نویسنده: علی پورصفر (کامران) ــ «۲۱ ژانویه ۱۹۲۴ برابر با ۱۲ جمادی‌الآخر ۱۳۴۴ لنینِ معروف، مؤسس جمهوری شوروی، از اعاظم داهیان این عصر وفات یافت، در سن ۵۴ سالگی.» علامه محمد قزوینی، این عبارت را در همان روزی نوشت که خبر درگذشت لنین منتشر شد و چون واکنشی بلافاصله نسبت به درگذشت لنین بوده، پس بدون هرگونه تأمل و کنکاشی […]
ادامهٔ مطلبرفیق نورالدین کیانوری ــ «حزب تودهٔ ایران چه می‌گوید؟»، پرسش و پاسخ شمارهٔ ۵، بهمن‌ماه ۱۳۵۸ ــ س: رفیق! آیا برای حزب توده ایران تضاد با امپریالیسم عمده است یا هم مبارزات ملی و هم مبارزات دموکراتیک؟ آیا می‌توان این دو بخش را از یکدیگر جدا ساخت و یکی را عمده و دیگری را غیرعمده تلقی کرد؟ ج: ببنید، رفقا! […]
ادامهٔ مطلببرای جشن روز پیروزی نمایندگان هفت کشور مستقل مشترک‌المنافع وارد مسکو شدند. تا آنجا که به کشورهای غربی مربوط می شود آنها اعزام نمایندگان خود را ضروری ندانستند.
ادامهٔ مطلبشناخت آینده یا “آینده شناسی” (Futurologie) دانشی است که در کار زایش است. هم‌اکنون، با آنکه چندسالی از عمر این دانش نوبنیاد نمی‌گذرد، دربارهٔ آن کتاب‌ها نوشته شده و‌دانشمندان کارشناس متعدد ظهور کرده
ادامهٔ مطلباز پیام چرچیل به استالین در ۲۲ فوریه ۱۹۴۵: «نسل‌های آینده دین خود را در برابر ارتش سرخ بدون هیچ شرطی درست آنطور که ما انجام میدهیم، به‌جا خواهند آورد، بازماندگانی که شاهد این دستاوردهای باشکوه خواهند بود.»
ادامهٔ مطلبمبارزات جنبش‌هاى فمینیستى، تا آنجا که مبارزه‌ای براى تثبیت حقوق اجتماعى ـ قانونى زنان، رفع تبعیض جنسیتى و برقرارى تساوى حقوق مدنى زن و مرد در جامعهٔ سرمایه‌دارى است، مبارزه‌اى دموکراتیک است. اشتراک نظر جنبش فمینیستى مارکسیستى و غیرمارکسیستى در مبارزهٔ مشترک علیه تبعیض جنسیتى و محرومیت‌هاى اجتماعى زنان در جامعهٔ سرمایه‌دارى، از ماهیت و مضمون دموکراتیک این حقوق نتیجه می‌شود. در این مبارزات، برداشت لیبرالى از تساوى حقوق زنان، که به‌طور عمده در سطح ظاهر و آزادی‌هاى جنسى باقى می‌ماند، جایى نمی‌یابد. مضمون لیبرالى از آزادى زنان از این دیدگاه یک‌سویه و متضاد است، زیرا آزادى اقتصادى زن در جامعهٔ سرمایه‌دارى هدف آن نیست.
ادامهٔ مطلبحزب تودهٔ ایران به وسیع‌ترین فعالیت سازمانی ـ تبلیغی در میان قشرهای گوناگون زنان، اعم از کارگر و روشنفکر دست زد و در این زمینه سنن حزب کمونیست ایران را، که از بنیادگذاران جنبش رهایی زنان است، ادامه داد. حزب تودهٔ ایران برای نخستین بار در مجلس چهاردهم طرح حق انتخاب کردن و انتخاب شدن زن را عرضه داشت. موفقیت حزب ما در ایجاد یک نهضت بزرگ در میان زنان ایران برای احقاق حقوق حقهٔ خود قابل ملاحظه است. فعالیت‌های سیاسی، تظاهراتی، مطبوعاتی و اجتماعی زنان، که بوسیله حزب رهبری می‌شد، این بخش عظیم جامعه ایران را به جاده بیداری، تلاش و تکاپو افکند. حزب همچنین در راه افشای عوام‌فریبی‌های دربار پهلوی که مدعی «نجات» زنان کشور ما بود، و در راه ارائه مشی صحیح مبارزه صنفی به زنان ایران پیکاری خستگی‌ناپذیر داشت.
