رسانه‌ها باز هم سکوت کردند: کودکان اوکراینی که گفته می‌شود توسط روسیه ربوده شده بودند در آلمان پیدا شدند

یک سال پیش، رئیس جمهور پوتین به‌اتهام ربودن کودکان از مناطق تحت کنترل روسیه در اوکراین به مناطق امن روسیه، توسط دادگاه کیفری بین‌المللی جنایتکار جنگی اعلام شد. اما اکنون بسیاری از کودکان در آلمان پیدا شده‌اند.

۱۶۱ کودکی که دادگاه کیفری بین‌المللی معتقد است توسط روسیه ربوده شده بودند در آلمان پیدا شدند. رئیس پلیس ملی اوکراین، ایوان ویگوفسکی، گفت که کودکان تمام مدت در آلمان بودند: «به‌لطف همکاری ما با مقامات مجری قانون جمهوری فدرال آلمان (…) ۱۶۱نفر از کودکان اوکراینی که به‌عنوان کودکان به‌زور ربوده شده جستجو می‌شدند، در آلمان پیدا شدند.»

یاکوب بردنز، سخنگوی ادارهٔ پلیس جنایی فدرال جمهوری فدرال آلمان، در مورد کودکان پیدا شده در آلمان گفت: «اکثریت قریب به اتفاق کودکانی که جستجو می‌شدند، با همراهی قیم قانونی یا داوطلبانه به‌همراه دیگران، به‌عنوان بخشی از فرار مشترک از منطقهٔ جنگی وارد آلمان شدند.»

اگر آنها با همراهی قیم قانونی وارد کشور شده‌اند، این بدان معنی است که از مدت‌ها قبل هویت آنها مشخص شده است و مقامات آلمانی می‌دانستند که این کودکان در آلمان هستند. اما آنها این اطلاعات را از دادگاه کیفری پنهان کردند.

به تصویر کشیده شدن نجات کودکانی که ربوده شده‌اند

ادعاهایی مبنی بر ربوده شدن غیرقانونی کودکان از اوکراین به روسیه مطرح می‌شود که هرگز توسط نهادهای بی‌طرف مستند نشده است. چنین فهرست‌هایی توسط مقامات اوکراینی تهیه و سپس به «سازمان‌های بین‌المللی» انتقال داده می‌شود.

اما برای دادگاه کیفری بین‌المللی، همین اتهامات اوکراین کافی بود تا علیه رئیس جمهور پوتین و کمیسر حقوق کودکان روسیه حکم بازداشت بین‌المللی صادر کند. من قبلاً گزارش داده‌ام که حکم بازداشت به شکلی بسیار ماجراجویانه صادر شده است.

در این مورد نمی‌توان از آدم‌ربایی صحبت کرد، زیرا روسیه کودکان را از منطقهٔ جنگی به مناطق امن‌تری تخلیه کرده و در صورت آمدن قیم اوکراینی آنها، بدون هیچ مشکلی آنان را تحویل خواهد داد. متأسفانه، و از آنجایی که اکثر کودکان تخلیه‌شده از روسیه یتیم هستند، اغلب چنین اتفاقی نمی‌افتد.

در اکتبر ۲۰۲۲، زمانی که نوبت به تخلیهٔ خرسون رسید، گزارش دادم که روسیه برای آن دسته از مردم خرسون که می‌خواهند به‌خاطر اقدامات ارتش اوکراین در امنیت باشند، اسکان آنان در روسیه را تضمین می‌کند. هر خانواده‌ای از خرسون که داوطلب تخلیه بود، به‌اصطلاح مدرکی دریافت می‌کرد که با آن می‌توانست در مکانی مورد نظر خود در روسیه آپارتمانی خریداری کند. به‌موجب آن ارزش این مدارک بر اساس تعداد افراد خانواده محاسبه می‌شد که تعیین می‌کرد به چند متر مربع نیاز دارند. مبالغ به‌طرز شگفت‌آوری سخاوتمندانه بود و بدون نیاز به دریافت وام مسکن، برای خرید آپارتمان‌های مناسب کافی بود.

قتل‌های بی‌رویه در بخش‌های تحت اشغال اوکراین در خرسون

آن‌طور که رسانه‌های غربی مدعی شده‌اند، این کار روسیه در کمک به کسانی که از روی ترس می‌خواستند به روسیه بروند، تبلیغات نبود، بلکه برای چنین اقدامی دلایلی وجود داشت. واقعیت این است که بسیاری از مردم آشکارا توسط اوکراین تهدید شده بودند و برگشت دوبارۀ آنان تحت حاکمیت اوکراین، برایشان مخاطره‌آمیز بود. مشاور سابق رئیس جمهور اوکراین در آن زمان علناً اعلام کرد: «معلمان و مربیان مهدکودک باید به‌خاطر داشته باشند که آنها نه‌تنها خاله‌های خوبی نیستند، بلکه مجرمانی هستند که نسبت به آنها احساساتی وجود ندارد. هوا طوری است که یا بوی مرگ می‌دهد و یا زندان. ما به‌عنوان یک کشور کاملاً اروپایی، با احساسات و با ملایمت بازی نخواهیم کرد.»

زمانی که خرسون توسط ارتش اوکراین اشغال شد، سربازان اوکراینی به‌طور دقیق در تلگرام نحوهٔ شکار و سلاخی بی‌رویه مظنونان همکاری با روسیه را ثبت کردند.

کودکانی که ظاهراً ربوده شده‌اند

این واقعیت که حکم بازداشت دادگاه کیفری بین‌المللی علیه پوتین از نظر قانونی بی‌اثر است، به این دلیل است که روسیه به توافقنامهٔ دادگاه نپیوسته و در نتیجه احکام آن در روسیه فاقد صلاحیت اجرایی است. این‌که دادگاه به هر ترتیب حکم بازداشت صادر کرده ضربهٔ دیگری به حقوق بین الملل است و نشان می‌دهد که این پرونده‌ای با انگیزهٔ سیاسی است و نه یک تحقیق عینی است.

این حکم در مورد ادعای «خارج کردن» کودکان از اوکراین است. امّا مشکل اینجاست که دربارۀ این ادعا هیچ مدرک مستندی وجود ندارد؛ فقط ادعاهای غیرمستندی از سوی مخالفان روسیه شده است. در اشپیگل چنین آمده بود: «تحقیقات دانشگاه ییل در ایالات متحده اخیراً شبکه‌ای از کمپ‌ها را در روسیه شناسایی کرده است که گفته می‌شود ۶۰۰۰ کودک اوکراینی در آن اسکان داده شده‌اند. در ماه مارس، دولت اوکراین از ربوده شدن بیش از ۱۶۰۰۰ کودک خبر داد.»

این ادعا که «مطالعه‌ای توسط دانشگاه ییل آمریکایی» این را تأیید می‌کند قانع‌کننده به نظر می‌رسد. امّا مشکل اینجاست که این یک مطالعهٔ مستقل و عینی نیست، زیرا این «مطالعه» هیچ مدرک محکمی برای ادعاهای خود ندارد. در عوض، این مطالعه بخشی از پروژهٔ رصدخانهٔ درگیری‌هاست که در ۱۷ مه ۲۰۲۲ توسط وزارت امور خارجهٔ ایالات متحده راه‌اندازی شد و از همین وزارت‌خانه ۶ میلیون دلار بودجهٔ اولیه برای گزارش جنایات جنگی ادعایی روسیه دریافت کرد. پروژهٔ رصدخانهٔ درگیری همچنین شامل سازمان‌های دیگری مانند سازمان‌های اطلاعاتی ایالات متحده، دفتر شناسایی ملی (NRO) و آژانس ملی اطلاعات زمین مکانی (NGA) نیز می‌شود. من در مورد آن‌ها گزارش کرده‌ام. جزئیات، از جمله همهٔ منابع، را می‌توان در اینجا یافت.

کارکنان دادگاه

این واقعیت که دادگاه کیفری بین‌المللی از خواست پرداخت‌کنندگان مالی خود، اتحادیهٔ اروپا، پیروی می‌کند و فقط در مورد روسیه تحقیق کرده و حتی حکم بازداشت هم صادر کرده است، تعجب‌آور نیست، زیرا عملاً تمام قضات این دادگاه از کشورهای غربی هستند. از ۱۸ قاضی که در حال حاضر در دیوان خدمت می‌کنند، ۱۱ قاضی از کشورهای غرب تحت رهبری ایالات متحده‌اند، که از این ۱۱ تن، هشت قاضی از کشورهای ناتو (جمهوری چک، بریتانیا، فرانسه، لهستان، آلمان، مجارستان، ایتالیا و کانادا) و نیز سه قاضی دیگر که از کشورهایی می‌آیند که به حوزهٔ نفوذ غرب تحت رهبری ایالات متحده تعلق دارند (ژاپن، فیلیپین و کره جنوبی). همچنین، قضاتی از کشورهایی وجود دارند که از نظر سیاسی نیز غرب را دنبال می‌کنند (به‌عنوان مثال، ترینیداد و توباگو یا جمهوری دومینیکن).

منشأ افراد مسؤول در دیوان بین‌المللی دادگستری به خودی خود نشان می‌دهد که دیوان خواسته‌های سیاسی غرب را مورد اجرا قرار می‌دهد. و این دقیقاً همان چیزی است که ما در عمل می‌بینیم، زیرا دادگاه کیفری بین‌المللی هرگز رؤسای جمهور ایالات متحده را مورد مؤاخذه قرار نداده است. به‌طور مثال، حتی اگر جرج بوش جونیور را در نظر بگیریم که با حمله غیرقانونی به عراق و اقدام به انبوهی از جنایات جنگی، هیچ‌کس برای آن مجازاتی قائل نشد. همین امر در مورد دیگر جنگ‌هایی که از زمان تأسیس دیوان، کشورهای غربی به‌راه انداخته‌اند نیز صدق می‌کند، جنگ‌هایی که مورد تأیید شورای امنیت سازمان ملل و برای دفاع در برابر حمله به یکی از کشورهای غربی نبوده است.

بر اساس قوانین بین‌المللی، تمامی جنگ‌هایی که از زمان تأسیس دیوان بین‌المللی دادگستری در سال ۲۰۰۲ توسط دولت‌های غربی به‌راه انداخته‌ شده‌اند، غیرقانونی بوده‌اند. اما دیوان بین‌المللی دادگستری به این موضوع علاقه‌ای نشان نداده است و هیچ‌گونه تحقیقی در مورد جنایات جنگی از سوی غرب آغاز نشده و قطعاً هیچ حکم بازداشتی هم علیه سران دولت‌های غربی صادر نگردیده است.

زمانی که غرب دیوان بین‌المللی دادگستری را تأسیس کرد، اطمینان حاصل کرد که دیوان تصمیماتی را اتخاذ خواهد کرد که غرب می‌خواهد. و در مورد اوکراین، حتی آشکارا توسط اتحادیهٔ اروپا تأمین مالی می‌شود.

آیا رسانه‌های غربی خواهند گفت و نوشت کشورهایشان به‌سادگی دروغ گفتند که نمی‌دانند بچه‌ها کجا هستند؟ فکر می‌کنم پاسخ واضح است. یا این‌که در رسانه‌های جریان اصلی آلمان چیزی در مورد آن شنیده‌اید؟ تصویر یک روسیهٔ وحشتناک، که کودکان را می‌رباید، البته باید حفظ شود.
در کتاب جدیدم به نام کارتل اوکراین ــ بازی دوگانه در مورد یک جنگ و تجارت چند میلیون دلاری خانوادهّ بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، من به‌طور واقعی و بی‌طرف، و بر اساس صدها منبع، حقایق و شواهد پنهان قبلی را در مورد تجارت چند میلیون دلاری خانوادهٔ جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده در اوکراین ذکر کرده‌ام. با توجه به وقایع کنونی، این سؤال مطرح می‌شود: آیا گروه کوچکی از سودجویان طمّاع مایلند برای سود شخصی خود احتمالاً ما را به آستانه جنگ جهانی سوم بکشانند؟

این کتاب به‌تازگی منتشر شده است و فقط می‌توانید مستقیماً از اینجا و از طریق ناشر آن را سفارش دهید.

منبع: آنتی اشپیگل، ۱۹ آوریل ۲۰۲۴
https://www.anti ـ spiegel.ru/2024/angeblich ـ von ـ russland ـ entfuehrte ـ ukrainische ـ kinder ـ wurden ـ in ـ deutschland ـ gefunden/

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *