آخرین مطالب وبلاگ «آینده ما»
بمباران با «پهپاد» امریکایی از آلمان هدایت می‌شود!
۱۵ ژوئن ۲۰۱۵
تظاهرات اعتراضی علیه جنگ پهبادی آمریکا از پایگاه نظامی «رامشتاین» در آلمان. نمایندگان فراکسیون حزب «چپ‌ها» در مجلس المان را «با سردی رد کردند».
نمایندگان فراکسیون «چپ‌ها» روز دوشنبه، تلاش کردند تا به پایگاه نظامی آمریکا در «رامشاین» (آلمان) راه یابند. اما در به روی آن‌ها گشوده نشد. نمایندگان مجلس آلمان، به‌رغم آن که به نگهبانی دم در اطلاع دادند که قصد ورود به پایگاه را دارند «با سردی رد شدند». خانم «سویم داگدلن » نماینده مجلس به خبرنگار «یونگه ولت» اظهار داشت: «به‌رغم آن که ما (به‌عنوان نماینده مجلس) حق داریم پایگاه هوایی در خاک آلمان را ببینیم».
دلیل مخالفت نیروی نظامی آمریکا به بازدید از این پایگاه، جنگی است که از سال‌ها پیش به‌وسیله پهباد‌های آمریکا صورت می‌گیرد، که تاکنون تخمیناً ۶هزار قربانی داشته است. گرچه به‌اصطلاح «خلبان»های این هواپیماهای بی‌سرنشین در آمریکا هستند، اما وجود پایگاه هوایی آمریکا در آلمان است که به قاتلان امکان می‌دهد به‌وسیله «جوی استیک» Joystik دست به این قتل‌ها بزنند. دلیل آن هم این است که چون زمین گرد است نمی‌توان فرمان‌های ماهواره‌ای را از آمریکا مستقیماً به فضای هوایی یمن، پاکستان، افغانستان یا سومالی منتقل کرد. ایستگاه رله در رامشتاین فرمان‌های دریافتی از آمریکا را به این مناطق منتقل می‌کند. افزون بر این در این پایگاه عکس‌هایی که پهبادها می‌فرستند تحلیل می‌شوند. بیش از یک سال پیش تحقیقات مؤسسات فرستنده‌های رادیو تلویزیونی آلمان NDR و WDR و همچنین روزنامه آلمانی «زود دویچه سایتونگ» کشف کردند که این پایگاه نیز در مسئولیت بمب‌اندازی‌ها سهیم است. Brandon Bryant خلبان افشاگر آمریکایی که خود در گذشته یکی از «خلبان»های پهباد بود جزئیات کار را افشا و اعلام کرد: «آلمان برای تمام عملیات پهبادی آمریکا در سراسر جهان ضروری است».
اما دولت آلمان پنهان‌کاری می‌کند و موضوع را ناچیز جلوه می‌دهد. گرچه چند تن از نمایندگان مجلس در مورد نقش «رامشتاین» در عملیاتی که ناقض حقوق بین‌المللی است از دولت سئوال کرده‌اند. اما دولت با قطعیت «هدایت» پهبادها را از خاک آلمان نفی کرده است. نیما مساوات ( ایرانی.م)، نماینده فراکسیون حزب چپ‌ها چنین توضیح می‌دهد: «هیچگاه پرسش این نبوده است که آیا هدایت پهبادها از آلمان صورت می‌گیرد، بلکه پرسش این بوده که آیا داده‌ها Daten از طریق رامشتاین منتقل می‌شوند».
در نتیجه فراکسیون تصمیم گرفت مستقیماً با مراجعه به پایگاه کسب اطلاع کند.
نخست «گریگور گیزی» رهبر فراکسیون، نامه‌ای به پایگاه نوشت و اعلام کرد که همکاران او از پایگاه دیدن خواهند کرد. نامه برگشت خورد با این توضیح: «دریافت کننده در آدرس داده شده نیست». البته معاون وزارت دفاع به گیزی اطمینان داد که از این دیدار حمایت خواهد کرد.
