تجاوز به ایران همچنان ادامه دارد
ایران کاملاً آگاه است که واشنگتن در تعهد به وعده‌های خود کوتاهی خواهد کرد و اقدامات خصمانه ادامه خواهد یافت. ایران همچنین می‌داند که تنها راه ممکن برای خروج از تلاش‌های مهار آمریكا، اجازه دادن به سقوط دلار و تمركز اقتصادی روی قدرت‌های دیگر مانند روسیه و چین است. تا زمانی که بایدن دلایل تازه‌ای برای توجیه اعتماد به ایالات متحده آمریکا ارائه نکند، دلایل قانع‌کننده چندانی وجود ندارد که بتوان باور کرد به‌زودی تحولی تازه در روابط ایران و آمریکا آغاز خواهد شد.
توقیف وب‌سایت‌های ایرانی نشان می‌دهد که بایدن می‌خواهد به سیاست‌های ضد ایرانی ادامه دهد. انتخاب بایدن، آنهم پس از سیاست ترامپ در قبال ایران، می‌بایستی عصر تازه‌ای را نوید می‌داد. اما تجاوز به ایران ادامه دارد ــ و از همین رو امید چندانی برای رسیدن به توافق هسته‌ای وجود ندارد.
برخی فکر می‌کردند، پس از دوران فاجعه‌آمیز ترامپ، حضور یک رئیس‌جمهور جدید در ایالات متحده، به‌معنای از سرگیری روابط ایالات متحده با ایران است. اما روشن است که چنین نمی‌باشد.
گفت‌وگوهای واشنگتن و تهران در مورد بازگشت به مفاد برنامه جامع اقدام مشترک (JCPOA یا «توافق هسته‌ای») نشان می‌داد که می‌توان به پیشرفتی دست یافت. اما عصر سه‌شنبه گذشته، FBI وب‌سایت فرستنده بین‌المللی پرس تی وی PressTV و چندین رسانه خبری دیگر ایران را توقیف کرد و صفحه آنرا با متنی جایگزین ساخت که بیان می‌دارد، این توقیف یک دستور دادگاه ایالات متحده است و این وب‌سایت‌ها «روند دموکراتیک ایالات متحده را تضعیف می‌کنند».
همین چند روز پیش، ایران رئیس‌جمهور جدیدی را انتخاب کرد، ابراهیم رئیسی، که به‌عنوان یک تندرو شناخته می‌شود و قبلاً قول داده است که هرگز با بایدن دیدار نکند.
این کاملاً مسخره است کشوری که ادعا می‌کند برای آزادی بیان ایستاده است، این وب‌سایت‌ها را آفلاین کند. اما این فقط آخرین مورد از لیست اقدامات غیرقانونی و تجاوزگرانه‌ای نیست که واشنگتن برای دهه‌ها علیه ایران انجام داده است. یک‌بار دیگر، بایدن ثابت می‌کند که رویکرد وی در قبالِ تهران هیچ تفاوتی با سلف خود ندارد. اگرچه او صحبت از گفتوگو می‌کند، اما ظاهراً قصد ندارد از میراث وقیحانه ترامپ عذرخواهی کند.
واشنگتن مدتهاست که ایران را یک کشور حامی تروریسم و یک کشور سرکش می‌داند. اما اگر به سوابق تاریخی نگاه شود، می‌بینیم این ایالات متحده آمریکاست که در هر مورد متجاوز بوده است.
تصور کنید یک کشور خارجی در انتخابات دمکراتیک کشور شما دخالت کند و رئیس‌جمهور منتخب را به نفع یک عروسک مستبد و دست‌نشانده سرنگون سازد. یا از حمله خارجی به کشور شما پشتیبانی کند، به‌طور تصادفی یک هواپیمای غیرنظامی را که توسط شرکت هواپیمایی کشوری اداره می‌شود، سرنگون سازد و سپس اعلام نماید که هرگز به‌خاطر آن عذرخواهی نخواهد کرد. این کشور خارجی یک قرارداد قانونی الزام‌آور با کشور شما امضاء کرده است، اما به‌سادگی زیرش می‌زند و آن را فاقد اعتبار دانسته و رعایت نمی‌کند، چرا که دیگر به‌طور ناگهانی شرایط برایش مناسب نیست. این کشور خارجی نفت استخراج شده از کشور شما را به زور در دریا مصادره می‌کند و سپس آن را مجدداً می‌فروشد. و علاوه بر همه اینها و در رأس، یکی از ارشدترین و محبوب‌ترین سیاستمداران کشور شما را به قتل می‌رساند. ایالات متحده همه اینها ــ و بیشتر ــ را در قبال ایران انجام داده است، اما هرگز در قبال آن پاسخگو نبوده است.
