جهان ما در حال گذار از یک جهان تک‌قطبی زیر سلطهٔ انحصاری امپریالیسم به یک جهان چند‌قطبی مبتنی بر قوانین و مقررات بین‌المللی و احترام به حق حاکمیت ملی کشورها است. ظهور چین به‌عنوان یک قدرت اقتصادی آلترناتیو برای آمریکا و گرایش هرچه بیشتر کشورهای جهان به نزدیکی و مبادله با آن کشور به‌جای مبادله با آمریکا و غرب، منافع اقتصادی امپریالیست‌های آمریکا و اروپا را به چالش کشیده است.
ادامهٔ مطلبنگاهی به «بیانیهٔ سیاسی سومین پلنوم کمیتهٔ مرکزی حزب تودهٔ ایران …»: عقب‌نشینی از مواضع گذشته یا فرار به جلو؟ بخش پایانی اخیراً سندی با عنوان «بیانیهٔ سیاسی سومین پلنوم کمیتهٔ مرکزی حزب تودهٔ ایران …» در «نامهٔ مردم» شمارهٔ ۱۱۸۴ (۳۰ خرداد ۱۴۰۲) منتشر شد که حاوی نکاتی تازه در ارزیابی‌های رهبری کنونی حزب بود. در نگاه اول، چنین […]
ادامهٔ مطلبدر بخش یکم این سند به مواضع مطرح شده از سوی نویسندگان «بیانیهٔ سیاسی …» در مورد جریان «زن، زندگی، آزادی» پرداختیم و در این بخش به مواضع اعلام‌شدهٔ آنها در مورد جنگ اوکراین می‌پردازیم:
ادامهٔ مطلباخیراً سندی با عنوان «بیانیهٔ سیاسی سومین پلنوم کمیتهٔ مرکزی حزب تودهٔ ایران …» در «نامهٔ مردم» شمارهٔ ۱۱۸۴ (۳۰ خرداد ۱۴۰۲) منتشر شد که حاوی نکاتی تازه در ارزیابی‌های رهبری کنونی حزب بود.
ادامهٔ مطلبدر تاریخ ۲۸ مارچ ۲۰۲۳ بیانیه‌ای با عنوان «بیانیه‌ی احزاب کمونیستی و کارگری به مناسبت یک سال جنگ امپریالیستی در اوکراین» از سوی سایت سولیدنت [۱] منتشرشد که ترجمه‌ی فارسی آن نیز در سایت اخبار روز منتشر شده است[۲]. نظر به اهمیت مسئله‌ی جنگ در اوکراین و تأثیر آن بر روند تحولات جهانی، جا دارد مبانی تحلیلی و پیام‌های این […]
ادامهٔ مطلببحث تورم و کاهش ارزش پول ملی به‌عنوان مهم‌ترین متغیر اقتصادی بالا گرفته و نظرات مختلفی در مورد علل آن طرح گردیده است. با تعیین شعار سال ۱۴۰۲ تحت عنوان «مهار تورم، رشد تولید» از سوی علی خامنه‌ای
ادامهٔ مطلببه بهانهٔ ۴۴-مین سالگرد پیروزی انقلاب بهمن و با گرامی‌داشت خاطرهٔ تابناک رهبری حزب تودهٔ ایران در نخستین سال‌های پیروزی انقلاب که سال‌ها در زندان‌های جمهوری اسلامی به جرم دفاع از انقلاب و آرمان‌های سه‌گانه آن ــ استقلال، آزادی و عدالت اجتماعی ــ به اسارت گرفته شدند و بسیاری از آنها به شهادت رسیدند.
ادامهٔ مطلبمیهن ما امروز در یکی از حاد‌ترین بحران‌های دوران پس از انقلاب خود قرار گرفته است. این بحران چیزی جز نتیجهٔ ناگزیر فقر فزاینده و شکاف عظیم طبقاتی ناشی از بیش از سه دهه سیاست‌های اقتصادی نئولیبرالی و سرکوب‌گرانه، از یک طرف، و ده‌ها سال تحریک سیاسی، دخالت نظامی، و تحریم کشندهٔ اقتصادی از سوی دولت‌های امپریالیستی، از طرف دیگر نیست. این روند چند ده ساله، جامعهٔ ایران را به چنان بشکهٔ باروتی بدل کرده است که تنها یک جرقهٔ کوچک برای انفجار آن کافی است.
ادامهٔ مطلببهموازات شکل‌گیری، گسترش و تحکیم این نظم استراتژیک ـ نظامی امپریالیستی در دوران پس از جنگ دوم جهانی، جهان ما شاهد یک تحول کیفی دیگر در عرصهٔ اقتصادی امپریالیسم نیز بوده است، و آن رشد بی‌سابقهٔ سرمایهٔ مالی ـ بانکی از دههٔ هفتاد قرن بیستم به‌بعد، و سپس قبضهٔ کامل منابع مالی اقتصاد جهان از سوی آن پس از فروپاشی اردوگاه سوسیالیسم است. و این، نه آن‌طور که رفقا در «ارزیابی» مطرح کرده‌اند صرفاً ناشی از بهره‌برداری «سرمایه‌داری جهانی» از انقلاب علمی ـ فنی، بلکه همچنین نتیجهٔ ورود اقتصاد امپریالیستی به یک دوران تازهٔ رکود عمومی اقتصادی از دههٔ ۱۹۷۰ به بعد نیز بوده است.