پس از این تدارکات روز دوشنبه حدود صد تن از فعالان محلی صلح در برابر در غربی پایگاه جمع شدند. حدود نیمروز «سارا واگن‌کنشت» سخن گفت. مسئول امور اجرایی حزب «چپ‌ها» اندک زمانی قبل از آن اعلام کرده بود که «سارا واگن‌کنشت» و «دیتمار بارچ» کسانی هستند که قرار است جانشین گیزی شوند که در ماه اکتبر از سمت کنونی خود کناره‌گیری خواهد کرد. به این ترتیب نخستین اقدام سیاسی واگن‌کنشت، به‌عنوان رهبر فراکسیون حزب «چپ‌ها» حضور در برابر پایگاه نظامی آمریکا در آلمان بود و از انجا دولت آلمان را مورد حمله قرارداد که حاضر نیست روشن سازد کار پایگاه «رامشتاین» در آلمان چیست. فراکسیون افزون بر محکوم کردن عملیات پهبادی که ناقض حقوق بین‌المللی است خواستار تعطیل ایستگاه رله و کل پایگاه نظامی آمریکا در رامشتاین شد. نمایندگان مجلس در نظر ندارند راه نیافتن به پایگاه را متحمل شوند. سویم داگدالن گفت: «ما به این دیدار بسنده نخواهیم کرد و بازخواهیم گشت. کار این مرکز قتل‌ها باید قطع شود».
کار نمایندگان فراکسیون «چپ‌ها» از جمله مورد تأیید هواداران صلح در آمریکا قرار گرفت. Elsa Rassbach از سازمان صلح Code Pink گفت: ایکاش ما هم چنین سیاستمدارانی داشتیم. این اقدام برای محکوم کردن قتل توسط پهباد که کاری است ناقض حقوق بین‌المللی حائز اهمیت فراوان است.
«بمباران کشتی پناهجویان»، ظهور ارتش واحد اتحادیه اروپا
۲۰ ژوئن ۲۰۱۵
به ابتکار سازمان ملل متحد که روز ۲۰ ژوئن «روز پناهندگان جهان» نامیده و نیز بنا به دعوت «فوروم اجتماعی جهان» برای همبستگی با یونان، روز شنبه ۲۰ ژوئن هزاران نفر در برلین به خیابان آمده و علیه سیاست اتحادیه اروپا در مورد پناهندگان و یونان به تظاهرات اعتراضی پرداختند.
گفتگویی افشاگر با جولیان آسانژ سردبیر نشریه اینترنتی «ویکی لیکس» درباره نقشه‌های اروپا برای مقابله با پناهجویانی که به اروپا روی می‌آورند را می‌خوانید. جولیان آسانژ در ۱۹ ژوئن ۲۰۱۲ به سفارت اکوادور در لندن پناهنده شد و از آن زمان به‌عنوان پناهنده سیاسی در این سفارت به‌سر می‌برد.
نقشه نقض استقلال لیبی کشیده شده است
رسانه ویکی لیکس اخیراً اسنادی از یک نقشه سری اتحادیه اروپا را افشاء کرد. از این اسناد چنین برمی‌آید که اتحادیه اروپا قصد دارد برای جلوگیری از روان شدن سیل پناهجویان از لیبی به‌سوی اروپا دست به عملیات نظامی بزند. در این مورد از ویکی لیکس چنین می‌پرسند: «اسناد حکایت از آن دارند که باید با عملیات نظامی شبکه حمل پناهجویان و زیرساخت این شبکه برای عبور دادن پناهجویان از مدیترانه به اروپا منهدم شود. این اسناد جزئیات نقشه عملیات نظامی برای از بین بردن قایق‌های لیبی و ممانعت از گذراندن پناهجویان از مدیترانه و رساندن آن‌ها به اروپا را نشان می‌دهند. نظر شما در باره این اسناد چیست؟
آسانژ: طراحان این نقشه سری وزارت دفاع چند کشور اروپایی هستند. نقش عمده در تهیه این طرح به‌عهده انگلستان و ایتالیا بوده است. این نقشه را که در ۱۳ ماه مه به رشته تحریر در آمده ما منتشر ساختیم. پیشنهاد مطروحه در این نقشه برای دخالت نظامی این است: پیش از آن که قایق‌های حمل پناهندگان بندر لیبی را به‌سوی اروپا ترک کنند باید آن‌ها را منهدم ساخت. افزون بر این، نقشه مذکور خواستار حمله به کسانی است که حاضرند پناهجویان را با قایق‌های خود به اروپا برسانند. نقشه این افراد را «قاچاقچی» می‌خواند. بنابراین برای منهدم ساختن شبکه حمل و نقل مبارزه با آن‌ها ضروری است.
