آیا آمریکا درصدد برپا کردن یک «انقلاب مخملی» در روسیه است؟
از طریق آقای بهادراکومار، سفیر سابق هندوستان (در آمریکا) دریافتیم که دولت روسیه خود را بهخاطر مقابله با تلاش برای «انقلاب مخملی» هنگام برگزاری انتخابات در ماه اکتبر آینده آماده میکند.
نشست سالانه امنیت ملی در «سازمان فدرال روسیه»، تشکیلاتی که جایگزین سازمان ک.گ.ب. شوروی شده است، موقعیت بسیار خوبی برای سنجش دمای روابط شرق و غرب است. کلیشه «جنگ سرد» یکبار دیگر سودمند واقع گشت. سخنرانی پایانی روز جمعه ولادیمیر پوتین در مسکو، به هنگام نشست یاد شده، این رویداد را تکمیل کرد.
او طی سخنرانی خود خبر هیجانانگیزی را اعلام نمود که براساس آن سازمان فدرال روسیه با در دست داشتن اطلاعات دقیقی آگاه شده است که غرب درصدد اجرای برنامههایی برای ایجاد اغتشاشات سیاسی در روسیه کمی پیش از زمان انتخابات مهم مقننه در ماه اکتبر است. پوتین از بهکار بردن اصطلاح «انقلاب مخملی» پرهیز کرد ولی بهگونهای ضمنی به آن ارجاع داد.
سرویسهای اطلاعاتی آمریکا و نومحافظهکاران در وزارت امور خارجه حتماً دوست دارند که در روسیه شورشهایی برانگیزانند. ولی احتمال موفق شدن یک کودتای نظامی در مسکو بسیار کم است. اپوزیسیون کارا در برابر دولت کنونی وجود خارحی ندارد و چند نابسامانی اقتصادی موجود، روسها را برای شورش علیه دولت برنمیانگیزاند.
اگر واشنگتن روسیه را آنگونه که هست میپذیرفت و در صفحه شطرنج جهانی جایی برایش درنظر میگرفت، مسائل بسیار سادهتر میشد.
در واقع، نمایشنامهای که در اینجا برای چند ماهی که از ریاست جمهوری باراک اوباما باقی مانده است، ترسیم میشود، فاجعهبار است. مسأله عمده روسیه در حال حاضر این است که ایالات متحده در سیاست داخلی روسیه مداخله مینماید تا با ایجاد اختلافات سیاسی کرملین را تضعیف کند و مجبورش کند سیاستی را دنبال کند که با استراتژی آمریکا در سطح منطقهای و جهانی مطابقت داشته باشد.
ایالات متحده، روسیه یا هر کشور دیگری را که بادی مخالف استراتژی جهانی آمریکا میوزاند، برنمیتابد.
نیروهای بسیاری در پیرامون کاخ سفید و بهویژه در پنتاگون قرار دارند که نفعشان در روابطی خصمانه با روسیه (و چین ) است. ساکت کردن این نیروها بسیار مشکل خواهد بود. وجود آنان حل بحرانهای کنونی در اوکراین و سوریه را مشکلتر میکند.
پوتین هشدار داد که هر گونه تلاش آمریکا را برای بهوجود آوردن اغتشاشات سیاسی در روسیه در نطفه خفه خواهد کرد. از این لحاظ میتوان به پوتین اعتماد نمود. با وجود این، مسأله بزرگ باقی خواهد ماند: چگونه میتوان با جنگهای محلی مانند آنچه در سوریه یا در اوکراین رخ میدهد بهگونهای مناسب برخورد کرد، در حالیکه هر دو قدرت بزرگ جهانی در مبارزه وجودی خود محبوس شدهاند.
اگر ایالات متحده واقعاً در راستای ایجاد اغتشاشات بههنگام انتخابات در روسیه گام بردارد، باید در تابستان آینده در انتظار تشدید جنگهای موجود در دو صحنه نبرد کنونی یعنی اوکراین و سوریه بود. یا حداقل در انتظار پیامهایی برای شیطان صفت قلمداد کردن پوتین در رسانههای غربی و پخش چنین پیامی در بین مردم باشیم.