ادامهٔ مطلبنخستین کنگره حزب توده ایران به تاریخ ۱۰ مرداد ۱۳۲۳ برگزار شد.
گروهی از زنان نیز به این کنگره آمدند تا شادباش بگویند.
عده انگشت‌شماری زن، با ناباوری، شرمگین و سر در جبین، رو به اجتماع مردان آوردند. کوشیدند به مفهوم دعوت حزب پی ببرند و آن فراخوان را با محک تجربه بیازمایند.
آنها به این نتیجه رسیده بودند که با استقبال از فراخوان حزب، راه رسیدن به حقوق خود را برگزیده‌اند.
زنی در میان اعضای کنگره نبود.
آزمون‌های دشوار ارتجاع رو به رشد سرمایه‌داری، دسیسه‌های رژیم جنایتکار ــ الیگارشی، بحران‌های عمیق سرمایه‌داری، و دود باروت درگیری‌های نظامی که در سراسر کره زمین پخش می‌شوند، در پیش هستند. با این وجود، ماهیت و خصلت مترقی و خلاق ایده‌های کمونیستی را محال است الغا کرد. آنها مردم را در مبارزه برای جایگزینی سازنده و موثر سیستم بورژوایی الهام می‌بخشند. حزب کمونیست فدراسیون روسیه بر پیوندهای موجودی که در حال حاضر با طبقه کارگر ساخته شده است، اتحادیه‌های کارگری مبارز و مؤثر، توده‌های وسیع روشنفکران زحمت‌کش، جوانان کار و در حال تحصیل، کهنه سربازان نیروهای مسلح و همه زحمت‌کشان تکیه دارد. بگذار دلاوری‌های پرافتخار اسلاف بلشویک ما و کل جنبش کمونیستی جهانی، مبارزان کنونی و آینده علیه سرمایه‌داری را برای دستاوردهای نوین الهام بخشند! بگذار همبستگی زحمت‌کشان و عزم راسخ در رویارویی با الیگارشی و سرسپردگان آن نیرومند‌تر شود! بگذار ایده‌های کمونیسم راه را روشنایی دهند و پرچم سرخ باافتخار بر فراز صفوف رو به رشد مبارزان به‌خاطر جهانی بهتر به اهتزاز درآید!
ادامهٔ مطلببهمناسبت ۴۴-مین سالگرد پیروزی انقلاب بهمن و با گرامی‌داشت خاطرهٔ تابناک رهبری حزب تودهٔ ایران در نخستین سال‌های پیروزی انقلاب که سال‌ها در زندان‌های جمهوری اسلامی به جرم دفاع از انقلاب و آرمان‌های سه‌گانه آن ــ استقلال، آزادی و عدالت اجتماعی ــ به اسارت گرفته شدند و بسیاری از آنها به شهادت رسیدند.
ادامهٔ مطلبتجربۀ گذار از فئودالیسم و تکوین سرمایه‌داری با تاریخچه‌ای چند صدساله، پیچیدگی و زمان‌بر بودن این فرآیند را در پیش چشم می‌گذارد. مسیر گذار از سرمایه‌داری به مراتب دشوارتر از فرآیند عبور از فئودالیسم است. هیچ تجربۀ قطعی و از پیش تعیین‌شده‌ای برای ساختمان سوسیالیسم وجود ندارد اما نکتۀ اساسی و امیدبخش آن است که اینک ما از تجربیات شکست […]
ادامهٔ مطلبامروز، وضعیت در امتداد و پیرامون فدراسیون روسیه شبیه همان وضعیت سال ۱۹۱۷ است. و برای فنلاند و در رابطه با منطقه بالتیک (Ostsee). و در رابطه با لهستان، که به‌دنبال احیای اشتراک منافع است. و در مورد اوکراین که غرب با نیروهای پنجاه کشور کمک می‌کند تا روسیه را شکست دهد. و در رابطه با مولداوی (بسّارابیا). در عین‌حال، تنش در روابط بین جمهوری‌های قفقاز و آسیای مرکزی که بخشی از اتحاد جماهیر شوروی بودند، و در خود این جمهوری‌ها نیز تشدید می‌شود.
