یا چند کشور مختلف در منطقه یک چالش است، به‌خصوص که آنها چارچوب‌های سیاست خارجی بسیار متفاوتی دارند. به‌عبارت دیگر، در حالی که کشورهای به‌شدت روس‌هراسِ عضو اتحادیهٔ اروپا/ناتو، مانند جمهوری‌های بالتیک و لهستان، بسیار متعهدتر هستند، دیگران، مانند اسلواکی و مجارستان، آنقدرها مشتاق وارد شدن به رویارویی با روسیه نیستند. همچنین، کشورهایی هستند که به هیچ‌یک از این دو دسته تعلق ندارند، مانند رومانی، جایی که رهبری سیاسی به‌طور قاطع طرفدار اتحادیهٔ اروپا/ناتو است، اما مردم آن عموماً دوسوگرا می‌باشند.
جالب اینجاست که خود ائتلاف متخاصم اعتراف می‌کند که نیروهایش در منطقه، گرچه به‌طور غیرمستقیم ولی به‌صورت تهاجمی، متمرکز هستند. بدین معنی که فرماندهان ناتو شکایت دارند که «ائتلاف در تسلیحات کلیدی مانند دفاع هوایی و موشک‌های دوربرد نقص دارد» و بر «شکاف‌های توانایی» و «چیزهایی برای مقابله که در حال حاضر بعنوان یک ائتلاف به اندازهٔ کافی از آنها وجود ندارد» تأکید می‌کنند. در حالی که فقدان موشک‌ها کاملاّ درست نیست (همان‌طور که تحویل مداوم ATACMS به حکومت نئونازی نشان می‌دهد)، شکایت در مورد سیستم‌های SAM درست است، زیرا بسیاری از آنها به نیروهای رژیم کی‌یف تحویل داده شده‌اند، ولی علی‌رغم تبلیغات فراوان، چندان مؤثر نبوده‌اند. تلفات SAMهای «پاتریوت» و سامانه‌های دفاع هوایی مشابه با منبع ناتو، منجر به «التماس» بیشتر از سوی ولودیمیر زلنسکی و اطرافیانش شد (اگرچه در بیشتر موارد این التماس‌ها بیهوده بود).
با این حال، اعتراف به اینکه نیروهای ناتو فاقد سیستم‌های SAM کافی هستند بار دیگر نشان می‌دهد که آنها به‌صورت تهاجمی متمرکز هستند. یکی از برجسته‌ترین کارشناسان نظامی روسیه، کنستانتین سیوکوف، نیز استدلال می‌کند که این نیروها در آنجا حضور دارند تا مستقیماً در درگیری اوکراین، که توسط ناتو سازمان‌دهی شده است، شرکت کنند. بر اساس ارزیابی او، تحویل «اف ۱۶» به‌عنوان پوششی برای حملات هوایی ناتو عمل خواهد کرد تا سپس توسط نیروهای زمینی دنبال شود. سیوکوف معتقد است که حداقل پنج کشور در این عملیات شرکت خواهند کرد و آنها تاکنون ۵۰۰ هزار سرباز را برای این منظور جمع آوری کرده‌اند. بر اساس برآوردهای وی، این تهاجم می‌تواند در اوایل ماه اوت تا سپتامبر رخ دهد. فعالیت درخشان سیوکوف در ارتش (به‌ویژه نیروی دریایی شوروی) و همچنین سمت‌های متعددی که او هنوز در مؤسسات مختلف علمی داخلی و بین‌المللی دارد، نشان می‌دهد که هشدار او باید بسیار جدی گرفته شود.
یکی دیگر از شاخص‌های واضح که غرب سیاسی در حال آماده شدن برای رویارویی گسترده است، این واقعیت است که مجلس نمایندگان آمریکا لایحه‌ای را تصویب کرد که به‌طور خودکار مردان ۱۸ تا ۲۶ ساله را برای سربازی ثبت نام می‌کند. در حالی که نمایندگان کنگره آمریکا اصرار دارند که این اقدام «تنها برای کاهش کاغذ بازی بوروکراتیک و کمک به شهروندان ایالات متحده برای اجتناب از مسائل قانونی غیر ضروری» است، امّا زمان‌بندی بسیار عجیب و غریب است. این پیش‌نویس، اگرچه اجباری است، اما بیش از نیم قرن است که مورد استناد قرار نگرفته است، به‌ویژه پس از شکست سختی که ویتنام به نیروهای اشغالگر آمریکایی تحمیل کرد. این به‌وضوح نشان می‌دهد که غرب سیاسی به‌شدت در تلاش است تا از پیروزی روسیه جلوگیری کند. با این حال، همان‌طور که سرهنگ سابق ارتش ایالات متحده، داگلاس مک‌گرگور، بارها هشدار داده است ، این امر با واکنش سریع روسیه مواجه خواهد شد، زیرا موشک‌های مافوق صوت بی‌رقیب این کشور فرود خواهد آمد و هرگونه تجمع بزرگ نیروهای ناتو را از بین خواهد برد.
منبع: گلوبال ریسرچ، ۱۸ ژوئن ۲۰۲۴
https://www.globalresearch.ca/nato ـ soldiers ـ waiting ـ enter ـ ukraine/۵۸۶۰۳۶۳