آنطور که اغلب به تصویر کشیده می‌شود، به‌خاطر اهداف مذهبی نیست که ایران کشوری این چنین با حرارت ضد آمریکایی است. خصومت با ایالات متحده را می‌توان در داستانی جست‌وجو کرد که در آن ایالات متحده به‌طور مداوم سعی در تسلط سیاسی بر ایران داشته و دارد تا بتواند ذخایر نفتی آن را کنترل کند. طومار طولانی تجاوز و خشونت باعث ایجاد بی‌اعتمادی متقابل و نفرت ایدئولوژیک شده است.
این امر باعث ایجاد درگیری‌های نیابتی در خاورمیانه گردیده که از لبنان تا سوریه و یمن را گرفتار کرده است. برای ایالات متحده آمریکا، طرد ایران به‌عنوان یک کشور یاغی، آسان است، اما ممکن است ایالات متحده نیازمند یک بازنگری در رفتار خود باشد تا دریابد که چگونه این رابطه مسموم شده است. آنطور که مصادره وب‌سایت‌ها نشان می‌دهد، به‌نظر نمی‌رسد دولت بایدن خواهان آن باشد تا به تهران مهلتی برای تنفس دهد. حتی اگر می‌خواهند خود را از نظر اخلاقی برتر از ترامپ نشان دهند، در عمل با سلف خود تفاوت چندانی ندارد.
شاید بایدن می‌خواهد با تهران گفتوگو کند. اما تاکنون، همه چیز نشان از آن دارد که ایالات متحده می‌خواهد همان سیاست‌های ترامپ را دنبال نماید و در نتیجه به برجام برنگردد و تحریم‌ها علیه ایران را ادامه دهد ــ مگر اینکه ایران برای تغییر قوانین بازی، در مقابل آمریکا زانو بزند و شرایط گسترده و یک‌جانبه آن را بپذیرد.
مسئله توافق هسته‌ای ــ برجام ــ برای آمریکا، دیگر فقط در مورد جاه‌طلبی‌های هسته‌ای ایران نیست، بلکه در مورد تلاش‌های گسترده‌تر برای مهار برنامه موشکی بالستیک این کشور است. تلاش برای ایجاد فشار بیشتر با تصرف وب‌سایت‌های ایرانی اشتباهی است استراتژیک، به‌ویژه با توجه به این واقعیت که دوستدارانِ مردم ایران به‌سمت تندروها سوق داده می‌شوند.
بله، تهران خواهان تخفیف تحریم‌ها است، بنابراین نباید توافق احتمالی را منتفی دانست، خصوصاً اینکه ایران در ازای آن مجبور است اورانیوم غنی شده خود را ارائه دهد. اما ایران تسلیم هر خواسته ایالات متحده نخواهد شد و برای کاهش تنش نیز هیچ فرصتی وجود ندارد. رئیس‌جمهور جدید ایران رئیسی این موضوع را صریحاً اعلام کرده است.
ایران کاملاً آگاه است که واشنگتن در تعهد به وعده‌های خود کوتاهی خواهد کرد و اقدامات خصمانه ادامه خواهد یافت. ایران همچنین می‌داند که تنها راه ممکن برای خروج از تلاش‌های مهار آمریكا، اجازه دادن به سقوط دلار و تمركز اقتصادی روی قدرت‌های دیگر مانند روسیه و چین است. تا زمانی که بایدن دلایل تازه‌ای برای توجیه اعتماد به ایالات متحده آمریکا ارائه نکند، دلایل قانع‌کننده چندانی وجود ندارد که بتوان باور کرد به‌زودی تحولی تازه در روابط ایران و آمریکا آغاز خواهد شد.