دلایل چیست؟ مقصر کیست؟ اغلب گفته می‌شود که این نتیجه سیاست بلشویک‌ها در زمینه دولت‌سازی و روابط ملی است. اما هرگز نمی‌گویند که این نتیجه تخریب اتحاد جماهیر شوروی است.
شما می‌توانید هر چیزی می‌خواهید بگویید. تاریخ را می‌توان بازنویسی کرد، اما نمی‌توان آن را تغییر داد. لنین و بلشویک‌ها اتحاد جماهیر شوروی را ایجاد کردند و بر ویرانی‌ها، تجاوزات و محاصره غرب غلبه کردند. این برای امروز و برای امروز ما چه معنایی دارد؟
زمان آن فرارسیده است که به بن‌بست ساختار نولیبرالیسم پایان دهیم. کار دشواری در پیش است. ما باید در جنگی که بلوک امپریالیستی غرب علیه ما به‌راه انداخته‌اند پیروز شویم. ما باید بیاموزیم در شرایط تحریم‌های اقتصادی در مقیاس کلان چگونه مانند اتحاد شوروی زندگی کنیم و توسعه بیابیم، ما باید به‌وضوح درک کنیم که تحریم‌ها هرگز برداشته نخواهند شد. ما مستلزم یک سیاست اجتماعی ــ اقتصادی کاملاً متفاوت با غرب هستیم. خطوطی که کشورمان را در جریان مدرنیزاسیون سریع لنینیستی ــ استالینیستی قرن بیستم ترسیم کرد. البته برای فناوری قرن بیست و یکم نیز این خط تنظیم شده است. در درجه اول ملی شدن صنایع کلیدی با ضرورت برنامه‌ریزی، استراتژی اقتصادی می‌باشد.
ادامهٔ مطلبگفتمان عمومی با اولویت دادن به دوگانگی کاذب خیر و شرّ منجر به گفت‌وگوهای سطحی در مورد سیاه‌ستیزی و یهودستیزی شده است تا کارکرد امپریالیسم ایالات متحده را که کوچکترین اهمیتی برای آفریقایی یا یهودی قائل نیست، و همه درد و تلاشش برای گسترش ناتوست، نادیده بگیرد. چگونه می‌توان در حین این که به حزبی رأی میدهیم که همچنان نازی‌هایی را مسلح می‌کند که نقش مهمی در خیزش جهانی فاشیسم ایفا کرده‌اند، تلاش کرد تا بحث‌های جدی در مورد یهودستیزی داشته باشد؟ آیا از مردم انتظار می‌رود که رأی ایالات متحده (و اوکراین) علیه قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل در محکومیت نازیسم، نئونازیسم و همه اشکال نژادپرستی را نادیده بگیرند؟
ادامهٔ مطلبتوضیح «۱۰ مهر»: مقاله‌ای که در پیش رو دارید، ۵۶ سال پیش توسط رفیق طبری به رشته تحریر درآمده است. با این وجود، اسلوب و متدلوژی به‌کار رفته در مقاله در تحلیل اوضاع و تعیین وظایف درازمدت و کوتاه‌مدت حزب توده ایران، که بر پایه اصول جهان‌بینی آن است، کماکان تازگی خود را حفظ کرده و برای نیروهای چپ به‌طور اعم و مبارزین توده‌ای به‌طور اخص حاوی درس‌های گرانبهایی است. کوشش کرده‌ایم که بخش‌های عام‌تر مقاله را جداگانه در اختیار خوانندگان سایت قرار دهیم. در پایان، متن کامل مقاله را نیز به‌صورت فایل pdf ضمیمه کرده‌ایم.
ادامهٔ مطلب