درباره دو انحراف مهم از مارکسیسم ـ لنینیسم
«… دو انحراف مهم که از آغاز پیدایش مارکسیسم و در کنار آن و به اشکال و با عناوین و نام‌های مختلف عرض اندام کرده، یعنی ناسیونال ـ کمونیسم و لیبرال ـ کمونیسم، هر دو نتیجه سفسطه در واقعیت، لذا سفسطه در مارکسیسم به‌مثابه علم است. این دو انحراف مهم و فریبنده در دوران ما رخنه و دامنه وسیعی یافته است….
«… اگر کسی قوانین عام گذار و ساختمان سوسیالیسم را در سایه گذارد و ویژگی‌ها را عمده کند و از راه خاص کشور خود سخن گوید و از محلی کردن مارکسیسم دم بزند، به ناچار سفسطه ناسیونالیستی در مارکسیسم متوسل شده و کوشیده است کمونیسم را با ناسیونالیسم آشتی دهد و التقاط یا معجون زیان‌بار «ناسیونال ـ کمونیسم» را پدید آورد….
«لیبرال کمونیسم از «سوسیالیسم با چهره انسانی»، از «سوسالیسم در آزادی» سخن می‌گوید و از‌جمله به مدح «بهار پراگ» دوبچک می‌پردازد و گاه برای کسانی مانند مرتدان جوامع سوسیالیستی دلسوزی می‌کند و سرانجام کار را به‌جایی می‌رساند که تعریف علمی «دیکتاتوری پرولتاریا» را که از اهم احکام مارکسیستی است مورد تعبیرات غلط قرار می‌دهد!
«این هم بازگشت غیراصولی دیگری است در قبال سنت ریشه‌دار لیبرال‌منشانه در کشورهای اروپای غربی، در قبال ترس خرده‌بورژوامآبانه آنها از «غول» دیکتاتوری پرولتاریا، به قصد نیل به پیشرفت‌های پراگماتیک در انتخابات و اتحادهای سیاسی.»
برای مطالعه متن کامل مقاله به فایل پیوست مراجعه کنید.