ادامهٔ مطلببا توجه به این واقعیات باید پرسید آیا حرکت تسلیم‌طلبانه در جهت امضای برجام به امید واهیِ برداشته شدن تحریم‌ها از سوی آمریکا و متحدانش از ندیدن واقعیات و عدم آگاهی از ماهیت امپریالیسم و اهداف آن سرچشمه نمی‌گیرد؟ آیا برداشته شدن تحریم‌های امروز، می‌تواند تضمینی برای عدم تحمیل تحریم‌های تازه به بهانه‌های دیگر باشد؟ این گفتهٔ مطهری که «چه بخواهیم چه نخواهیم اقتصاد کشور به برجام و رفع تحریم‌ها گره خورده است» تنها بخشی از واقعیت را بازتاب می‌دهد. بخش مهم‌تر واقعیت این است که چه بخواهیم و چه نخواهیم استقلال سیاسی میهن ما به مقاومت در برابر تحریم‌ها گره خورده است، و تا روزی که ایران از استقلال خود چشم‌پوشی نکرده است، این تحریم ها ـــ چه با برجام و چه بی‌برجام ـــ ادامه پیدا خواهد کرد.
ادامهٔ مطلبما در این بخش از بررسی «اسناد هفتمین گنگرهٔ حزب تودهٔ ایران» توضیح خواهیم داد که این کمرنگ کردن نقش امپریالیسم در تحلیل اوضاع جهان، چگونه چارچوب تحلیلی رفقا را از یک چارچوب مارکسیستی ـ لنینیستی به یک چارچوب سوسیال ـ دموکراتیک صرفاً مبتنی بر رقابت قدرت‌ها بدل ساخته، «تحلیل» اوضاع جهان را به حد تنها یک «توصیف» اوضاع جهان، آن هم عمدتاً آماری و در قالب منافع و عملکرد کشورهای مختلف تقلیل داده، و بر پایهٔ این نگرش، درگیری‌های منطقه‌ای در خاورمیانه را به سطح کشمکش‌های قدرت‌طلبانهٔ ناشی از «زیاده‌خواهی»های دولت و «انحصارات» آمریکا از یک سو و «ماجراجویی»های «بنیادگرایان مذهبی» برای برقراری یک «امپراتوری اسلامی» در منطقه تقلیل داده است.
ادامهٔ مطلباما پرسشی که مطرح است این است که چگونه امروز، نزدیک به ۳۱ سال پس از برگزاری کنگرهٔ سوم حزب، خوابیدن گردوغبار ناشی از سقوط حاکمیت سوسیالیستی در اتحاد جماهیر شوروی، و روشن شدن بسیاری از حقایق دربارهٔ دلایل آن، کنگرهٔ هفتم حزب تودهٔ ایران از ایدئولوژی حزب عدول می‌کند؟ چگونه و تحت کدام روند، جریانی که تعداد نمایندگان آن در مقطع برگزاری کنگرهٔ سوم، و در خود کنگره، کمتر از انگشتان یک دست بود، امروز به جریان غالب در کمیتهٔ مرکزی و کنگرهٔ هفتم حزب بدل شده است و در اولین کنگرهٔ پس از درگذشت رفیق خاوری، و برای نخستین بار در تاریخ ۸۰سالهٔ حزب ما، برخورد تجدیدنظرطلبانهٔ خود نسبت به ایدئولوژی مارکسیستی ـ لنینیستی حزب را به تصویب می‌رساند و حزب را وادار به عدول از ایدئولوژی تاریخی خود می‌کند؟
ادامهٔ مطلبدر اسناد کنگرهٔ هفتم حزب، پس از یک بحث طولانی در مورد «شکست» سوسیالیسم قرن بیستم، اعلام گونه‌گونی اشکال «سوسیالیسم قرن بیست و یکم» و «راه‌های متفاوت» رسیدن به آن، و به‌دنبال آن، پافشاری‌های مکرر در مورد ضرورت «بازبینی خلاقانهٔ» مارکسیسم ـ لنینیسم، ما با تعریف تازه‌ای از جهان‌بینی حزب تودهٔ ایران مواجه می‌شویم.
ادامهٔ مطلبما از رفقای رهبری حزب تودهٔ ایران می‌خواهیم که به‌خود بیایند و از کشیدن بیشتر حزب به چنین ورطه‌های خطرناک و غیراخلاقی، که سرانجامی جز تضعیف هرچه بیشتر حزبِ همهٔ ما نخواهد داشت، جداً بپرهیزند. گفتا «ز که نالیم که از ماست که بر ماست.»
ادامهٔ مطلبسؤال اساسی که در اینجا پیش میآید این است که آیا باید با این گسترش ناتو مبارزه کرد یا برای «بهانه ندادن به‌دست امپریالیسم» از مقاومت دست کشید؟ این‌طور که از سخنان رفیق «سخنگوی» حزب بر میآید، او حامی راه دوم است. به‌عبارت دیگر، معنای گفته‌های او این است: مقاومت بی مقاومت، چون این کار تنها امپریالیسم و انحصارهای اسلحه‌سازی را تقویت می‌کند و کشورهای دیگری را به‌عضویت ناتو در می‌آورد. می‌پرسیم: آیا این چیزی جز دعوت آشکار به انفعال در برابر سلطه‌جویی‌های امپریالیسم است؟ و آیا این واقعاً همان حزب تودهٔ ایرانِ هشتادسالهٔ ضدامپریالیست و ضدفاشیست ما است که چنین سخن می‌گوید؟
ادامهٔ مطلب