پنتاگون و داعش، ایران را نشانه گرفته‌اند
همه کسانی که در واشنگتن جهت باد را درک کرده‌اند، می‌دانند که همکاری استراتژیک روسیه و ایران، با چین، بزرگ‌ترین ماجرای سده بیست و یکم است: ادغام اروپا ـ آسیا با روسیه و ایران به‌عنوان مهره‌های استراتژیک انرژی و چین به‌عنوان لوکوموتیو سرمایه‌گذاری. برای ایجاد مانع بر سر راه چنین امری، ایالات متحده کار زیادی نمی‌تواند انجام دهد.
چهارشنبه گذشته ژنرال جوزف وتل (۱) فرمانده سنتکوم (۲) در برابر کمیسیون نیروهای مسلح مجلس ایالات متحده، یک لحظه چنین تصور نمود که روح دکتر فولآمور(۳) در او حلول کرده است. «ما باید در پی موقعیت‌هایی باشیم که موجب ثبات‌زدایی ایران شود؛ حال از طریق ابزار نظامی باشد یا به کمک شیوه‌های دیگر.»
هر اندازه که عصر ما اورولی (۴) باشد، جمله بالا برابر یک اعلام جنگ است. با نتیجه از بین رفتن پیمان هسته‌ای که در تابستان ۲۰۱۵ با ایران و سازمان ملل متحد بسته شده است.
جوزف فولآمور به خودش زحمت «جویدن» کلماتش را نداد.
ایران یکی از بزرگ‌ترین تهدیدهایی است که امروزه ایالات متحده با آن رو‌به‌روست (دکترین رسمی پنتاگون چنین چیزی را می‌گوید؛ ایران در نخستین مکان پس از روسیه، چین و کره شمالی قرار گرفته است). «ایران نقش ثبات‌زدایی خود را توسعه داده است» و «بزرگ‌ترین تهدید دراز‌مدت» را در تمام خاورمیانه تشکیل می‌دهد.
ایران خیانت‌کار است؛ «من فکر می‌کنم که ایران در منطقه‌هایی که آنها را منطقه خاکستری می‌نامم عمل می‌کند.» این هم «منطقه‌ای است که بین منطقه رقابت طبیعی بین کشورها و دروازه‌های درگیری‌های آشکار قرار دارد.»
ایران در «تسهیل کمک‌های مرگ‌آفرین در‌گیر شده است.» به‌کارگیری «نیروهای نیابتی» و شماری از «فعالیت‌های سیبرنتیکی» از آن جمله‌اند.
ایالات متحده «بهبودی قابل‌توجهی در رفتار ایران مشاهده نکرده است.» کودک (کشور) ناسازگار مورد نظر، هنوز مسأله‌ساز است و «تهدیدهای قابل تأملی» از لحاظ توان هسته‌ای و برنامه «نیرومند» موشک‌های دور‌برد خود در پیشِ رو می‌گذارد.
بنابراین دیگر بس است. ما می‌رویم مسأله را حل کنیم.
جهاد پایان‌ناپذیر سنتکوم
یک پاسخ ساده به خشم کودکانه این مرد مافیایی عبارت خواهد بود از هدیه‌ای مرکب از دلارهای نفتی آل سعود.
یا با یادآوری این مطلب که جوزف فولامور به‌رغم گزارش‌های هفده آژانس اطلاعاتی ایالات متحده که بر اساس آنها ایران فاقد سلاح هسته‌ای است و برنامه‌ای هم برای ساختن آنها ندارد، موضع‌گیری خود را خطاب به آنهایی نموده است که هنوز درباره «تهدیدهای هسته‌ای» ایران داد سخن می‌دهند.
اما واقعیت‌ها همواره از پندار‌ها پیشی می‌گیرند. دولت اسلامی (داعش) یک ویدئو به زبان فارسی تهیه کرده است که دارای پیامی برای آیت‌الله خامنه‌ای است که در آن اعلام جنگ به ایران داده است، زیرا ایرانی‌ها مبلغ شیعه هستند و یهودی‌ها را «تحمل» می‌کنند.
نه، این یک طرح مانتی پیتون (۵) نیست. در واقع ما به‌سوی وضعیتی هرچه بیشتر عجیب و غریب می‌رویم، یعنی آن وضعیتی که در آن سنتکوم به کشور‌های افغانستان و عراق هجوم آورده و آنها را تسخیر کرده؛ مرگ و نابودی را به رایگان تقسیم کرده؛ که بحرانی عظیم با هزاران پناه‌جو به‌همراه آن ایجاد کرده است؛ که دوباره در عراق در جنگ است که به‌هر بهایی در جست‌و‌جوی تغییر رژیم در سوریه است؛ که در پس‌زمینه، نابودی یمن را توسط عربستان سعودی رهبری می‌نماید و امروز خود را عملا و آشکارا متحد عینی داعش می‌یابد، که آن را سال‌ها به حال خود بر ضد ایران گذاشته بود.
اگر مایل هستید، می‌توانید نام آن را جهاد سنتکوم بگذارید.