رسانه: معنی این که شما می‌گویید قایق‌ها باید منهدم شوند چیست؟
آسانژ: یعنی پیش از آن که پناهجویان سوار قایق شوند باید آن را از بین برد. البته از بین بردن قایق در بندر یعنی نقض بالقوه حاکمیت لیبی.
رسانه: منظور شما از «از بین بردن» دقیقاً چیست؟
آسانژ: باید آن را منفجر سازند یا کاری کنند که دیگر قادر به حرکت نباشد. در این سند دقیقاً مشخص شده از بین بردن با به‌کار گرفتن ابزار نظامی.
رسانه: نظامیان از کجا باید بدانند که آدم در قایق است؟
آسانژ: احتمالاً نمی‌توانند اطلاع دقیق پیدا کنند. مسلماً آن‌ها مناطقی را از هوا تحت نظر می‌گیرند تا بدانند که مردم کجا جمع می‌شوند. شاید هم اصلاً به فکر مردم نباشند. با آن لحنی که در سند درباره «قاچاقچی»ها صحبت می‌شود به‌نظر می‌رسد که احتمالاً همین‌ها هدف عملیات نظامی هستند. به‌طور مشخص قایق‌ها و زیرساختی که هم اکنون موجود است نیز خود از اهداف عملیات نظامی هستند. این حکم در مورد تأسیسات بندری نیز صادق است، یا سازمان‌هایی که کارشان جمع کردن پناهجویان در محل‌های مشخص است. احتمالاً این‌ها هدف عملیات نظامی قرار خواهند گرفت.
رسانه: این اسناد متعلق به کجا هستند؟
آسانژ: این‌ها اطلاعات محرمانۀ، طبقه‌بندی شدۀ اتحادیه اروپاست، از بخش کمسیون نظامی اتحادیه اروپاست. همان‌طور که گفتم مهمترین طراحان آن انگلستان و ایتالیا هستند. آن‌طور که این اسناد نشان می‌دهند ایتالیا در مقام رهبری، رویکرد عملیات نظامی را، هماهنگ خواهد کرد.
رسانه: آیا در سند ابراز نگرانی نمی‌شود که این رویکرد از بیرون چگونه درک خواهدشد، صحبتی از این نیست که این رویکرد از بیرون چگونه جلوه خواهد کرد؟
آسانژ: چرا، در سند طرحی هم هست برای اطلاع‌رسانی به رسانه‌ها که باید همزمان با عملیات صورت بگیرد. نگرانی مرکزی آن‌ها همین حفظ ظاهر رویکرد است. چون رسانه‌های اروپایی به‌ویژه نسبت به تلفات انسانی و خبرهای جعلی نظامیان درباره تلفات حساسیت دارند.
رسانه: منظور از این حرف آن است که آیا تلفات انسانی عملیات موجب مباحثات اجتماعی در اروپا خواهد شد؟ طرح این سئوال به این معنی است که آن‌ها می‌دانند منفجر کردن قایق‌ها تلفات انسانی به بار خواهد آورد و آن‌ها با وقوف به این امر حاضر به پذیرفتن این خطر هستند.
آسانژ: اگر بخواهیم بدانیم اصلاً چرا حاضر به قبول این خطر هستند باید چند گام به عقب برداریم. شگفت‌انگیز نیست که وزارت دفاع انگلیس در تدارک محتوای این طرح سهیم بوده است. زیرا پس از انتخابات ۷ ماه مه که دولت محافظه‌کار جدید با کسب اکثریت انتخاب شد دست به حمله شدیدی علیه پناهندگان زد و در عین حال با این تصمیم هم که پناهندگان را از بخشی از اروپا به دیگر کشورها منتقل کنند نیز مخالفت کرد. از منظر ایتالیا تمام کشورهای اتحادیه اروپا باید به مسئله پناهندگانی که به اروپا روی می‌آورند بپردازند.
