ایالات متحده مانع صلح در غزه است و از جنگ نسل کشی اسرائیل علیه غیرنظامیان حمایت می‌کند

نویسنده: بن نورتون ــ

ایالات متحده پیشنهادات آتش‌بس در غزه را در شورای امنیت سازمان ملل وتو کرد و در عین حال تسلیحات بیشتری به اسرائیل فرستاد. کارشناسان سازمان ملل هشدار دادند که اسرائیل در حال انجام پاکسازی قومی است. یک محقق اسرائیلی دربارۀ هولوکاست می‌گوید که اسرائیل در «نسل‌کشی» علیه فلسطینیان مقصر است.

در حالی که اسرائیل بدون تفکیک نوار غزه را بمباران می‌کند و هزاران غیرنظامی فلسطینی را می‌کشد، ایالات متحده از طرح‌های متعدد آتش‌بس در شورای امنیت سازمان ملل جلوگیری می‌کند. واشنگتن به‌جای حمایت از صلح، تسلیحات و کمک‌های نظامی بیشتری به اسرائیل ارسال کرده است.

در همین حال، جریان اصلی سازمان‌های حقوق بشر غربی به‌صراحت اعلام کرده‌اند که اسرائیل در حال ارتکاب جنایات جنگی گسترده و نابودی کل خانواده‌ها است. یک کارشناس ارشد سازمان ملل هشدار داد که «فلسطینی‌ها در خطر جدی پاکسازی قومی جمعی هستند.»

یک محقق اسرائیلی متخصص در نسل‌کشی و تاریخ هولوکاست نازی‌ها حتی مقاله‌ای منتشر کرد و هشدار داد که جنگ زمین‌سوز اسرائیل علیه غزه «نمونه‌ای از نسل‌کشی کلاسیک» است.

محاصرهٔ غیرقانونی غزه توسط اسرائیل ـ بزرگترین اردوگاه زندانی در جهان

غزه نوار کوچکی از زمین است که فقط ۴۰ کیلومتر طول دارد. اما با حدود ۲/۳ میلیون جمعیت، یکی از متراکم‌‌‌ترین مناطق روی زمین است. از سال ۲۰۰۷، فلسطینیان در غزه تحت محاصره ظالمانهٔ اسرائیل زندگی می‌کنند. در سال ۲۰۱۱، کارشناسان سازمان ملل تأکید کردند که این محاصره آشکارا قوانین بین‌المللی را نقض می‌کند. اما اسرائیل به اجرای آن و کنترل هر چیزی که وارد و خارج غزه می‌شود ادامه داده و می‌دهد.

«دیده‌بان حقوق بشر» در سال ۲۰۲۲ اعلام کرد که محاصرهٔ ۱۵ سالهٔ اسرائیل «اقتصاد غزه را ویران کرده، به تکه‌تکه شدن مردم فلسطین کمک کرده و بخشی از جنایات مقامات اسرائیل علیه بشریت در آپارتاید و آزار و اذیت میلیون‌ها فلسطینی را تشکیل می‌دهد.»

«دیده‌بان حقوق بشر» نوشت: اسرائیل غزه را به زندانی در فضای باز تبدیل کرده است.

حتی دیوید کامرون، نخست‌وزیر محافظه کار بریتانیا، نیز در سال ۲۰۱۰ به همین موضوع اذعان کرد و تأکید کرد: «غزه نمی‌تواند و نباید زندانی همچون اردوگاه باقی بماند.»

۷۰ درصد فلسطینی‌هایی که در بمباران‌های غزه توسط اسرائیل کشته شده‌اند، کودکان و زنان هستند.

در پاسخ به حملهٔ ستیزه‌جویان فلسطینی در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، اسرائیل محاصره را بیش از پیش تشدید کرد. «یوآو گالانت»، وزیر دفاع اسرائیل، گفت: «من دستور محاصرهٔ کامل نوار غزه را صادر کرده‌ام. نه برق خواهد بود، نه غذا، نه سوخت، همه‌چیز بسته است.» این مقام ارشد اسرائیل فلسطینیان را «حیواناتی انسان‌نما» توصیف کرد.

ولکر ترک، کمیسر حقوق بشر سازمان ملل متحد، علناً اعلام کرد که این محاصرهٔ اسرائیل غیرقانونی است و محدودیت‌های حقوق بین‌الملل علیه مجازات دسته‌جمعی غیرنظامیان را نقض می‌کند.

اسرائیل بدون توجه به سازمان ملل و با نادیده گرفتن آن جنگی ویرانگر را آغاز کرد و به‌طور مداوم مناطق غیرنظامی نوار غزه را بمباران کرد و می‌کند. بر اساس گزارش دفتر هماهنگی امور بشردوستانهٔ سازمان ملل متحد (OCHA)، اسرائیل در ۱۳ روز، تا ۲۰ اکتبر، در اثر حملات مداوم ۴۱۳۷ فلسطینی را کشته است.

اکثریت قریب به‌اتفاق، ۷۰ درصد، فلسطینی‌هایی که توسط اسرائیل کشته شدند، کودکان و زنان بودند. ۱۰۰۰ نفر دیگر ناپدید شدند، که بسیاری در زیر آوار خانه‌هایشان محبوس شدند. بر اساس گزارش OCHA، اسرائیل حداقل ۳۰ درصد از کل واحدهای مسکونی در غزه را تخریب کرده و یا به آن‌ها آسیب رسانده است. ۱.۴ میلیون نفر از حدود ۲/۳ میلیون نفر در غزه آوارهٔ داخلی شده‌اند.

کارشناس سازمان ملل نسبت به پاکسازی قومی توسط اسرائیل هشدار داد

یک هفته پس از بمباران توسط اسرائیل، در ۱۴ اکتبر، دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد (OHCHR) بیانیهٔ نگران‌کننده‌ای منتشر کرد: «یک کارشناس حقوق بشر سازمان ملل امروز هشدار داد که فلسطینی‌ها در خطر جدی پاکسازی قومی هستند. من از جامعهٔ بین‌المللی می‌خواهم که فوراً برای برقراری آتش‌بس میانجیگری کند.»

OHCHR تأکید کرد: فلسطینیان هیچ منطقهٔ امنی در هیچ کجای نوار غزه ندارند، زیرا اسرائیل «محاصرهٔ کامل» را بر این منطقهٔ کوچک تحمیل کرده و به‌طور غیرقانونی آب، غذا، سوخت و برق را قطع کرده است.

دفتر حقوق بشر سازمان ملل در نامهٔ خود در مورد وضعیت حقوق بشر در اراضی اشغالی فلسطین، به‌نقل از گزارشگر ویژهٔ سازمان ملل متحد، فرانچسکا آلبانزه، نوشت:

«این خطر جدی وجود دارد که آنچه ما شاهد آن هستیم تکرار «نکبهٔ» ۱۹۴۸ و «نکسا»ی ۱۹۶۷ باشد، اما در مقیاس بزرگتر. این کارشناس سازمان ملل گفت: جامعهٔ بین‌المللی باید هر کاری که می‌تواند انجام دهد تا از تکرار چنین چیزی جلوگیری کند.» وی خاطرنشان کرد که مقامات اسرائیلی آشکارا از نکبهٔ دیگری دفاع کرده‌اند، اصطلاحی که برای رویدادهای ۱۹۴۷ ـ ۱۹۴۹ به‌کار برده می‌شود که در آن بیش از ۷۵۰ هزار فلسطینی در جریان خصومت‌هایی که منجر به ایجاد کشور اسرائیل شد مجبور به ترک خانه‌ها و زمین‌های خود شدند. «ناکسا»، که به اشغال کرانه باختری و نوار غزه توسط اسرائیل در سال ۱۹۶۷ انجامید، منجر به آواره شدن ۳۵۰ هزار فلسطینی شد.

این کارشناس گفت: «اسرائیل قبلاً پاکسازی قومی گستردهٔ فلسطینیان را تحت پوشش جنگ انجام داده است» و ادامه داد که این بار اسرائیل در تلاش است تا آنچه را که پاکسازی قومی است به‌نام دفاع از خود توجیه کند.

«ادامهٔ هرگونه عملیات نظامی توسط اسرائیل بسیار فراتر از محدودهٔ قوانین بین‌المللی بوده است. جامعهٔ بین‌المللی باید پیش از تکرار غم‌انگیز تاریخ، جلوی این نقض فاحش قوانین بین‌المللی را بگیرد.»

آمریکا قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل را که پیشنهاد صلح در غزه را می‌دهند وتو می‌کند

بسیاری از کشورها در تماس با مقامات سازمان ملل متحد خواستار آتش‌بس برای پایان دادن به خشونت‌ها در غزه شده‌اند. اما ایالات متحده همهٔ تلاش‌ها برای صلح را مسدود کرده است. در ۱۶ اکتبر، شورای امنیت سازمان ملل متحد (UNSC) به قطعنامه‌ای رأی داد که خواستار آتش‌بس انسانی شد. این اقدام توسط روسیه پیشنهاد شد. تصمیم به آتش‌بس، توسط چهار قدرت استعماری سابق در شورا ـــ ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه و ژاپن ـــ رد شد. پنج عضو شورای امنیت از آن حمایت کردند: چین، روسیه، گابن، موزامبیک و امارات متحدهٔ عربی. شش کشور باقیماندهٔ عضو شورای امنیت ۱۵ نفری سازمان ملل ـــ آلبانی، برزیل، اکوادور، غنا، مالت و سوئیس ـــ رأی ممتنع دادند.

خبرگزاری سازمان ملل خاطرنشان کرد که واسیلی نبنزیا، نمایندهٔ روسیه، «نیت خودخواهانه بلوک غرب» را به‌دلیل خرابکاری در پیشنهاد آتش‌بس سرزنش کرد و گفت که ایالات متحده و متحدانش «اساساً تلاش برای برقراری صلح را “لگد مال” کرده و زیر پا گذاشتند.» دو روز بعد، شورای امنیت سازمان ملل متحد بار دیگر به قطعنامه‌ای دربارهٔ غزه رأی داد. این قطعنامه، که توسط برزیل پیشنهاد شده بود، «آتش‌بس بشردوستانه» را برای ارائه کمک به غیرنظامیان محاصره‌شده در نظر می‌گرفت. ایالات متحده تنها کشوری در شورای ۱۵ نفرهٔ امنیت بود که به این قطعنامه رأی منفی داد. با انجام این کار، واشنگتن این پیشنهاد را هم از بین برد، زیرا یکی از پنج عضو دائمی است که دارای حق وتو می‌باشد.

۱۲ عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد: آلبانی، برزیل، چین، اکوادور، فرانسه، گابن، غنا، ژاپن، مالت، موزامبیک، سوئیس و امارات متحده عربی، به آتش‌بس برای کمک‌های بشردوستانه رأی مثبت دادند. بریتانیا و روسیه به آن رأی ممتنع دادند. اما در حالی که لندن برای نشان دادن حمایت خود از اسرائیل رأی ممتنع داد، مسکو در اعتراض به ضعف این اقدام، رأی ممتنع داد.

سازمان ملل گزارش داد: پیش از رأی‌گیری، دو اصلاحیهٔ پیشنهادی روسیه، که خواستار آتش‌بس فوری، دائمی و کامل و پایان دادن به حملات به غیرنظامیان بود، توسط شورای امنیت رد شد. آژانس خبری سازمان ملل افزود که «نبنزیا»، سفیر روسیه، «فراخوانی را برای پایان دادن به حملات بی‌رویه به غیرنظامیان و زیرساخت‌ها در غزه و محکوم کردن محاصرهٔ غزه پیشنهاد کرد و خواهان اضافه کردن یک نکتهٔ جدید برای درخواست آتش‌بس بشردوستانه شد.»

یک دیپلمات ارشد ناشناس از یکی از کشورهای عضو «گروه ۷»، که نامش فاش نشده است، به فایننشال تایمز اعتراف کرد که کشورهای جنوب جهان، که اکثریت قریب به اتفاق جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند، از حمایت غرب از اسرائیل در قتل عام غیرنظامیان فلسطینی خشمگین‌اند. این دیپلمات ابراز تاسف کرد: «ما قطعاً در نبرد با جنوب جهانی شکست خورده‌ایم…. قوانین را فراموش کنید، نظم جهانی را فراموش کنید. آن‌ها دیگر هرگز به حرف ما گوش نخواهند داد.»

در حالی که اسرائیل غیرنظامیان را قتل‌عام می‌کند، ایالات متحده وعدهٔ میلیاردها دلار کمک نظامی می‌دهد

در ۱۸ اکتبر، روزی که ایالات متحده به‌طور یکجانبه پیشنهاد شورای امنیت سازمان ملل متحد برای توقف کمک‌های بشردوستانه در غزه را رد کرد، رئیس جمهور جو بایدن وارد اسرائیل شد. بایدن در آنجا با بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر راست افراطی این کشور دیدار کرد. رئیس‌جمهور آمریکا به او در مورد حمایت کامل از اسرائیل اطمینان داد.

دولت بایدن همچنین یک بسته ۱۰۵ میلیارد دلاری امنیت ملی را منتشر کرد که شامل ۱۴/۳ میلیارد دلار کمک به اسرائیل (به‌همراه ۶۱.۴ میلیارد دلار به اوکراین) بود. این بودجه علاوه بر ۳/۸ میلیارد دلار کمک نظامی اساسی بود که ایالات متحده هر سال به اسرائیل ارائه می‌کند.

دیدار دوستانهٔ بایدن با نتانیاهو در حالی صورت گرفت که اسرائیل نه‌تنها غزه، بلکه کرانه باختری اشغالی، جنوب لبنان، و حتی فرودگاه‌های شهرهای دمشق و حلب سوریه را نیز بمباران کرد. در ۱۹ اکتبر، اسرائیل به کلیسای ارتدوکس یونانی سنت پورفیریوس در غزه حمله کرد و حداقل ۱۷ غیرنظامی، از جمله ده عضو یک خانواده را کشت.

بسیاری از کلیساهای بین‌المللی مسیحی این حملهٔ اسرائیل به غیرنظامیان فلسطینی را محکوم کردند. خبرگزاری واتیکان کلیسای کاتولیک، به‌نقل از بیانیهٔ کلیسای ارتدکس یونان، گفت: «کلیساها و مؤسسات وابسته به آن‌ها، به‌خاطر سرپناه‌هایی که برای محافظت از شهروندان بی‌گناه، به‌ویژه کودکان و زنانی که خانه‌های خود را از دست داده‌اند استفاده می‌شوند، هدف قرار می‌گیرند. بمباران مناطق مسکونی توسط اسرائیل در سیزده روز گذشته جنایت جنگی است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت.» شورای جهانی کلیساها همچنین اعلام کرد: «ما این حمله غیرعادلانه و خلاف وجدان به یک مکان مقدس را محکوم می‌کنیم و از جامعه جهانی می‌خواهیم که اقدامات حفاظت از پناهگاه امن را در غزه اعمال کند.»

عفو بین‌الملل سپس در ۲۰ اکتبر گزارشی دلخراش با عنوان «شواهد نفرت‌آور جنایات جنگی اسرائیل را در حالی که با حملات پی در پی تمام خانواده‌ها را در غزه کشتار می‌کند» منتشر کرد. جریان اصلی سازمان حقوق بشر غربی، حملهٔ اسرائیل را «حملهٔ فاجعه‌بار به نوار غزه» خواند و نوشت: «عفو بین‌الملل حملات غیرقانونی اسرائیل، از جمله حملات بی‌رویه، را که باعث تلفات غیرنظامیان متعددی شده و باید به‌عنوان جنایات جنگی مورد بررسی قرار گیرند، مستند کرده است.» این سازمان با بازماندگان و شاهدان عینی صحبت کرد، تصاویر ماهواره‌ای را تجزیه و تحلیل، و عکس‌ها و فیلم‌ها را مرور کرد تا بمباران‌های هوایی انجام‌شده توسط نیروهای دفاعی اسرائیل بین ۷ تا ۱۲ اکتبر را که باعث ویرانی وحشتناک شد و در برخی موارد کل خانواده‌ها را نابود کرد، بررسی کند.

در اینجا، سازمان تجزیه و تحلیل مفصلی از یافته‌های خود در مورد پنج مورد از این حملات غیرقانونی ارائه می‌دهد. در هر یک از این موارد، حملات اسرائیل قوانین بشردوستانه بین‌المللی را نقض می‌کند، از جمله با عدم اتخاذ تدابیر احتیاطی ممکن برای محافظت از غیرنظامیان، یا با انجام حملات بی‌رویه که بین غیرنظامیان و اهداف نظامی تمایز قائل نمی‌شود، یا احتمالاً با انجام حملات هدفمند علیه اهداف غیرنظامی.

