حزب دموکرات یک پوسته ورشکسته اخلاقی است که سال‌ها دروغ و فساد آن را از درون خالی کرده است. بسیاری نمی‌خواهند این واقعیت تلخ را بپذیرند. اما ما (سیاهان و مردمان استعمار‌زده) باید به‌طور عینی بپذیریم که با این انتخابات و یا هر انتخابات دیگر بورژوازی، هیچ چیز تغییر اساسی نخواهد کرد. ما می‌توانیم و باید در این فضاها به رقابت بپردازیم، اما به‌خوبی اگاهیم که تا زمانی که قدرت توسط دیکتاتوری استعماری/سرمایه‌داری آمریکایی ــ اروپایی حفظ شود، سیاه‌پوستان همچنان رنج خواهند برد و کل بشریت با تهدیدی وجودی مواجه خواهد بود.

کوبا سالی یک‌بار سر خود را از حصار دور حیاط خلوت آمریکا بالا می‌آورد و از جهان می‌خواهد تا زندانی بودنش را محکوم کنند. و ایالات متحده سالی یک‌بار، علیرغم تمام لفاظی‌های پُر سرو‌صدایش در مورد نظم بین‌المللی و دموکراسی، صدای مجمع عمومی‌ سازمان ملل را نادیده می‌گیرد و به گرسنگی دادن مردم کوبا ادامه می‌دهد. از سال ۱۹۹۲ تاکنون، سی بار مجمع عمومی ‌سازمان ملل متحد در رأی‌گیری‌های خود، با اکثریت قاطع تحریم‌های آمریکا علیه کوبا را محکوم کرده است.

ناظران بر این باورند که روابط روسیه و غرب وخیم‌تر خواهد شد و پس از همه‌پرسی در چهار منطقه اوکراین، درگیری بین روسیه و آمریکا همراه با ناتو در کانون توجه قرار خواهد گرفت و «جنگ نیابتی» قبلی به یک درگیری مستقیم بین روسیه و غرب تبدیل خواهد شد.

رسانه‌های غربی پس از سال‌ها که اقتصاد ونزوئلا را شکستی ناگوار و نشان‌دهنده خطرات سوسیالیسم تصویر می‌کردند، اکنون به نادرستی، بهبود آن را به حساب «پذیرش سرمایه‌داری» توسط دولت آن کشور می‌گذارند.

این یک پرچم قرمز بود که کشورها را از تبدیل تجارت، پس‌انداز و بدهی‌های خارجی خود به دلار ترساند و کاری کرد که از استفاده از سپرده‌های بانکی و اوراق بهادار دلاری یا یورویی به‌عنوان وسیله پرداخت خودداری کنند. با ترغیب کشورهای دیگر که فکر کنند چگونه خود را از شّر سیستم پولی و تجارت جهانی که در سال ۱۹۴۵ با صندوق بین‌المللی پول، بانک جهانی و متعاقباً سازمان تجارت جهانی آغاز گردید، رها سازند، مصادره‌های ایالات متحده به پایان بخشیدن اسناد استاندارد خزانه‌داری آن که از سال ۱۹۷۱ و از زمان حذف پشتوانه طلا از دلار بر امور مالی دنیا حکومت می‌کند، سرعت بخشیده است.

اکنون شاهد تورم افسار گسیخته در ایالات متحده، افزایش نرخ بهره توسط فدرال رزرو، و اثرات منفی آن بر روی بازارهای همۀ کشور‌ها هستیم.
همۀ این پدیده‌ها و وقایعی که به‌سرعت از جلوی چشم می‌گذرد، نشانۀ مشکلات روز افزون و فروپاشی نظامی‌ اقتصادی است که بعد از جنگ جهانی دوم توسط ایالات متحده طراحی، رهبری و اعمال می‌شود.
به اعتقاد من آنچه که شما در مورد ونزوئلا در اعتلای روابطش با ایران، در امضای اتحاد استراتژیک میان ایران و چین و همین‌طور اتحاد استراتژیک میان چین و روسیه بیان کردید، همگی نشان از تولد نظمی‌ جدید در جهان دارد.