کنش بزرگ جوزف فولامور درست هنگامی رخ داد که محور نومحافظه‌کاران ـ لیبرال، محافظه‌کاران که روس‌ستیزی بیمارگونه و ایران‌ستیزی خود را در راهروهای واشنگتن دی.سی. و فراتر از آن پخش می‌کردند و تازه داشتند یک آب نبات ژئوپلیتیک را مزمزه می‌کردند: رئیس‌جمهور ایران حسن روحانی رئیس‌جمهور روسیه، ولادیمیر پوتین را در قصر بزرگ کرملین مسکو ملاقات می‌کرد. به زبان نومحافظه‌کاران، یعنی «ملاها» به ملاقات «هیتلر» رفته بودند.
ولی برخی از توسعه‌ها قابل پیش‌بینی بود. وزیر امور خارجه جواد ظریف تأیید کرد ارتش روسیه اجازه دارد از پایگاه‌های ایران «مورد به مورد» عمدتا بر ضد جهادگراها در سوریه استفاده کند. مانند اوت سال پیش که بمب‌افکن‌های ت او-۲۲ ام ۳ و اس او-۳۴ با شعاع عمل بزرگ، ماموریت‌های خود را از طریق پایگاه همدان انجام دادند.
ولی همان‌گونه‌ای که روحانی و پوتین آن را آشکار ساختند، ملاقات آنها از همکاری نظامی ساده فراتر رفت و به مسأله واقعی ترور و تروریسم رسید. امروزه این همکاری شامل افزایش حجم مبادلات تجاری و علمی؛ ساختن دو نیروگاه جدید هسته‌ای غیرنظامی در بندر بوشهر؛ سایت نخستین راکتور ایرانی؛ عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای (اس.سی.او.) و در آینده‌ای نزدیک، کمک روسی و چینی به نهاد‌های بانکی ایران.
در حالی که گروه کاخ سفید می‌کوشد پیش از ملاقات رسمی وزیر امور خارجه «تی رکس تیلرسن» از روسیه در دو هفته دیگر، گشایش‌های روسیه به ایران را به‌صورت یکی از موانع کلیدی در پیشِ روی شعار کهنه «تجاوز روسیه» به اوکرائین، به اروپای شرقی و در فضای مجازی قلمداد کند.
در نظر پنتاگون، همکاری روسیه با ایران عملی نفرت‌انگیز تلقی می‌شود، در سوریه یا در جای دیگر و به‌ویژه پس از نبرد حلب. افزون بر آن، این دیدگاه به‌ویژه با جهان‌بینی ریشلیو ـ ماکیاولی استیو بانن مطابقت دارد. در زمان بحران گروگان‌های آمریکا در ایران، استیو بانن افسر نیروی دریایی بود و هم آواز با کله گنده‌های پنتاگون، ایران را یک تهدید وجودی می‌داند.
به این ترتیب تابلوی فروخته شده امروزه به افکار عمومی نمی‌تواند از این ترسناک‌تر باشد: ایران ثبات تمام خاورمیانه را در‌هم می‌ریزد در حالی که روسیه ثبات اروپای شرقی، غرب بالکان، اوکرائین و در واقع تمام کره زمین را بر هم می‌ریزد.
کدام پیمان هسته‌ای؟
حداقل این که، نقشه راه واشنگتن برای ایران در انظار عمومی قرار گرفته است و هم‌چنین مجازات‌های بسیار سنگین وابسته به آن؛ به ستوه آوردن بی‌وقفه با تبلیغات دائمی که هدفش افکار عمومی غرب است؛ عملیات پنهانی و سرانجام جنگ آشکار.
سناتور بوب کورکر، دبیر کمیته امور خارجه سنای ایالات متحده، با شور و شوق طرح قانون «جلوگیری از فعالیت‌های ثبات‌زدایی ایران» را پی می‌گیرد که اگر تصویب شود تعهد هسته‌ای ایالات متحده را با ایران که از طرف سازمان ملل متحد نیز تأیید شده، ملغی خواهد نمود؛ سپاه پاسداران جمهوری اسلامی را به‌عنوان سازمانی تروریستی معرفی خواهد کرد و دریچه یک رشته از تحریم‌های جدید را باز خواهد نمود.
ولی همه این‌ها می‌تواند به مصداق سگی باشد که پارس می‌کند اما گاز نمی‌گیرد. همه کسانی که در واشنگتن جهت باد را درک کرده‌اند، می‌دانند که همکاری استراتژیک روسیه و ایران، با چین، بزرگ‌ترین ماجرای سده بیست و یکم است: ادغام اروپا ـ آسیا با روسیه و ایران به‌عنوان مهره‌های استراتژیک انرژی و چین به‌عنوان لوکوموتیو سرمایه‌گذاری. برای ایجاد مانع بر سر راه چنین امری، ایالات متحده کار زیادی نمی‌تواند انجام دهد.
۱ـ Joseph Votel
۲ـ فرماندهی مرکزی ایالات متحده، پنتاگون
۳ـ فیلم مشهور استانلی کوبریک که در آن یک ژنرال نیمچه دیوانه آمریکایی که مطمئن است روس‌ها می‌خواهند آب آشامیدنی را در ایالات متحده مسموم کنند، شماری از بمب‌افکن‌های ب ـ ۵۲ حامل بمب هسته‌ای را بر روی شوروی سابق می‌فرستد.
۴ـ جرج اورول (۱۹۰۳ ـ ۱۹۵۰)، نویسنده معروف انگلیسی که کتاب‌های «قلعه حیوانات» و «۱۹۸۴» وی از شهرت خاصی برخوردار است.
۵ـ گروه مشهور طنز‌پرداز تلویزیون بریتانیا