سند مکشوفه ویکی لیکس نشان می‌دهد که اتحادیه اروپا برای نخستین بار خود به‌عنوان قدرت نظامی پا به عرصه خصومت‌های نظامی می‌گذارد. یعنی این دیگر ناتو نیست بلکه اروپاست که به تنهایی به میدان می‌آید. از این‌رو آنچه حائز اهمیت بسیار است تصویری است که اتحادیه اروپا به‌عنوان قدرت نظامی از خود عرضه می‌دارد. و حال که مسئله مربوط به لیبی است این پرسش مطرح می‌گردد که کشورهای اتحادیه اروپا می‌خواهند با لیبی چه کنند. باید به‌یاد آورد که جنگ هوایی علیه لیبی عمدتاً جنگ هیلاری کلینتون، وزیر خارجه آمریکا با آن کشور بود. چون پنتاگون مخالف این جنگ بود ولی هیلاری کلینتون سخت خواستار آن بود، آمریکایی‌ها در مورد لیبی اتفاق نظر نداشتند، دلیلش هم این بود که پنتاگون با توجه به تجربه عراق نگران این بود که پس از قذافی چه پیش خواهد آمد.
در اروپا فشار برای دست زدن به جنگ علیه لیبی شدید بود. آنچه در درجه اول مورد نظر ایتالیا، فرانسه و انگلستان بود این بود که چطور می‌توان به نفت لیبی دست پیدا کرد. در مورد تقسیم نفت با شورشیان مذاکره شد که سهم ایتالیا چقدر باشد و سهم فرانسه چقدر. بنابراین به‌زودی خواهیم دید که نظامیان اتحادیه اروپا با چه بهانه‌ای به سواحل لیبی نزدیک خواهند شد. نقشه نقض استقلال لیبی از هم‌اکنون کشیده شده است و توجیه آن هم منهدم ساختن قایق‌ها و از بین بردن باند قاچاقچیان در کشور لیبی خواهد بود.
رسانه: آیا در نقشه محرمانه از گروه‌هایی که مورد حمایت غرب هستند نیز صحبتی به‌میان آمده است؟ و به این هم اشاره‌ای شده است که نظر این گروه‌ها نسبت به این نقشه چگونه خواهد بود؟
آسانژ: نسخه‌های مختلفی از این طرح علنی شده چون رسانه‌ها هم درباره آن‌ها گزارش داده‌اند. تاکنون فقط بخش‌هایی از نقشه منتشر شده، نه کل آن. و گروه‌هایی که غرب آن را دولت رسمی لیبی می‌داند همان‌هایی هستند که پیرامون بنغازی هستند. وزیر خارجه لیبی اظهار داشته که نقض استقلال لیبی تحمل نخواهد شد. برای لیبی قابل پذیرش نیست که وقتی جهادگرایان شهروندان لیبی را تعقیب می‌کنند لیبی مانع فرار آن‌ها گردد. این وضعیت از هر جهت تازه است. از این جهت تازه است که اتحادیه اروپا به‌عنوان قدرت نظامی علیه پناهجویان به میدان می‌آید، علیه قایق‌های فراریان و در واقع در کنار داعش قرار می‌گیرد، زیرا پناهجویان انسان‌هایی هستند که از سوی فراکسیون‌های مختلف جهادگرایان از جمله داعش از لیبی رانده می‌شوند. از این‌رو من آن را یک رویه قضایی خطرناک می‌دانم. پرسش این است: پس از آن که نیروهای نظامی‌اتحادیه اروپا جای پای خود را در سواحل لیبی محکم کردند، چه روی خواهد داد. احتمالاً نیروی‌های نظامی اروپا، کشتی‌های جنگی آن‌ها و یا عوامل آن‌ها در سواحل لیبی گاه گاه با مقاومت روبرو خواهند شد و آن‌ها با این مقاومت برخورد خواهند کرد. و آنوقت است که اشغال نظامی لیبی دستور کار می‌گردد. البته آنچه من الان می‌گویم حدس و گمان است، ولی نیت نهایی در پس این نقشه محرمانه همین می‌تواند باشد.