نیروهای اسرائیل در قصد اعلام‌شدهٔ خود برای استفاده از همه ابزارها برای نابودی حماس، بی‌توجهی تکان دهنده‌ای نسبت به جان غیرنظامیان نشان داده‌اند. آنها خیابان پس از خیابان ساختمان‌های مسکونی را پودر کرده‌اند، غیرنظامیان را به‌طور دسته جمعی می‌کشند و زیرساخت‌های کلیدی را تخریب می‌کنند، و این در حالی است که محدودیت‌های جدید باعث می‌شود که در غزه، آب، دارو، سوخت و برق تمام به‌سرعت شود. «آگنس کالامار»، دبیرکل عفو بین‌الملل، گفت: «شهادت شاهدان عینی و بازماندگان بارها نشان داده است که چگونه حملات اسرائیل خانواده‌های فلسطینی را از بین برده است و باعث چنان ویرانی می‌شود که بستگان بازمانده برای یادآوردن عزیزانشان تنها با آوار و مخروبه روبرو هستند.»

دانشمندان و رسانه‌های جریان اصلی اسرائیل نسبت به نیات نسل‌کشی اسرائیل هشدار می‌دهند. یک محقق اسرائیلی استدلال کرده است که تل‌آویو درگیر کارزار نسل‌کشی علیه فلسطینیان است. مجلهٔ جریان‌های یهودی مقاله‌ای را در ۱۳ اکتبر توسط «راز سگال»، دانشیار مطالعات هولوکاست و نسل‌کشی در دانشگاه استوکتون در ایالات متحده، منتشر کرد. سگال می‌نویسد: «حمله به غزه را می‌توان به‌گونه‌ای دیگر نیز درک کرد: به‌عنوان نمونه‌ای بارز از نسل‌کشی که در برابر چشمان ما آشکار می‌شود.» من این را به‌عنوان یک محقق نسل‌کشی می‌گویم که سال‌های زیادی را صرف نوشتن دربارهٔ خشونت‌های گسترده اسرائیل علیه فلسطینی‌ها کرده است. طبق قوانین بین‌المللی، جنایت نسل‌کشی با «قصد نابودی کلی یا جزئی یک گروه ملی، قومی، نژادی یا مذهبی به‌عنوان یک گروه ملی، قومی، نژادی یا مذهبی» تعریف می‌شود. سگال گفت همان‌طور که در کنوانسیون دسامبر ۱۹۴۸ سازمان ملل متحد در مورد پیشگیری آمده است: «مجازات جنایت نسل‌کشی» و افزود: «اسرائیل در حملهٔ مرگبار خود به غزه با صدای بلند این هدف را اعلام کرده است.»

حتی «کریس مک‌گریل»، ستون‌نویس روزنامهٔ اصلی بریتانیایی گاردین، هشدار داد که «زبانی که برای توصیف فلسطینی‌ها استفاده می‌شود نسل‌کشی است.» وی با اشاره به این‌که «اسحاق هرتزوگ»، رئیس جمهور اسرائیل، مردم فلسطین را به‌عنوان یک کل مقصر حملات ۷ اکتبر دانست و گفت: «این یک ملت است که در آنجا مسؤول است. این لفاظی در مورد غیرنظامیانی که آگاه نیستند، درگیر نیستند، مطلقاً درست نیست.»

به‌همین ترتیب، «آریل کالنر»، عضو پارلمان اسرائیل از حزب راست افراطی لیکود به رهبری نتانیاهو، آشکارا خواستار پاکسازی قومی گستردهٔ فلسطینیان شد و اعلام کرد: «در حال حاضر یک هدف وجود دارد: نکبه!» نکبه‌ای که «نکبهٔ» سال ۱۹۴۸ را تحت‌الشعاع قرار خواهد داد.»

منبع: اقتصاد ژئوپلیتیک، ۲۲ اکتبر ۲۰۲۳
https://geopoliticaleconomy.com/۲۰۲۳/۱۰/۲۲/us ـ peace ـ gaza ـ israel ـ genocide/

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *