تجاوز بی‌دلیل آمریکا به عراق
چرا کلینتون، جورج دبلیو بوش، و سر سپردگانشان نباید به اتهام مشارکت در قتل بی‌دلیل همه این کودکان عراقی در دادگاه جنایی محاکمه شوند؟ چرا باید «جنگ تجاوزکارانه» فقط در مورد بمب، گلوله، موشک، سرباز، تانک، پهپاد و هواپیما اعمال شود و نه تحریم‌های اقتصادی که آگاهانه، عمداً و عامدانه مردم بیگناه را می‌کشند؟
در مورد تهاجم روسیه به اوکراین، سرمقاله روزنامه واشنگتن پست در روز شنبه می‌نویسد که «درگیری اوکراین آزمونی دشوار برای اروپا و همچنین حمله به اساسی‌ترین الزاماتی است که نظام غرب بر آن تکیه دارد: غیرقابل قبول بودن جنگ‌های تهاجمی بی‌دلیل.»
در ادامه سرمقاله امروز، واشنگتن پست خواستار تشکیل یک دادگاه بین‌المللی برای محاکمه ولادیمیر پوتین و «سرسپردگان» او به دلیل «جنگ تجاوزکارانه» علیه اوکراین شد. واشنگتن پست به نقل از دادگاه نورنبرگ:
« آغاز جنگ تجاوزکارانه … نه‌تنها یک جنایت بین‌المللی، بلکه بزرگترین جنایت بین‌المللی است که با سایر جنایات جنگی تنها به این دلیل تفاوت دارد که شرِ انباشته شدهِ کل را به همراه دارد.»
امّا چیزی که مرا متحیر می‌کند این است که چرا واشنگتن پست ، رئیس‌جمهور جورج دبلیو بوش و «سرسپردگان» او را به دلیل تهاجم بی‌دلیل به عراق محکوم نمی‌کند و چرا واشنگتن پست برای بوش و «سرسپردگانش» دادگاهی از نوع نورنبرگ را فرانمی‌خواند. به هر حال، هیچ استثنایی برای جنایات جنگی از این نوع نباید وجود داشته باشد. آیا فقط روسیه، آلمان و سایر کشورها هستند که باید به‌خاطر جنگ‌های تجاوزکارانه بی‌دلیل محکوم و محاکمه شوند؟ چرا مقامات آمریکایی باید از این اصل دادگاه نورنبرگ مستثنی شوند؟
این یک واقعیت مسلم است که عراق هرگز به ایالات متحده حمله نکرد. ایالات متحده از ابتدا در این درگیری متجاوز بود. بوش و یارانش از اینکه پدرش، رئیس‌جمهور جورج اچ دبلیو بوش ، صدام حسین را در جنگ خلیج فارس از قدرت برکنار نکرده بود، ناراحت بودند. آنها قصد داشتند اشتباه بوش بزرگ را تصحیح کنند.
بوش و سرسپردگانش برای توجیه تهاجم بی‌دلیل خود به عراق، دروغی در مورد سلاح‌های کشتار جمعی فرضی صدام ساختند. سرانجام، زمانی که هیچ سلاح کشتار جمعی پیدا نشد و دروغ آنها بر ملا گردید، بوش بدون این که به‌خاطر «اشتباه» خود عذرخواهی و بلافاصله دستور خروج نیروهای آمریکایی از عراق را صادر کند، به ارتش خود دستور داد در عراق بماند و هر کس را که به رژیم جدیدی که او و یارانش بر سر کار آورده بودند اعتراض کرد، از میان بردارند.
اما حتی اگر ادعای بوش در مورد تسلیحات کشتار جمعی دروغ هم نمی‌بود، این واقعیت که یک دولت ــ ملت دارای سلاح‌های کشتار جمعی است، از نظر قانونی یا اخلاقی، هیچ چیز جنگی تجاوزکارانه علیه آن دولت ــ ملت را توجیه نمی‌کند. علاوه بر این، تنها سازمان ملل، نه دولت ایالات متحده، صلاحیت اجرای قطعنامه‌های کشتار جمعی را دارد، و این که سازمان ملل مجوز حمله و جنگ تجاوزکارانه علیه عراق را صادر نکرد، امری است مسلّم.
این فقط بوش پسر نیست که ناراحت می‌باشد از این که پدرش نتوانست در جنگ خلیج فارس رژیم عراق را تغییر دهد. پرزیدنت بیل کلینتون در طول دوره ریاست جمهوری خود در دهه ۱۹۹۰ با اجرای یکی از وحشیانه‌ترین سیستم‌های تحریم در تاریخ که به مرگ صدها‌هزار کودک بیگناه عراقی منجر شد، علیه مردم عراق جنگید.
در واقع، در سال ۱۹۹۶، سفیر کلینتون در سازمان ملل، مادلین آلبرایت، اعلام کرد که مرگ نیم میلیون کودک عراقی بر اثر تحریم‌ها «ارزش آن را داشت». منظور او از «آن» تغییر رژیم بود که طی آن، دیکتاتور عراق، صدام حسین، از قدرت برکنار می‌شود و دیکتاتور دیگری که مورد تأیید آمریکا باشد جایگزین می‌گردد.
تصور این بود که مرگ همه آن کودکان عراقی باعث می‌شود تا صدام دچار عذاب وجدان شود و در نتیجه قدرت را رها کند. این طرح مرگبار جواب نداد. صدام در قدرت ماند و تحریم‌های مرگبار تا پنج سال دیگر از جمله پس از انتخاب بوش پسر به کشتار کودکان بیگناه عراقی ادامه داد.
چرا کلینتون، جورج دبلیو بوش، و سر سپردگانشان نباید به اتهام مشارکت در قتل بی‌دلیل همه این کودکان عراقی در دادگاه جنایی محاکمه شوند؟ چرا باید «جنگ تجاوزکارانه» فقط در مورد بمب، گلوله، موشک، سرباز، تانک، پهپاد و هواپیما اعمال شود و نه تحریم‌های اقتصادی که آگاهانه، عمداً و عامدانه مردم بیگناه را می‌کشند؟
یک طنز تلخ در همه اینها نهان می‌باشد و آن این است که صدام حسین، که مقامات آمریکایی او را «هیتلر جدید» می‌نامیدند، زمانی که او در دهه ۱۹۸۰ یک جنگ تجاوزکارانه بی‌دلیل علیه ایران به‌راه انداخت، شریک و متحد مقامات ایالات متحده بود. آنها به این دلیل از صدام در جنگ تجاوزکارانه او علیه ایران حمایت می‌کردند، زیرا آنها عاشق این واقعیت بودند که ارتش او در حال کشتن ایرانیان است. دلیل اینکه آنها این کشتارها را دوست داشتند این بود که هنوز مردم ایران را به‌خاطر سرنگونی دیکتاتور بی‌رحمی که سیا در کودتای ۱۹۵۳ خود به قدرت نشانده بود (شاه ایران) نبخشیده بودند.
امروز حداقل روسیه می‌تواند به‌عنوان دلیل تهاجم «بی‌دلیل» خود به اوکراین، به تهدید آمریکا مبنی بر استفاده از ناتو برای استقرار پایگاه‌های نظامی، تانک‌ها، سربازان و موشک‌ها در اوکراین اشاره کند. تنها چیزی که ایالات متحده می‌تواند برای توجیه حمله بی‌دلیل خود به عراق به آن اشاره کند، دروغ خود در مورد عدم وجود سلاح‌های کشتار جمعی است.
در پایان، اجازه دهید یک نکته بسیار مهم را تکرار کنم: عراق هرگز به ایالات متحده حمله نکرده است. این آمریکا بود که به عراق حمله کرد. در طول درگیری، آمریکا متجاوز و عراق مدافع بود.
چرا واشنگتن پست این نکته اساسی و مهم را به‌رسمیت نمی شناسد و نمی‌پذیرد؟ چرا اصل نورنبرگ را تنها در مورد روسیه و نه برای ایالات متحده در نظر می‌گیرد؟
* https://www.globalresearch.ca/what-about-unprovoked-us-aggression-against-iraq/5809395
جیکوب جی. هورنبرگر موسس و رئیس بنیاد آینده آزادی است. او در لاردو، تگزاس به دنیا آمد و بزرگ شد و مدرک کارشناسی خود را در اقتصاد از موسسه نظامی ویرجینیا و مدرک حقوق خود را از دانشگاه تگزاس دریافت کرد. او دوازده سال وکیل دادگستری در تگزاس بود. او همچنین استادیار دانشگاه دالاس بود و در آنجا حقوق و اقتصاد تدریس می‌کرد. در سال ۱۹۸۷، آقای هورنبرگر وکالت را ترک کرد تا مدیر برنامه‌های بنیاد آموزش اقتصادی شود. او آزادی و بازارهای آزاد را در ایستگاه‌های رادیویی گفت‌وگو در سراسر کشور و همچنین در برنامه‌های نیل کاووتو و گرتا ون سوسترن از فاکس نیوز دارد و به‌عنوان مفسر معمولی در برنامه دیده‌بان آزادی قاضی اندرو ناپولیتانو ظاهر می‌شود.
منبع اصلی این مقاله بنیاد آینده آزادی است.