خداحافظی میکیس تئودوراکیس با دوست خود، فیدل کاسترو
«فیدل عزیزم،
ما را ترک کردی
و این اولین بار است
که با تو مخالفت می‌کنم.»
با عبارات موجز بالای منتشره در وب‌سایت شخصی خود، در ۲۶ نوامبر ۲۰۱۶، آهنگساز یونانی پُرآوازه بین‌المللی، میکیس تئودوراکیس، خداحافظی خود را با سمبل انقلابی کوبایی، فیدل کاسترو بیان می‌کند.
تئودوراکیس، آهنگساز شاهکارهای متعددی از‌جمله سرود همگان (سروده پابلو نرودا)، دیدار راستین (Axion Esti)، سرپیکو و زوربا، که نبوغ موسیقایی‌اش، سهمی قاطع در نوزایی فرهنگی یونان پس از جنگ ایفا کرد ، فرصت دیدار با فیدل در کوبا را داشت و به یکی از دوستان رهبر کوبا بدل شد.
در زیر، چکیده‌هایی از یک مقاله منتشره در [نشریه] گزارشگر یونانی را که پیوند خاص بین میکیس تئودوراکیس و فیدل کاسترو را توصیف می‌کند به اشتراک می‌گذاریم:
آهنگساز یونانی کاسترو را در سال ۱۹۶۲ ملاقات کرد، زمانی که وی به‌عنوان نماینده مجلس از جناح چپ دموکراتیک متحد (EDA) همراه با اوانگلوس ساکلاریسSakellaris) Evanhegelos) یکی دیگر از اعضای چپ دموکراتیک متحد و نماینده مجلس، به‌عنوان مهمان دولت انقلابی از کوبا بازدید می‌کرد. این زمانی بود که کل جزیره با آهنگ ماه عسل (Luna de miel)، آهنگی از تئودوراکیس که بسیار پُرطرفدار شده بود، می‌خواند و می‌رقصید.
در آن زمان، دولت انقلابی کوبا تلاش می‌کرد از شر بوروکراسی خلاص شود و هیأت‌های نمایندگی احزاب چپ از سراسر جهان را دعوت کرده بود. آن‌ها یک هفته‌ای می‌شد که در آنجا بودند که تئودوراکیس توضیح داد که چون حالش بد شده بود فوراً می‌خواست آنجا را ترک کند و آب و هوای مرطوب هاوانا برای او بد بود.
تئودوراکیس بعدها تعریف کرد که چه گوارا به او گفت: «شما جایی نمی‌روید. ما کوه‌هایی با هوای تازه داریم. فردا من قصد سفر به سیرا مایسترا را دارم و تا هتل شما می‌آیم تا شما را بردارم و با خودم ببرم.»
به‌رغم مخالفت‌ها، چه گوارا یک دنده بود. تئودوراکیس گفت: صبح روز بعد آن‌ها سوار یک ماشین بزرگ و راحت شدند و «یک هفته به‌یاد ماندنی با چه گوارا» را گذراند. تئودوراکیس شد دوست کاسترو و این دو مرد با هم نامه ردوبدل می‌کردند.
در ۲۹ ژوئیه سال ۱۹۸۱، تئودوراکیس یک کنسرت در هاوانا اجرا کرد. او توسط خود کاسترو دعوت شده بود.
آهنگساز یکی از بزرگ‌ترین آثارش، سرود همگان را براساس شعری از پابلو نرودا ارائه کرد، این اثر توسط یک ارکستر کوبایی با همراهی ماریا فارانتوری و یورگوش دالاراس (Maria Farantouri and Giorgos Dalaras) خوانندگان یونانی اجرا شد.
کاسترو به‌طور غیرمنتظره‌ای در این کنسرت در میدان کلیسای جامع هاوانا، در حالی که محافظانش در کنارش بودند در کناری ظاهر شد. این زمانی بود که رهبر کوبا به‌سختی در مجامع عمومی ظاهر می‌شد چون از سوء‌قصد بیم داشت. تماشاگران با تشویق فریاد می‌زدند «زنده باد فیدل!»
در پایان کنسرت، کاسترو با ستایش اثر تئودوراکیس، وی را بغل کرد. این دو مرد از قبل با هم آشنا بودند و هر یک مورد احترام دیگری بود. کاسترو تئودوراکیس را بغل کرد و گفت: «موسیقی سخت‌تر از سیاست است. به‌همین دلیل سیاستمدارها بیشتر از نوازندگان‌اند».
و کاسترو ادامه داد: «و حتی تعداد هنرمندان انقلابی کمتر است. هنرمندان کمتر انقلابی متعادل وجود دارند. حتی اگر هنرمندان انقلاب را بخواهند، باز بسیاری از سیاستمداران انقلابی نیستند. اما یک هنرمند انقلابی بودن مهم‌تر از یک سیاستمدار بودن است.»
* به نقل از: در دفاع از کمونیسم